Υποχώρηση της στεφανιαίας νόσου με επιθετική θεραπεία με στατίνες

Ατλάντα: Η επιθετική θεραπεία με ροσουβαστατίνη μπορεί να μειώσει δραματικά τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης, να αυξήσει την HDL, ακόμα και να αναστρέψει μερικώς τον όγκο της πλάκας στις στεφανιαίες αρτηρίες, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας.

Πρόκειται για τη μελέτη ASTEROID (A Study to Evaluate the Effect of Rosuvastatin on Intravascular Ultrasound-Derived Coronary Atheroma Burden), μια προοπτική ανοικτή μελέτη που διενεργήθηκε σε 53 νοσηλευτικά κέντρα των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ευρώπης και της Αυστραλίας.

Η μελέτη πρόκειται να δημοσιευθεί στο τεύχος της 5ης Απριλίου του επιστημονικού εντύπου Journal of the American Medical Association.

Η μελέτη σχεδιάστηκε να απαντήσει στο ερώτημα αν 24 μήνες εντατικής θεραπείας με ροσουβαστατίνη μπορούν να συντελέσουν σε υποτροπή της στεφανιαίας αθηροσκλήρωσης, όπως αυτή μετράται από ενδοαγγειακή υπερηχογραφία.

Οι ερευνητές της Κλινικής του Κλήβελαντ με επικεφαλής τον Δρ Στήβεν Νίσσεν, διενήργησαν ενδοαγγειακή υπερηχογραφία για να καθορίσουν το αθήρωμα βάσης σε 570 ασθενείς.

Οι ασθενείς είτε έπαιρναν στατίνες είτε δεν είχαν πάρει παράγοντα μείωσης των επιπέδων των λιπιδίων για περισσότερους από τρεις μήνες εντός του προηγούμενου έτους.

Είχαν αγγειογραφική στεφανιαία νόσο με περισσότερο από 20% στένωση τουλάχιστον μιας μείζονος στεφανιαίας αρτηρίας. Η αρτηρία-στόχος για τον υπέρηχο δεν θα μπορούσε να έχει περισσότερο από 50% στένωση σε μήκος τουλάχιστον 40 mm και μη προηγούμενη διαδερμική μεσολάβηση ή έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Όλοι οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε εντατική θεραπεία με ροσουβαστατίνη 40 mg, τη μέγιστη ενδεικνυόμενη δοσολογία.

Τα κύρια αποτελέσματα δραστικότητας του φαρμάκου ήταν βασική αλλαγή στο ποσοστό του όγκου του αθηρώματος και κύρια αλλαγή στον ονομαστικό όγκο του αθηρώματος στο 10-mm υποτμήμα με τη μεγαλύτερη σοβαρότητα της νόσου στη βάση.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι στους 349 ασθενείς που ήταν διαθέσιμοι για επανεξέταση μετά από 24 μήνες, η κύρια LDL χοληστερόλη μειώθηκε από 130,4 mg/dL στο 60,8, μείωση της τάξης του 53,2%. Η κύρια HDL χοληστερόλη αυξήθηκε από το όριο του 43,1 mg/dL στο 49,0, αύξηση της τάξης του 14,7%.

Η κύρια αλλαγή στο ποσοστό του όγκου του αθηρώματος για ολόκληρη της αρτηρία ήταν 0,98%, με ενδιάμεσο -0,79%.

Ανάλογα με την παράμετρο αποτελεσματικότητας, η στεφανιαία νόσος φάνηκε να υποχωρεί στο 64% με 78% των ασθενών, τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, νέους και ηλικιωμένους και σε αυτούς με LDL χοληστερόλη άνω και κάτω του φυσιολογικού.

Οι παρενέργειες ήταν όμοιες με αυτές που παρατηρούνται και σε άλλες μελέτες για τις στατίνες, με θανάτους σε 0,8% των ασθενών, έμφραγμα του μυοκαρδίου στο 2% και εγκεφαλικό επεισόδιο στο 0,6%. Γενικά το 1,8% των ασθενών είχαν επίπεδα αμινοτρασφεράσης αλανίνης τριπλάσια του ανώτερου ορίου του φυσιολογικού σε τουλάχιστον μια επίσκεψη, αλλά μόνο το 0,2% είχε αυξημένη ALT σε δυο συνεχόμενες επισκέψεις. Επίπεδα της κινάσης κρεατίνης πενταπλάσια του ανώτερου φυσιολογικού ορίου παρατηρήθηκαν στο 1,2% των ασθενών σε τουλάχιστον μια επίσκεψη, και μόνο στο 0,2% δύο συνεχόμενων επισκέψεων.

health.in.gr