Παγκόσμιος ρυπαντής ο αμερικανικός στρατός – «Πολεμική προετοιμασία και όχι ανοησίες περί κλιματικής αλλαγής!»

Πρόσφατα οι ΗΠΑ ενέκριναν έναν υπερ-προϋπολογισμό για τις αμυντικές δαπάνες. Ωστόσο, όσο ο αμερικανικός στρατός φροντίζει την άμυνα, αποδυναμώνει τις άμυνες του πλανήτη, προκαλώντας μόλυνση με ανυπολόγιστες ζημιές για τη φύση και τους ανθρώπους.

Ο νέος προϋπολογισμός του Πενταγώνου, που εγκρίθηκε μέσω του νόμου Big Beautiful Bill, προβλέπει αύξηση άνω του 1 τρισ. δολ. το 2026, μια αύξηση κατά 17%.

Αυτή η κλιμάκωση των στρατιωτικών δαπανών αναμένεται να οδηγήσει σε ανάλογη αύξηση των εκπομπών, σύμφωνα με το Climate and Community Institute (CCI). Συγκεκριμένα, θα προκαλέσει επιπλέον 26 μεγατόνους CO₂e σε σχέση με το 2023, δηλαδή όσες εκπομπές παράγει μια χώρα όπως η Κροατία ή ο Λίβανος – ή περίπου 7 μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα στις ΗΠΑ. Το σύνολο των εκπομπών του Πενταγώνου φτάνει πλέον τους 178 μεγατόνους.

Η προσθήκη εκπομπών ισοδύναμων με μια ολόκληρη χώρα μπορεί να μην φαίνεται σοβαρή, σύμφωνα με το Ινσιτούτο, όμως σε μια περίοδο κλιματικής έκτακτης ανάγκης, κάθε επιπλέον τόνος εκπομπών -πόσο μάλλον άχρηστων ή επιβλαβών- είναι ανεύθυνος και επικίνδυνος.

Το ανθρώπινο κόστος αυτής της αύξησης είναι τεράστιο, όχι μόνο λόγω του τι θα μπορούσε να είχε γίνει με αυτά τα χρήματα, αλλά και εξαιτίας των άμεσων καταστροφικών συνεπειών. Σύμφωνα με την εκτίμηση κοινωνικού κόστους άνθρακα της EPA για το 2023, οι εκπομπές του Πενταγώνου το 2026 θα επιφέρουν 47 δισ. δολάρια σε παγκόσμιες οικονομικές ζημιές, επηρεάζοντας τη γεωργία, την υγεία και τις περιουσίες μέσω ακραίων καιρικών φαινομένων.

Οι συνολικές εκπομπές των 178 μεγατόνων καθιστούν τον στρατό των ΗΠΑ, αν ήταν χώρα, τον 38ο μεγαλύτερο εκπομπέα στον κόσμο, ξεπερνώντας χώρες όπως η Αιθιοπία, με πληθυσμό άνω των 135 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Αν και αυτή η εκτίμηση βασίζεται σε μια αναλογία κόστους προς εκπομπές, πιθανότατα είναι υποτιμημένη, καθώς δεν περιλαμβάνει την συμπληρωματική στρατιωτική χρηματοδότηση, όπως οι εξοπλισμοί που στέλνονται σε Ισραήλ και Ουκρανία, ούτε είναι δυνατό να γίνουν πιο ακριβείς υπολογισμοί, λόγω της αδιαφάνειας του νομοσχεδίου σε θέματα δαπανών.

Βισπάντεν: «Ανοησίες περί κλιματικής αλλαγής»

Η αμερικανική αδιαφορία για το Κλίμα επαναλαμβάνεται και από το ΝΑΤΟ. Πρόσφατα έλαβε χώρα στο Βισπάντεν το συμπόσιο LandEuro, που διοργάνωσε ο Αμερικανικός Στρατός με σκοπό να ενθαρρύνει την αύξηση της παραγωγής όπλων, ιδίως στην Ευρώπη.

Όπως, όπως σημειώνει στο Responsible Statecraft ο Δρ. Ίαν Ντέιβις, διευθυντής του SIPRI Yearbook, η μεγαλύτερη «τυφλή κηλίδα» του συνεδρίου στο Βισμπάντεν ήταν η  παντελής απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στη σχέση στρατιωτικών δαπανών και εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

«Δεν υπήρχε καμία «Πράσινη Γωνιά» για να υπενθυμίσει στους στρατηγούς του ΝΑΤΟ ότι η κλιματική κρίση αποτελεί υπαρξιακή απειλή — δηλαδή απειλή για την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας και του πλανήτη».

Αυτή η στενόμυαλη προσέγγιση, λέει ο Ντέιβις αποτυπώνεται και στις αντιλήσεις του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, Πιτ Χέγκσεθ, που είχε γράψει στο Χ πως «το @Υπουργείο_Άμυνας δεν ασχολείται με ανοησίες για την κλιματική αλλαγή. Κάνουμε εκπαίδευση και πολεμική προετοιμασία».

Αυτή όμως η «εκπαίδευση και πολεμική προετοιμασία», υπογραμμίζει ο Ντέιβις έχει καταστροφικές κλιματικές συνέπειες, μεταξύ των οποίων περαιτέρω λειψυδρία, άνοδο της στάθμης της θάλασσας και ερημοποίηση σε ευάλωτες περιοχές — με τη σειρά τους προκαλώντας πολιτική αστάθεια και αύξηση των αναγκαστικών μεταναστεύσεων.

Η συμβολή του ΝΑΤΟ στην κλιματική κρίση δεν μπορεί πλέον να αγνοείται. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ΗΠΑ διατηρούν πάνω από 870 στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό -δυόμισι φορές περισσότερες από όσες διαθέτουν όλες οι υπόλοιπες χώρες μαζί- ενώ τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ αντιπροσωπεύουν ήδη το 55% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών.

Η Συμμαχία και τα κράτη-μέλη της οφείλουν να είναι διαφανή ως προς την κλίμακα των εκπομπών τους και να προβούν σε σοβαρές δεσμεύσεις για τη μείωση του ανθρακικού τους αποτυπώματος.

Έτσι, αντί να κλιμακώνουν τις εντάσεις με αντιπάλους, οι ανώτατοι στρατιωτικοί του ΝΑΤΟ, λέει ο Ντέιβις, θα έπρεπε να καλούν τους πολιτικούς ηγέτες να επενδύσουν σε διπλωματικές και μη στρατιωτικές λύσεις για τις σημερινές πολιτικές κρίσεις.