Ο δίαυλος επιστροφής του Kimi Raikkonen στη Formula 1 το 2011, στη Renault F1 ή
στη Mercedes GP, μοιάζει με ανούσια παλινωδία μπροστά στο όραμα του WRC -
που άρχισε να εμφανίζεται ως δια μαγείας στις οθόνες με τους χρόνους
των Ειδικών Διαδρομών του Ράλι Βουλγαρίας.
Πέραν της δεδομένης προσέγγισης της Renault F1 στον Kimi Raikkonen για να τον επαναφέρει στη Formula 1 το 2011, ο Φινλανδός τις πρώτες μέρες του Ιουλίου 2010 δέχθηκε στο σπίτι του στην Ελβετία και την επίσκεψη ενός παλιού γνωστού: Του αντιπροέδρου και αγωνιστικού διευθυντή της Mercedes-Benz, Norbert Haug.
Αν και το περιβάλλον του Kimi διαψεύδει ότι η επίσκεψη σχετιζόταν με ενδεχόμενη πρόταση της Mercedes GP για το 2011, κάτι τέτοιο δεν θα πρέπει να αποκλείεται όσο ο Michael Schumacher εξακολουθεί να αμφισβητείται, παγιδευμένος στα φτωχά αποτελέσματα του μέχρι ώρας ατυχούς του «επαναπατρισμού».
Μέσα στο καλοκαίρι, οπότε και συνηθίζεται να υπογράφονται τα συμβόλαια της νέας χρονιάς, ο Kimi θα κληθεί να αποφασίσει αν επιθυμεί να συνεχίσει την καριέρα του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι, ή να επιστρέψει στην πίστα του χρόνου.
Ωστόσο, παρά τις ενδιαφέρουσες προτάσεις από τη Formula 1, υπάρχουν τρεις πολύ σημαντικές παράμετροι που έχουν τη δυναμική να κρατήσουν τον Φινλανδό στο WRC. Τρεις παράμετροι που κάνουν το ενδεχόμενο επιστροφής του στη F1 να μοιάζει σαν μια άσκοπη, ανούσια παλινωδία.
Η πρώτη παράμετρος είναι ότι η Citroen Sport δεν θα επένδυε σε εκείνον, δεν θα ξόδευε αρκετά χρήματα για δοκιμές (δέκα ημέρες προσφέρει στον Kimi στο δεύτερο μισό του 2010) αν διέβλεπε ότι κινδυνεύει να ξεμείνει με έναν –αν και κάπως πιο εμπορικό- δικό της Matthew Wilson.
Προφανώς οι ενδείξεις που άφησε ο Φινλανδός στους πρώτους έξι –πάσας επιφάνειας πλην της ασφάλτινης- αγώνες του WRC 2010 συνθέτουν μπροστά στα μάτια των Γάλλων το μελλοντικο ολόγραμμα ενός Kimi πρωταγωνιστή στα ράλι και παράλληλα ενός θεσπέσιου ονόματος, για να έχει κάτι να κάνει και το τμήμα marketing.
Η δεύτερη παράμετρος είναι η επίδοση του Kimi Raikkonen στο Ράλι Βουλγαρίας. Αυτός ήταν ο πρώτος του ασφάλτινος αγώνας στο WRC, το δεύτερό του ασφάλτινο ράλι με τη Citroen C4 WRC και το τρίτο συνολικά, συμπεριλαμβανομένης μιας συμμετοχής με το Abarth S2000 πέρσι σε τοπικό ράλι της Ιταλίας.
Κι όμως, άσχετα από την ανωτερότητα της Citroen C4 WRC από το Ford Focus WRC στην άσφαλτο, ο Kimi στις τρεις πρώτες Ειδικές ήταν ταχύτερος των Mikko Hirvonen και Jari Matti Latvala. Και στην 4η Ειδική ξεκίνησε τα δύο πρώτα τμήματα ενδιάμεσης χρονομέτρησης ταχύτερα από τον ίδιο τον «βασιλέα» Sebastien Loeb.
Αν δεν έβγαινε από το δρόμο, περίπου στο μέσον της Ειδικής Διαδρομής, δεν αποκλείεται να έγραφε ακόμα και τον δεύτερο ή τρίτο χρόνο της γενικής στον τερματισμό της. Και, σύμφωνα με τον αγωνιστικό διευθυντή της Citroen, Olivier Quesnel, δεν αποκλείεται να διεκδικούσε ακόμα και μια θέση στο βάθρο!
Όλα τα παραπάνω σπανίως έχουν συνοδεύσει το παλμαρέ ενός οδηγού που κατέληξε να γίνει αποτυχημένος στα ράλι. Αντίθετα, πολλοί σπουδαίοι οδηγοί (με ανώτερα όλων τα παράδείγματα των Colin McRae και Jari Matti Latvala) έχουν γίνει νικητές στο WRC παρότι στο πύρινό τους βάπτισμα δεν προλάβαιναν να μετρούν ανατροπές σε δάση, εκνευρισμένους διευθυντές, ξάργυπνους μηχανικούς και τσαλακωμένα εξαρτήματα χιλιάδων δολαρίων.
