Η παχυσαρκία κάνει επιθετικότερο τον καρκίνο των ωοθηκών
Νέα Υόρκη: Τα στοιχεία νέας αμερικανικής μελέτης επιβεβαιώνουν ότι η παχυσαρκία σχετίζεται με μειωμένο προσδόκιμο επιβίωσης του καρκίνου των ωοθηκών και υπονοούν ότι αυτό οφείλεται στις επιπτώσεις που έχει στη βιολογία του όγκου, σύμφωνα με άρθρο του επιστημονικού εντύπου Cancer.
Νέα Υόρκη: Τα στοιχεία νέας αμερικανικής μελέτης επιβεβαιώνουν ότι η παχυσαρκία σχετίζεται με μειωμένο προσδόκιμο επιβίωσης του καρκίνου των ωοθηκών και υπονοούν ότι αυτό οφείλεται στις επιπτώσεις που έχει στη βιολογία του όγκου, σύμφωνα με άρθρο του επιστημονικού εντύπου Cancer.
Ερευνητική ομάδα του Ιατρικού Κέντρου Cedars-Sinai του Λος Aντζελες με επικεφαλής τον Δρ Αντριου Λι έθεσε υπό ιατρικπή παρακολούθηση 216 ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για επιθηλιακό καρκίνο των ωοθηκών στο ιατρικό κέντρο μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 1996 και 30ης Ιουνίου 2003.
Το 25% των ασθενών θεωρήθηκαν υπέρβαρες (είχαν Δείκτη Μάζας Σώματος τουλάχιστον 25, αλλά λιγότερο από 30) ενώ το 16% ήταν παχύσαρκες (είχαν ΔΜΣ τουλάχιστον 30).
Η ηλικία, η στεφανιαία νόσος, ο αρτηριακός θρομβοεμβολισμός, και το ποσοστό της κύριας χειρουργικής κυτταρο-μείωσης δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ των δύο ομάδων.
Όπως αναμενόταν, ο διαβήτης και η υπέρταση ήταν συχνότερα μεταξύ των παχύσαρκων ασθενών. Ωστόσο, ακόμα και όταν συνεκτιμήθηκαν οι παράγοντες αυτοί, οι παχύσαρκες γυναίκες με προηγμένου σταδίου καρκίνο των ωοθηκών εξακολουθούσαν να έχουν χειρότερη ελεύθερη νόσο και συνολική επιβίωση από τις ασθενείς με χαμηλότερο ΔΜΣ.
Ενώ η επιβίωση ήταν γενικά χειρότερη στις παχύσαρκες ασθενείς, ήταν πιθανότερο να έχουν σταδίου Ι νόσο συγκριτικά με τις ασθενείς με χαμηλότερο ΔΜΣ.
Ίσως λοιπόν να υπάρχει κάτι στον λιπώδη ιστό που κάνει τα παχύσαρκα άτομα να εκδηλώνουν βλεννώδεις καρκίνους των ωοθηκών, οι οποίοι είναι πιθανότερο να είναι σε πρώιμο στάδιο εν αντιθέσει με τους πιο κοινούς ορώδεις/θηλώδεις τύπους.
Βασιζόμενοι στα παραπάνω στοιχεία οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει κάτι μυστικό στον λιπώδη ιστό που επηρεάζει την βιολογία του όγκου. Η λεπτίνη και ο ινσουλινοειδής αυξητικός παράγοντας (IGF-I) έχει υπονοηθεί ότι εμπλέκονται στην καρκινογένεση ή ότι σχετίζονται με ορμονικές επιδράσεις.
Ο Δρ Λι αυτή τη στιγμή συμμετέχει σε έρευνες που έχουν στόχο να ρίξουν φως στους μοριακούς μηχανισμούς που βρίσκονται πίσω από τη σχέση παχυσαρκίας-προσδόκιμου επιβίωσης του καρκίνου των ωοθηκών.
Τα συστατικά του χυμού παντζαριού υποστηρίζουν την καρδιά και την κυκλοφορία του αίματος, ενώ παράλληλα συμβάλλουν στη φυσική ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.