Νέα σελίδα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Εδώ γελάνε…

Πάλι τα ίδια, πάλι χωρίς μέτρο και χωρίς συναίσθηση της κρισιμότητας της περιόδου: Μέσα στην αγωνία της για επικοινωνιακή ανασύνταξη, η ελληνική κυβέρνηση διακινεί την άποψη ότι έπειτα από την απελευθέρωση των Κούκλατζη και Μητρετώδη από την Τουρκία, μπορεί «να ανοίξει μία νέα σελίδα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις»…

Μέσα στην ένδεια και την ανεπάρκειά μας, κάποιοι σε αυτήν την χώρα έχουν την εντύπωση ότι επειδή ο Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται υπό πίεση, η Ελλάδα αυτομάτως αναβαθμίζεται και παίρνει την θέση της Τουρκίας ως περιφερειακή υπερδύναμη.

Αδυνατούν ή σκοπίμως αποφεύγουν να δουν το σοβαρό ενδεχόμενο, η απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών να είναι απλώς μία ευτυχής μεν, παράπλευρη δε, εξέλιξη στην μείζονα αντιπαράθεση μεταξύ Αγκυρας και Ουάσιγκτον, στην οποία η Αθήνα είναι απλώς ένας αμέτοχος παρατηρητής.

Για μία ακόμη φορά κάποιοι βιάζονται και περιγράφουν το επιθυμητό ως ενδεχόμενη γεωπολιτική εξέλιξη.

Η βιασύνη και η αμετροέπεια, η οποία διακρίνει την σημερινή κυβέρνηση, έχουμε δει ότι καθόλου δεν βοήθησε κατά την τελευταία τριετία.

Όπως και η αδυναμία της (αξεπέραστη καθώς φαίνεται) να δει και να διαβάσει σωστά τις εξελίξεις, τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς και τους ρόλους των μεγάλων ή μικρότερων παιχτών.

Μία εξέλιξη για την οποία η Αθήνα την παραμικρή ιδέα δεν είχε, επιχειρείται τώρα να παρουσιαστεί ως διαπραγματευτική επιτυχία του Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο ο Ερντογάν ούτε καν μπήκε στον κόπο να πάρει στο τηλέφωνο για να του ανακοινώσει την απόφασή του.

Όσο και αν επιχειρούνται άλλα, η απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών είναι μία είδηση σημαντική και ευχάριστη. Ήταν το αίσιο τέλος για δύο ανθρώπους, οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες απειλούνταν με μία περιπέτεια πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που έζησαν.

Κάπου εδώ όμως τελειώνουν τα πράγματα σε σχέση με αυτήν την υπόθεση (αν και εφόσον βέβαια δεν έχουν υπάρξει άλλου τύπου ανταλλάγματα προς την Τουρκία, τα οποία θα οδηγούν σε άλλες δυσάρεστες εξελίξεις).

Τα φώτα της δημοσιότητας δεν πρέπει και μάλλον δεν πρόκειται να φύγουν από το μείζον, όσο και αν άλλα επιθυμούν κάποιοι στα γραφεία προπαγάνδας του Μεγάρου Μαξίμου.

Που δεν είναι άλλο από την ανεπάρκεια αυτής της κυβέρνησης.