Περιμένοντας τον θάνατο στην ανατολική Γούτα

«Αν η Σρεμπρένιτσα ήταν η σφαγή της δεκαετίας του ’90, η ανατολική
Γούτα είναι η σφαγή αυτού του αιώνα». Τα λόγια ενός γιατρού που μιλά,
χωρίς να κατονομάζεται στη βρετανική εφημερίδα Guardian για το τι
συμβαίνει αυτές τις ώρες στον θύλακα των ανταρτών της ανατολικής Γκούτα
στα περίχωρα της Δαμασκού, ραγίζουν καρδιές.

«Είμαστε μάρτυρες της σφαγής του 21ου αιώνα. Πριν λίγο μου έφεραν ένα παιδί που ήταν μπλε στο πρόσωπο. Μόλις και μετά βίας ανέπνεε. Το στόμα του ήταν γεμάτο χώμα. Το άδειασα με τα χέρια μου. Δεν είχα διαβάσει ποτέ σε κανένα ιατρικό βιβλίο τι πρέπει να κάνει κανείς σε ανάλογες περιπτώσεις. Ένα παιδί τραυματισμένο με τα πνευμόνια του γεμάτα χώμα».

Και αυτό είναι ένα από τα δεκάδες βρέφη- θύματα της πολιορκούμενης περιοχής η οποία εδώ κι ένα μήνα σφυροκοπείται ανηλεώς από τις δυνάμεις του Άσαντ. «Όλες αυτές οι ανθρωπιστικές οργανώσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ανοησίες. Το ίδιο και η τρομοκρατία. Ποια μεγαλύτερη τρομοκρατία από το να σκοτώνεις αμάχους με κάθε είδους όπλο; Είναι αυτό πόλεμος; Δεν είναι πόλεμος. Είναι σφαγή», καταλήγει ο γιατρός.

«Υστερικοί» είναι ο χαρακτηρισμός που δίνει στους βομβαρδισμούς της ανατολικής Γκούτα, ο Αχμέντ Αλ Ντμις, αξιωματιούχος ανθρωπιστικής οργάνωσης. «Κατάσταση όμοια με την Ημέρα της Κρίσης» παρομοιάζει ο Μουνίρ Μουσταφά από τα Λευκά Κράνη, αυτό που συντελείται στην περιοχή, όπου περισσότεροι από 700 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί τους τελευταίους τρεις μήνες, άλλοι 210 τις τρεις τελευταίες ημέρες, 194 τις τελευταίες τριάντα ώρες και άγνωστο πόσοι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές.

Περιμένουν το θάνατό τους

Καθώς το καθεστώς Άσαντ εντείνει τους βομβαρδισμούς, στον ανταρτοκρατούμενο θύλακα, δεκάδες είναι εκείνοι που θεωρούν βέβαιο ότι θα σκοτωθούν. «Προσπαθούμε να σωθούμε. Κρυβόμαστε στα υπόγεια. Όμως οι βομβες-βαρέλια (παλιά βαρέλια πετρελαίου γεμάτα με εκρηκτικά ή πυρομαχικά ή αέρο καύσιμο και κομμάτια μετάλλου) μας ανησυχούν», αναφέρει στην ιστοσελίδα Middle East Eye ο Εϊάντ Σρεβέλ, κάτοικος της ανατολικής Γκουτα και προσθέτει: «Δεν ξέρω τι θα μου συμβεί τα επόμενα λίγα λεπτά, τις επόμενες ώρες ή μέρες. Ο κόσμος έχει αποδεχτεί τη μοίρα του και ψυχολογικά προετοιμάζεται να πεθάνει. Είμαστε παγιδευμένοι. Δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο».

Ακόμη και η UNICEF που έχει δώσει αμέτρητες ανακοινώσεις στη διάρκεια του επταετούς πολέμου για τα παιδιά της Συρίας, στέρεψε από λόγια. «Καμία λέξη δεν θα φέρει δικαιοσύνη για τα παιδιά που σκοτώθηκαν, τις μητέρες τους, τους πατεράδες τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα», αναφέρει η ανακοίνωση που εξέδωσε μόλις χθες και η οποία ακολουθείται από δέκα κενές γραμμές σε εισαγωγικά, με την επεξήγηση πως δεν υπάρχουν πλέον λόγια για να περιγράψει κανείς την οργή αλλά και τον πόνο χιλιάδων αθώων ανθρώπων.

Μαριλένα Γεραντώνη

in.gr