Ερ.: Γκορμπατσώφ ή Μπερλινγκουέρ;

Απ.: Προτιμώ εκείνους που ανοίγουν νέες περιόδους.

Ερ.: Μαρξ ή Κάουτσκι;

Απ.: Μαρξ και Μπερνστάιν…

Ερ.: Δρόμος;

Απ.: Οδοιπόρε δεν υπάρχει δρόμος, ο δρόμος ανοίγει όταν τον περπατάς.

Ερ.: Τρένο;

Απ.: Αν πρόκειται για σιδηροδρομικό δίκτυο, βεβαίως.


Ερ.: Σοσιαλισμός;

Απ.: Μαζί, ελεύθερα, αλληλεγγύη, σε κίνηση.

Ερ.: Χρώμα;

Απ.: Ουράνιο τόξο.

Ερ.: Πουλαντζάς ή Πουλιόπουλος;

Απ.: Και πολλοί άλλοι, ζωντανοί, σ’ ένα διαρκές φόρουμ ιδεών, συνύπαρξης, συσπείρωσης, δράσης.

Ερ.: Γκεβάρα ή Αλιέντε;

Απ.: Δεν διαλέγεις τη συγκυρία, μάλλον σε διαλέγει.


Ερ.: Λένιν ή Κάστρο;

Απ.: Μα δεν πρόκειται για δίλημμα! Καμιά εναλλακτική πρόταση;

Ερ.: Ελλάδα;

Απ.: Μας πληγώνει, την πληγώνουμε, τέτοια κληρονομήσαμε. Και συνεχίζουμε να δανειζόμαστε από τα παιδιά μας…

Αυτές ήταν ορισμένες από τις απαντήσεις που είχε δώσει ο αείμνηστος πολιτικός και πανεπιστημιακός δάσκαλος Μιχάλης Παπαγιαννάκης στα ερωτήματα που του είχε υποβάλει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιάννης Ε. Διακογιάννης (1957-2006), στο πλαίσιο συνέντευξης που είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα «Τα Νέα» την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 1993.


«ΤΑ ΝΕΑ», 15.1.1993, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Ο κρητικής καταγωγής Παπαγιαννάκης, ο οποίος είχε γεννηθεί στην Καλαμάτα στις 19 Αυγούστου 1941, υπήρξε ένας επιφανής εκπρόσωπος της ελληνικής Ανανεωτικής Αριστεράς με ανώτερο ήθος, ένας πολιτικός-διανοούμενος με όλη τη σημασία του όρου.

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης έφυγε από τη ζωή στις 26 Μαΐου 2009, έπειτα από άνιση μάχη με την επάρατη νόσο.

Ειδήσεις Σήμερα: