Ντέρμπαν: Καληνύχτα και καλή τύχη…

Παρά τα όσα θα ακουστούν στις επόμενες ημέρες σχετικά με την υποτιθέμενη θετική έκβαση της Διάσκεψης στο Ντέρμπαν, ένα είναι σίγουρο: οι κυβερνήσεις για άλλη μία φορά έβαλαν τα συμφέροντα των μεγαλύτερων ρυπαντών, πάνω από το καλό του πλανήτη.

Δημήτρης Ιμπραήμ,συντονιστής Εκστρατειών,Ελληνικό Γραφείο της Greenpeace

Ειδικότερα η παρουσία της διπλωματικής αποστολής των ΗΠΑ –άρρηκτα συνδεδεμένη σε πανίσχυρα βιομηχανικά λόμπι- απροκάλυπτα υπονόμευε κάθε προσπάθεια επίτευξης προόδου στη Διάσκεψη. Αντίστοιχο μερίδιο ευθύνης, φυσικά φέρουν και οι υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Κίνα και η Ινδία οι οποίες αντί να συνταχθούν στο πλευρό των πιο αδύναμων και ευάλωτων κρατών του πλανήτη, επέλεξαν να εμπλακούν σε άσκοπες και χρονοβόρες επαφές με τις ΗΠΑ. Ειδική μνεία φυσικά πρέπει να γίνει σε Ρωσία και Ιαπωνία που έχουν καθιερωθεί σε αρνητικούς πρωταγωνιστές, ενώ η απαράδεκτη κίνηση του Καναδά να αποχωρήσει επίσημα από το Πρωτόκολλο του Κιότο, αποδεικνύει την αδιαφορία πολλών κυβερνήσεων για το μέλλον των πιο αδύναμων του πλανήτη.

Όσο για τη χώρα μας, η Ελλάδα μάλλον είναι σχεδόν μουγκή σε αυτές τις διασκέψεις, αν κρίνει κανείς και από την ιστορική της αδυναμία (με ελάχιστες εξαιρέσεις) να αντιληφθεί ότι οι πολιτικές ουσιαστικής προστασίας του περιβάλλοντος είναι ένα πρώτης τάξης εργαλείου εξόδου από την οικονομική κρίση.

Ήδη από το 2007 στο Μπαλί είχε συμφωνηθεί ένας οδικός χάρτης για την επίτευξη συμφωνίας για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2020, ενώ το 2009 στην Κοπεγχάγη αποφασίστηκε η σύσταση Ταμείου για το Κλίμα, το οποίο θα πρέπει να χρηματοδοτήσει τα αναπτυσσόμενα κράτη με κεφάλαια ύψους 100 δις ετησίως έως το 2020. Δυστυχώς όμως, στο Ντέρμπαν σημειώθηκε μικρή πρόοδος. Ως προς τα πιο βασικά στη Διάσκεψη συμφωνήθηκαν τα εξής:

– Συνέχιση του Πρωτοκόλλου του Κιότο, αναβάλλοντας ωστόσο να ενεργοποιήσουν την παράταση αυτή για την επόμενη διάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί στο Κατάρ το 2012.

– Συμφωνία για τη δημιουργία νέας συνθήκης, η οποία θα ξεκινήσει να συζητείται από το 2012, να ολοκληρωθεί έως το 2015 και να τεθεί σε ισχύ από το 2020. Δυστυχώς, η συγκεκριμένη συμφωνία, αγνοεί πλήρως τις επιταγές της επιστήμης που καλεί για κορύφωση των εκπομπών έως το 2015 και μείωση έκτοτε. Προβλέπει επίσης παραθυράκια, που στην ουσία ο νομικά δεσμευτικός χαρακτήρας μίας ενδεχόμενης συμφωνίας μπορεί να χαθεί ανά πάσα στιγμή.

– Τεχνικές λεπτομέρειες σχετικά με τη λειτουργία του Ταμείου για το Κλίμα. Για άλλη μία φορά οι κυβερνήσεις δε συζήτησαν καθόλου για την ουσία του ζητήματος, το πώς δηλαδή θα παραχθούν και θα εξασφαλιστούν τα απαραίτητα κεφάλαια για τη χρηματοδότηση των αναπτυσσόμενων κρατών.

– Στον τομέα της προστασίας των δασών και του τερματισμού της αποδάσωσης, στην ουσία άνοιξε ένα ακόμα παράθυρο, που δημιουργεί περισσότερες κοινωνικές και περιβαλλοντικές απειλές για τα δάση, άλλα και τους αυτόχθονες πληθυσμούς που εξαρτώνται από αυτά.

Το χάσμα ανάμεσα σε αυτά που επιτάσσει η επιστήμη και αυτά που Οι ισχυρότεροι του πλανήτη είχαν το χρέος να συμφωνήσουν τα θεμέλια για μία νομικά δεσμευτική συνθήκη που θα αποτρέψει αυτό που πιθανότατα θα γίνει στο μέλλον η μεγαλύτερη κρίση που έχουμε γνωρίσει ποτέ. Το χρέος αυτό δεν το κάλυψαν και το μόνο που υπάρχει είναι μία εθελοντική συμφωνία από το 2009, η οποία αναβάλλεται για σχεδόν μια δεκαετία. Πλέον ο περιορισμός της αύξησης της θερμοκρασίας σε +2^oC καθίσταται σχεδόν αδύνατος με εφιαλτικά σενάρια για το μέλλον του πλανήτη (αύξηση έως και κατά 4^oC, αν υλοποιηθούν οι υποσχέσεις των κρατών). Δυστυχώς, σε αυτό το μέλλον θέση έχουν μόνο οι ισχυροί.

in.gr