Γιατί ο… Γαλάτης πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας βουτάει στο «Ποτάμι»;

Ποιος θυμάται τον απογοητευμένο λεγεωνάριο στον Αστερίξ; Αυτόν που έλεγε «καταταγείτε, καταταγείτε, μας έλεγαν…». Ε, με την κυβέρνηση αυτή, κάθε φορά που ένα κόμμα κι ένας αρχηγός του αφήνει λίγο χώρο συναίνεσης για κάποιο θέμα από αυτά που η κυβερνητική πλειοψηφία σπάει, η ατάκα πρέπει να είναι «συνεργαστείτε, συνεργαστείτε μας έλεγαν». Διότι το να είσαι κυβέρνηση, το να χάνεις την πλειοψηφία σου και να απαιτείς να διαμορφωθεί άλλη, με την ψήφο άλλων κομμάτων, επιτιθέμενος σε αυτά είναι μια πατέντα που οφείλουμε να κατοχυρώσουμε στον ΣΥΡΙΖΑ.

Το έχει ζήσει το Κίνημα Αλλαγής, από το οποίο σχεδόν απαιτείται, με ιδιαίτερα έντονο ύφος κάθε φορά, η ψήφος σε νομοσχέδια που δεν στηρίζουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, ενώ το κόμμα αυτό λοιδορείται, βαφτίζεται «ουρά της Νέας Δημοκρατίας» (η οποία, με τη σειρά της, βαφτίζεται ακροδεξιά), βρίσκεται στο επίκεντρο της σκανδαλολογίας και κατηγορείται, με κάθε ευκαιρία, για όλα τα δεινά της μεταπολίτευσης.

Το είχε ζήσει πολύ λιγότερο το Ποτάμι μέχρι αυτές τις μέρες.

Το Ποτάμι έχει πάρει θέση, επανειλημμένα, υπέρ της επίλυσης του Μακεδονικού χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις. Στην τελευταία του δημόσια τοποθέτηση για το θέμα, στο Αναπτυξιακό Συνέδριο Θεσσαλονίκης, ο Σταύρος Θεοδωράκης είπε:

«Το «Η Ελλάδα αλλιώς», απαιτεί πρώτα απ’ όλα να σκεφτούμε αλλιώς. Να μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη δεκαετιών στα εθνικά θέματα. Να σκεφτούμε, όχι κομματικά, όχι ιδεοληπτικά, αλλά κυρίως πατριωτικά. Η στάση μας, λοιπόν, στη Βουλή, για όσους αναρωτιούνται, θα καθοριστεί, όχι από το προσωπικό συμφέρον, όχι από το κομματικό συμφέρον – δεν είμαστε καλοί στα παζάρια- αλλά μόνον από το πώς βλέπουμε το μέλλον του τόπου. Και προσέξτε, όχι το μέλλον το δικό μας, το μέλλον των παιδιών μας. Γιατί υπάρχει και μια άλλη αρχή που έχει το Ποτάμι. Ότι τα προβλήματα θα πρέπει να πάψουμε να τα φέρνουμε κάτω από το χαλί. Θα πρέπει να τολμάμε να παίρνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί».

Η συγκεκριμένη τοποθέτηση είναι παραπάνω από σαφής.

Ωστόσο, σύμφωνα με ρεπορτάζ, ο Σταύρος Θεοδωράκης συζητάει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, διαπραγματευόμενος την πιθανότητα μιας πολιτικής συνεργασίας, μιας συμμαχίας, για την επόμενη μέρα. Ως «απόδειξη» μάλιστα των επαφών αυτών αναφέρεται κι η παρουσία του στο πάνελ της παρουσίασης του νέου βιβλίου του αντιπροέδρου της ΝΔ, Κωστή Χατζηδάκη, διότι σε κάποιους πρέπει να μοιάζει φοβερό ή, εν πάση περιπτώσει, απίθανο, δυο πολιτικοί από διαφορετικούς χώρους (πόσο μάλλον δυο προσηνείς και μετριοπαθείς άνθρωποι) να διατηρούν σχέσεις κοινωνικές, αμοιβαίου σεβασμού ή και συμπάθειας, χωρίς κάποια κρυφή ατζέντα. Εφημερίδα που θα τη χαρακτηρίζαμε και φιλοκυβερνητική (με όλο το σεβασμό πάντα) έφτασε να κάνει λόγο για «μυστικό παζάρι» στο οποίο μπήκε και η συμφωνία των Πρεσπών, αφήνοντας ούτε λίγο ούτε πολύ να εννοηθεί πως ο Θεοδωράκης παζαρεύει να μην ψηφίσει αν του τάξει ο Μητσοτάκης υπουργείο. Σε αυτό απάντησε κάπως μεγαλόψυχα, με χιούμορ, γράφοντας ότι παζάρεψε μια θέση πάρκινγκ και δυο τενεκέδες λάδι.