Με λίγα λόγια, αν έχεις το ταλέντο, το θάρρος, την αφοσίωση και την ταχύτητα από την πρώτη στιγμή, είναι εύκολο να μάθεις να μένεις στο δρόμο. Το αντίθετο δεν είναι απλά δύσκολο – είναι αδύνατο. Και πάλι το όνομα Matthew Wilson αναβοσβήνει εδώ σαν λάμπα από νέον τα βαθιά μεσάνυχτα.
«Ήταν απλά δικό μου λάθος, δεν είναι ότι κάναμε κάτι ανόητο», είπε ο Kimi για την έξοδό του από το δρόμο στη Βουλγαρία. «Είχα λίγη περισσότερη ταχύτητα στο σημείο φρεναρίσματος και δεν κατάφερα να φρενάρω, δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερο. Μόνο που πλέον ήμουν ανάποδα και μέσα σε ένα χαντάκι!
Το πιο σημαντικό ήταν να μάθουμε να οδηγούμε το αυτοκίνητο στην άσφαλτο, που είναι πολύ διαφορετικό από την οδήγηση μιας F1. Αισθάνομαι λίγο πιο άνετα στην άσφαλτο από ό,τι στο χώμα, αλλά τα ράλι είναι διαφορετικό σπορ από τους αγώνες πίστας και έχω πολλά να μάθω. Λίγο-λίγο αποκτώ την αίσθηση που πρέπει», κατέληξε.
Ο διευθυντής της Citroen Junior, Benoit Nogier, είπε ότι εντυπωσιάστηκε από την ταχύτητα του Kimi στην 4η ειδική και συμπλήρωσε: «Αν σκεφτείτε ότι υπολείπεται εμπειρίας, οι χρόνοι που έκανε ήταν εκπληκτικοί. Έχει μεγάλη δυναμική και η εμπειρία που απέκτησε αναμφίβολα θα τον βοηθήσει για τα υπόλοιπα ασφάλτινα ράλι».
Και πάλι, πέραν της αποφυγής των λαθών, αν έχεις την ταχύτητα και την αφοσίωση είναι απλά θέμα χρόνου να μάθεις να γράφεις σημειώσεις και, κυρίως, να εξοικειωθείς με την πληθώρα ρύθμισης των διαφορικών και της ανάρτησης ενός σύγχρονου World Rally Car.
Κι αν ο Kimi μείνει στο WRC το 2011, το Citroen DS3 WRC θα πολύ λιγότερο περίπλοκο. Τα ηλεκτρονικά, μηχανικά και υδραυλικά βοηθήματα δεν θα είναι πουθενά κοντά σε αυτά των σημερινών WRCars. Θα ταιριάζει στους πηγαία ταλαντούχους οδηγούς.
Όλα τα παραπάνω, μας φέρνουν στην τρίτη κρίσιμη παράμετρο που μπορεί να γύρει την προτίμηση του Kimi στο WRC για το 2011. Πρόκειται για το συνδυασμό προοπτικής και διασκέδασης του Kimi στα ράλι. Η διασκέδαση, της οδήγησης και της χαλαρότερης ατμόσφαιρας, είναι δεδομένη.
Όμως η προοπτική; Αυτή είναι δεδομένη; Ο Kimi Raikkonen έχει το χαρακτήρα εκείνου που προτιμά να πάει να κάνει άλματα με snowmobile στο Ροβανιέμι για να σβήνει τη φλόγα μέσα του, παρά να καταντήσει Matthew Wilson ή οδηγός της Hispania Racing Team.
Αυτό που συνέβη στο Ράλι Βουλγαρίας είναι ότι ασκήθηκε μια μικρή πειθώ στον Kimi. Κυρίως σε εκείνον, δευτερευόντως στη Citroen. Και το ίδιο μπορεί να συμβεί και στο Ράλι Φινλανδίας, το μοναδικό στο οποίο ο 30χρονος έχει ήδη εμπειρία. Στη χώρα του, μπορεί να εμφανιστεί η ίδια πειθώ και στο χωμάτινο τερέν.
Ο Kimi Raikkonen είναι αρκετά έξυπνος για να γνωρίζει ότι μια πιθανή επιτυχία στα ράλι θα είναι πολύ σημαντικότερη, πάνω από όλα για τον εαυτό του, από το να γυρίσει στη Formula 1 για να διεκδικήσει κάτι που έχει ήδη πετύχει – ντυμένος μονίμως με μια αόρατη πανοπλία για να γλιτώσει την ίντριγκα της F1 και τον «κομπλεξισμό» της.