Με πτώσεις και τραυματισμούς σχετίζεται η ορμονοθεραπεία για καρκίνο του προστάτη
Νέα Υόρκη: Οι ηλικιωμένοι πάσχοντες από καρκίνο του προστάτη που υποβάλλονται σε μακροχρόνια ορμονοθεραπεία συχνά αποδυναμώνονται σωματικά, αντιμετωπίζοντας έτσι αυξημένο κίνδυνο πτώσεων και τραυματισμών, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Urology.
Νέα Υόρκη: Οι ηλικιωμένοι πάσχοντες από καρκίνο του προστάτη που υποβάλλονται σε μακροχρόνια ορμονοθεραπεία συχνά αποδυναμώνονται σωματικά, αντιμετωπίζοντας έτσι αυξημένο κίνδυνο πτώσεων και τραυματισμών, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Urology.
Η ορμονοθεραπεία, γνωστή ως θεραπεία στέρησης ανδρογόνων, περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων ή άλλων μεθόδων μείωσης των επιπέδων της τεστοστερόνης και άλλων σχετικών ορμονών, που έχει διαπιστωθεί ότι διεγείρουν την ανάπτυξη του καρκίνου του προστάτη.
Αν και μελέτες έχουν δείξει ότι η θεραπεία στέρησης ανδρογόνων μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια άπαχης μυικής μάζας και μειωμένη δύναμη, δεν έχει διερευνηθεί αν οι ηλικιωμένοι ασθενείς διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο πτώσεων ως αποτέλεσμα της συγκεκριμένης θεραπείας.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ στη Νέα Υόρκη, διενήργησαν λειτουργικούς και σωματικούς ελέγχους σε 50 άνδρες, 70 ετών και άνω, που υποβάλλονταν σε θεραπεία στέρησης ανδρογόνων για καρκίνο του προστάτη.
Η εξασθένηση σε δραστηριότητες της καθημερινότητας καταγράφηκε στο 24% των ασθενών, το 56% είχε μη φυσιολογική σωματική επίδοση, και το 22% ανέφερε πτώσεις κατά τη διάρκεια των προηγούμενων τριών μηνών.
Ελλείμματα καταγράφηκαν σε όλα τα συστατικά της σωματικής επίδοσης, περιλαμβανομένης της ισορροπίας, του βαδίσματος και της έγερσης από καθήμενη στάση.
Η μελέτη έρχεται να ενισχύει παλαιότερα στοιχεία ότι μια σημαντική αναλογία ηλικιωμένων που υποβάλλονται σε θεραπεία στέρησης ανδρογόνων έχουν ελλείμματα στην σωματική τους κατάσταση και είτε έχουν ήδη υποστεί πτώσεις είτε διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο.
Οι πτώσεις στους ηλικιωμένους σχετίζονται με την δημιουργία καταγμάτων και αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας. Υπάρχει πάντως αυξημένη αναγνώριση της ανάγκης ελέγχου όλων των ηλικιωμένων για οστεοπόρωση πριν την έναρξη της ορμονοθεραπείας και την παροχή θεραπείας εφόσον κριθεί αναγκαία.