Κατάληψη της ΑΜΕΛ από εργαζομένους με συμβάσεις που δεν θα ανανεωθούν
Σε κατάληψη των γραφείων της ΑΜΕΛ, εταιρείας λειτουργίας του Μετρό,
προχώρησε ομάδα εργαζομένων, οι συμβάσεις των οποίων έληξαν
και
δεν πρόκειται να ανανεωθούν, όπως τους διαμήνυσε ο πρόεδρος της
εταιρείας. Οι συμβάσεις μπήκαν στο στόχαστρο του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, ο οποίος έκρινε τις προσλήψεις παράνομες.
Σε κατάληψη των γραφείων της ΑΜΕΛ, εταιρείας λειτουργίας του Μετρό, προχώρησε τη Δευτέρα ομάδα εργαζομένων, οι συμβάσεις των οποίων έληξαν και δεν πρόκειται να ανανεωθούν, όπως τους διαμήνυσε το πρωί ο πρόεδρος της εταιρείας Σαράντης Μιχαλόπουλος.
Πρόκειται για περίπου 285 εργαζόμενους συμβασιούχους, οι οποίοι μπήκαν στο στόχαστρο του πορίσματος του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή, ο οποίος εξετάζοντας τις συμβάσεις τους είχε αποφανθεί ότι προσελήφθησαν παράνομα με συμβάσεις ενός έτους από τον περασμένο Ιούνιο έως και τον Σεπτέμβριο του 2009, σε περίοδο δηλαδή που θεωρήθηκε προεκλογική.
Με την ανακοίνωση του κ. Μιχαλόπουλου ότι δεν πρόκειται να ανανεωθεί η σύμβασή τους, οι εργαζόμενοι απέκλεισαν τα γραφεία της ΑΜΕΛ στα Σεπόλια και προς στιγμή προκλήθηκε ένταση με διαπληκτισμούς μεταξύ των εργαζομένων και των αστυνομικών.
Στη συνέχεια αποχώρησαν και αποφάσισαν να κάνουν την Τρίτη παράσταση στο υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, προκειμένου να συναντήσουν τον υπουργό και να ζητήσουν την επαναπρόσληψή τους.
Δήλωση ΣΥΝ
Ο Δημήτρης Στρατούλης, μέλος της επιτροπής Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τις δυναμικές και δίκαιες κινητοποιήσεις των 250 απολυμένων της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ που διεκδικούν τη δουλειά τους και το ψωμί των παιδιών τους. Η κυβέρνηση της ΝΔ τους χρησιμοποίησε για προεκλογική πολιτική ομηρεία και η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ως εξιλαστήριο θύμα για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος. Οι εργαζόμενοι όμως και οι οικογένειές τους δεν μπορούν και δεν πρέπει να γίνονται μπαλάκι του πινγκ πονγκ στα μικροπολιτικά παιχνίδια του δικομματισμού».
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.