Η αδιαφορία της ΝΔ για μια «κοινοβουλευτικά αδιάφορη» παραίτηση, ενός βουλευτή Πειραιά που δεν παρενέβαινε στη Βουλή (και δεν τους έστρωνε το έδαφος να τον κατηγορήσουν ότι υπονομεύει τον νέο αρχηγό) και η διακριτικότητά της να μην ασχοληθεί με τα τεκταινόμενα σε έναν άλλον πολιτικό χώρο, κάτι άλλωστε που σε «καμία περίπτωση δεν είναι δουλειά της να σχολιάσει», όπως τόνισε την προηγούμενη εβδομάδα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σχολιάζοντας την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα, είχαν (ως προϊόντα τακτικής) πολύ σύντομη ημερομηνία λήξης για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Σαν να μην έχει νόημα για αυτόν η Βουλή χωρίς Τσίπρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν άντεξε και μετά την τριτολογία του στη συζήτηση για την εξωτερική πολιτική, ενώ μέχρι τότε είχε κρατήσει τα προσχήματα, «έσπασε» πια και αναφέρθηκε ονομαστικά στον Αλέξη Τσίπρα, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ που υπερασπίζεται την πολιτική του.

Προφανώς για τον κ. Μητσοτάκη, -που όλο και περισσότερο εκδηλώνει μια αλαζονική και αυταρχική συμπεριφορά που παραπέμπει σε καθεστώς- το υπουργικό συμβούλιο και το κόμμα είναι ο θίασος ή -πιο σωστά- η αυλή, που πλαισιώνει τον ηγεμόνα, τον απόλυτο πρωταγωνιστή που καθορίζει και αποφασίζει τα πάντα.

Εψεξε λοιπόν τους βουλευτές και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ που ακόμη υπερασπίζονται την «πολιτική Τσίπρα» και το κόμμα δεν αναπροσαρμόζει τη στάση του για την περίοδο 2015 – 2019.

Από την αποστροφή αυτή του πρωθυπουργού καταρχάς προκύπτουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα για την αίσθηση που έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τη συνέχεια των κομμάτων, τη συνέπεια, το χρέος και το καθήκον απέναντι στο παρελθόν τους, την ιδεολογία τους κτλ. Ίσως αυτό εξηγεί γιατί σήμερα η λεγόμενη «παραδοσιακή δεξιά» αισθάνεται ξένη στο ίδιο της το κόμμα και μιλάνε για «ΝΔ του Μητσοτάκη».

Ενδιαφέρον επίσης έχει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέπληξε τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει κρεμάσει φωτογραφία του Τσίπρα να πετάνε βελάκια, καθώς «σηκώθηκε και σας άφησε στα κρύα του λουτρού και έφυγε από το κόμμα». Δηλαδή διαλύεται ένα κόμμα αν φύγει από αυτό ένας εδώ και δύο χρόνια «απλός βουλευτής Πειραιά, χωρίς σημαντική παρουσία στη Βουλή» αν θυμηθεί κανείς την περιγραφή του Μαξίμου για τον Αλέξη Τσίπρα, βάσει της τελευταίας στρατηγικής που υιοθέτησε απέναντί του, αφού προηγουμένως τον είχε χρίσει ως βασικό αντίπαλο και τον αντιμετώπιζε τουλάχιστον ως αρχηγό αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Οργισμένος ο κ. Μητσοτάκης προφανώς από τις αναφορές, και όχι μόνο από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, στην πολυδιάστατη ενεργητική εξωτερική πολιτική της τετραετίας 2015 -2019 και στη συμφωνία των Πρεσπών, για την οποία η ΝΔ αναγκάστηκε να κάνει στροφή 180 μοιρών, μαρτύρησε και το φόβο του.

Ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα φτιάξει κόμμα, ότι πολλοί από τον ΣΥΡΙΖΑ θα επιλέξουν να τον ακολουθήσουν, και ενώ τα σημερινά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ δεν του δημιουργούν κανένα άγχος, το «κόμμα Τσίπρα» φαίνεται να τον προβληματίζει, αν όχι να τον φοβίζει. Οι δημοσκοπήσεις πάντως που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και δείχνουν ότι οι πολίτες επικροτούν και θεωρούν γενναία την απόφαση Τσίπρα να παραιτηθεί, αλλά και το ποσοστό που, ήδη, χωρίς να έχει ανακοινωθεί, συγκεντρώνει ένα «κόμμα Τσίπρα» μάλλον εξηγούν το γεγονός ότι ο Τσίπρας στοιχειώνει την ηρεμία του κ. Μητσοτάκη και δικαιολογούν τους φόβους του.

Εξού και φρόντισε στην ομιλία του στη Βουλή να επιμείνει στην πολύ επιλεκτική ανάγνωση της ιστορίας επιμένοντας στο καταστροφικό 2015, παρά τα επίμονα χειροπιαστά στοιχεία που δείχνουν ότι κάτι τέτοιο δεν στοιχειοθετείται, αλλά και να επαναλάβει το αφήγημα «Μητσοτάκης ή χάος». Οι πολίτες, είπε, «μπορούν να ξεχωρίσουν ποιοι είναι αυτοί που μπορούν πραγματικά με σοβαρότητα να διαχειριστούν κρίσιμα ζητήματα και να κρατήσουν το τιμόνι της χώρας σταθερό και ασφαλές σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς».

Και εδώ η επήρεια του Αλέξη Τσίπρα έντονη αφού στη δήλωση που συνόδευε την παραίτησή του μίλησε για νέο ταξίδι σε όμορφες θάλασσες.

Ειδήσεις Σήμερα: