Πρεμιέρα πραγματοποίησε στο Ολύμπιον η ταινία του Ρώσου σκηνοθέτη Αλεξάντερ Σοκούροφ, «Φάουστ», που προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από τις 17 Νοεμβρίου. Στο πλαίσιο της προβολής της ταινίας του στο 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο σκηνοθέτης – ένας από τους 100 καλύτερους του παγκόσμιου κινηματογράφου σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου – απηύθυνε θερμό χαιρετισμό μέσω επιστολής στο κοινό που παρευρέθηκε στην αίθουσα. «Όταν σβήνουν τα φώτα και εμφανίζονται οι εικόνες στην οθόνη, ο άνθρωπος ξεχνά για λίγο σε πόσο δύσκολους καιρούς ζούμε σήμερα και νιώθει πως δεν είναι μόνος. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο» είπε.

«Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς που βρίσκεστε εδώ απόψε για να παρακολουθήσετε τη νέα μας δουλειά. Για μένα η παρουσία σας είναι δείγμα εμπιστοσύνης, αφού φανερώνει την ετοιμότητά σας να δωρίσετε στον σκηνοθέτη, στο συνεργείο και στη δουλειά του δύο ώρες από την ίδια σας τη ζωή. Πρόκειται για γενναιοδωρία από μέρους σας, που εκτιμώ βαθιά. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τον –εδώ και πολλά χρόνια– θεατή, συνάδελφο και φίλο μου Δημήτρη Εϊπίδη, έναν ακούραστο εργάτη της τέχνης του κινηματογράφου, στις καλές αλλά και στις δύσκολες εποχές.

» Το πόσο δύσκολο είναι να βρίσκεται κανείς στο τιμόνι ενός Φεστιβάλ, είναι σε όλους μας γνωστό: Δεν χρειάζονται μόνο χρήματα, αλλά κουράγιο, δύναμη, ισχυρή θέληση και πολλή αγάπη. Όμως εκείνος γνωρίζει τι κάνει: Όταν σβήνουν τα φώτα και εμφανίζονται οι εικόνες στην οθόνη, ο άνθρωπος ξεχνά για λίγο σε πόσο δύσκολους καιρούς ζούμε σήμερα και νιώθει πως δεν είναι μόνος. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο» ανέφερε ο δημιουργός.

Ο Φάουστ του Σοκούροφ δεν είναι μια κινηματογραφική προσαρμογή του έργου του Γκαίτε με τη συνηθισμένη έννοια, αλλά μια ανάγνωση των όσων παραμένουν πίσω από τις γραμμές. Ο Φάουστ είναι στοχαστής, φερέφωνο ιδεών, αναμεταδότης λέξεων, μηχανορράφος, ονειροπόλος. Ένας ανώνυμος άνδρας που οδηγείται απ’ τα πιο βασικά ένστικτα: την πείνα, την απληστία, τη λαγνεία.

Ένα δυστυχισμένο, στοιχειωμένο πλάσμα που εκφράζει ένα ερώτημα. Γιατί να παραμένουμε στη στιγμή όταν μπορούμε να πάμε πιο πέρα; Όλο και πιο πέρα, όλο και πιο κει, σπρώχνοντας προς τα μπροστά – χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι ο χρόνος είναι ακίνητος. Κι ότι εμείς είμαστε αυτοί που θα φύγουμε.

Η ταινία εντάσσεται στις Ειδικές Προβολές του τμήματος Ανοιχτοί Ορίζοντες, που χρηματοδοτείται μεταξύ άλλων δράσεων του 52ου ΦΚΘ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση – Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.

Ο Αλεξάντερ Σοκούροφ γεννήθηκε στην Ρωσία το 1951 και σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο Γκόρκι. Στα 19 του έκανε την πρώτη του δουλειά ως παραγωγός στην τηλεόραση, σπούδασε επίσης σκηνοθεσία κινηματογράφου στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας και το 1980, προσλήφθηκε στο Στούντιο Λένφιλμ, ενώ παράλληλα ξεκίνησε να δουλεύει στο Στούντιο Λένινγκραντ, όπου γύρισε τα ντοκιμαντέρ του. Έχει λάβει πολλές διεθνείς και εθνικές διακρίσεις, όπως βραβεία FIPRESCI και Ταρκόφσκι.

Επιμέλεια: Τζένη Παπαγεωργίου

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: