Νέα στοιχεία για τα αίτια της παιδικής διασταλτικής καρδιομυοπάθειας
Λονδίνο: Αμερικανοί ερευνητές αποκαλύπτουν μερικές από τις αιτίες που προκαλούν την διασταλτική καρδιομυοπάθεια, μια μορφή πιθανόν μοιραίας παιδική καρδιοπάθειας που συχνά δεν διαγιγνώσκεται.
Λονδίνο: Αμερικανοί ερευνητές αποκαλύπτουν μερικές από τις αιτίες που προκαλούν την διασταλτική καρδιομυοπάθεια, μια μορφή πιθανόν μοιραίας παιδική καρδιοπάθειας που συχνά δεν διαγιγνώσκεται.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Journal of the American Medical Association, ερευνητική ομάδα του Κολεγίου Ιατρικής Μπέιρολ και του Νοσοκομείου Παίδων του Τέξας μελέτησε 1.400 περιπτώσεις παιδιών με διασταλτική καρδιομυοπάθεια.
Η πάθηση χαρακτηρίζεται από πάχυνση του ενδοκαρδιακού ενδοθηλίου της αριστεράς κοιλίας και/ή του αριστερού κόλπου. Οδηγεί είτε σε έντονη στένωση του αυλού της αριστεράς κοιλίας (αποφρακτική μορφή) ή έντονη διεύρυνση (διασταλτική μορφή). Η κατάσταση είναι συνήθως συγγενής, συχνά οικογενής και οδηγεί, γενικά στο θάνατο πριν από το 10ο έτος της ηλικίας. Στις αιτιολογικές δυνατότητες περιλαμβάνεται η εμβρυϊκή ενδοκαρδίτιδα, που οφείλεται σε παρωτίτιδα, ιό Coxsackie ή εντεροϊούς.
Οι επιστήμονες κατάφεραν να αναγνωρίζουν τις γενεσιουργές αιτίες στο 35% των περιπτώσεων, με την συχνότερη να είναι η μυοκαρδίτιδα (φλεγμονή της καρδιάς). Οι ρίζες των δύο τρίτων των περιπτώσεων παρέμειναν άγνωστες.
Τα νεογνά κάτω των 12 μηνών είχαν σχεδόν δεκαπλάσιες πιθανότητες να εκδηλώσουν διασταλτική καρδιομυοπάθεια συγκριτικά με τα παιδιά έως και 18 ετών.
Τα ποσοστά επιβίωσης των παιδιών με διασταλτική καρδιομυοπάθεια, διαπιστώθηκε ότι ήταν επίσης όμοια με αυτά των ενηλίκων πασχόντων.
Και στις δύο ομάδες, περίπου το 70% των πασχόντων επιβιώνει πέραν του πρώτου έτους απαρχής της πάθησης και το 50% και μετά τα πέντε χρόνια.
Από τη μελέτη διαπιστώνεται επίσης ότι η πάθηση είναι συχνότερη στα αγόρια και τα παιδιά αφρο-αμερικανικής καταγωγής.
Ο Δρ Τζέφρι Τόουμπιν που συμμετείχε στην μελέτη σημειώνει ότι «τα παιδιά με διασταλτική καρδιομυοπάθεια διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο με τους ενήλικες να υποστούν αιφνίδιο καρδιακό θάνατο και να χρειαστούν μεταμόσχευση. Είναι λοιπόν κύρια αιτία θανάτου στα παιδιά όπως και στους ενήλικες.
Περίπου το ένα τρίτο όλων των περιπτώσεων διασταλτικής καρδιομυοπάθειας είναι γενετικής αιτιολογίας και συστήνουμε στα άτομα με οικογενειακό ιστορικό να ελέγχονται τακτικά. Αν και δεν μπορούμε πάντα να καθορίσουμε το αίτιο, γνωρίζουμε ότι είναι κληρονομικό. Με την πρώιμη διάγνωση μπορούμε να αρχίσουμε άμεσα τη θεραπεία και να εκτιμήσουμε την αναγκαιότητα της μεταμόσχευσης».