Ώρες μετά ήρθαν, σαν έτοιμα από καιρό, τα ρεπορτάζ για την «ενόχληση του Αλέξη Τσίπρα με τον Σταύρο Θεοδωράκη» και η ανακοίνωση του γραφείου τύπου του Μαξίμου, δηλαδή του πρωθυπουργού της χώρας. Έχει νόημα να το υπενθυμίζουμε που και που ότι θεσμικά αυτές οι ανακοινώσεις εκφράζουν τον πρωθυπουργό της χώρας. Ο πρωθυπουργός λοιπόν, δια των συνεργατών του, ζητά από τον αρχηγό του Ποταμιού να δώσει εξηγήσεις (σε ποιον;) για τα πρωτοσέλιδα των φιλοκυβερνητικών εφημερίδων.

Η ανακοίνωση, που υπενθυμίζουμε εκφράζει τον πρωθυπουργό και υπογράφεται από το γραφείο τύπου του, έγραφε:

«Με ενδιαφέρον παρατηρούμε ότι δύο Κυριακάτικες εφημερίδες αφιερώνουν σήμερα τα πρωτοσέλιδά τους στον κ. Σταύρο Θεοδωράκη και στο ενδεχόμενο να αλλάξει τη στάση του για το Μακεδονικό.

Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον μας προξενεί ότι ο ίδιος επιλέγει να σχολιάσει, με χιούμορ είναι η αλήθεια, μόνον ό,τι αφορά το ενδεχόμενο να έχει λάβει ανταλλάγματα προκειμένου να αλλάξει στάση και όχι την ουσία. Ωραίο το χιούμορ, κι εμείς γελάσαμε. Ωστόσο, θα περιμέναμε και μια απάντηση επί της ουσίας. Έχει αλλάξει στάση για τη Συμφωνία των Πρεσπών; Γιατί αν η αφορμή για τη μεταστροφή είναι τα περί εγέρσεως ζητήματος Σλαβομακεδονικής μειονότητας, τότε οι δικαιολογίες θα είναι ακόμη πιο αστείες, ιδίως για όποιον έχει διαβάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών και γνωρίζει ότι αυτή είναι που τελειώνει οριστικά οποιαδήποτε συζήτηση περί μειονότητας».

Ο πρωθυπουργός της χώρας δηλαδή ζητά «με ενδιαφέρον» από τον αρχηγό ενός κοινοβουλευτικού κόμματος να απαντήσει με τον πρέποντα (κατά την άποψη του;) τρόπο σε δημοσιεύματα του τύπου και να ξεκαθαρίσει δημόσια τη θέση του απέναντι σε κάτι που του αποδίδεται, με τρόπο κατά τι φτηνό μάλιστα («να έχει λάβει ανταλλάγματα»).

Ο Σταύρος Θεοδωράκης δηλαδή, ως πρόσωπο κι ως αρχηγός του Ποταμιού, δεν έχει κάθε δικαίωμα και να συνομιλεί και να διαπραγματεύεται για το πολιτικό του μέλλον – διότι αυτό είναι κάποιου είδους «ξεπούλημα». Επίσης οφείλει να απαντά στα δημοσιεύματα με όποιο τρόπο και ύφος απαιτούν, όχι οι ψηφοφόροι του κι οι πολίτες, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας κι οι συνεργάτες του. Τέλος, οφείλει εξηγήσεις για τις αρχές του και το αν παραμένει αμετακίνητος σε αυτές στο Μέγαρο Μαξίμου.

Κι όλο αυτό για να ψηφίσει και να δώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία στη συμφωνία των άμεμπτων του ΣΥΡΙΖΑ που με χωρίς ανταλλάγματα συνεργάζονται με τους άμεμπτους των ΑΝΕΛ που με χωρίς ανταλλάγματα δεν ψηφίζουν τη συμφωνία της ίδιας της ίδιας κυβέρνησης τους.

Φανταστείτε δηλαδή τι θα έλεγε η ανακοίνωση αν δεν την είχαν κι ανάγκη την πλειοψηφία αυτή, αν και η φαντασία μας έχει αποδειχθεί πολύ περιορισμένη τα τελευταία χρόνια που την ξεπερνά σχεδόν καθημερινά η πραγματικότητα.