Ο καφέ λιπώδης ιστός μπορεί να δώσει λύση στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας

Ουάσιγκτον: Η ενεργοποίηση του καφέ λιπώδους ιστού, μπορεί να προσφέρει ένα νέο τρόπο πρόληψης της παχυσαρκίας, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Cell Metabolism.

Ερευνητές από το Αντικαρκινικό Κέντρο Dana Farber της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και του ινστιτούτου INSERM της Γαλλίας ανακάλυψαν το γονίδιο PRDM16 στον καφέ λιπώδη ιστό αλλά όχι στον λευκό. Είναι πιθανόν να μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν το γονίδιο αυτό ή την πρωτεΐνη της οποίας ελέγχει την παραγωγή, για να μπορέσουν να σταματήσουν την παραγωγή του λευκού λίπους από τον οργανισμό.

Ο καφέ λιπώδης ιστός είναι παρών στα νεογνά του ανθρώπου και των τρωκτικών και τα βοηθά να μένουν ζεστά διασκορπίζοντας την διατροφική ενέργεια ως θερμότητα, αντί να την αποθηκεύει όπως κάνει ο λευκός λιπώδης ιστός.

Στους ανθρώπους, ο καφέ λιπώδης ιστός εξαφανίζεται μέχρι την ενηλικίωση. Και το ερώτημα είναι κατά πόσο είναι εφικτό να επιστρέψει ο οργανισμός σε μια νεογνική κατάσταση όπου ο καφέ λιπώδης ιστός επικρατεί του λευκού.

Οι ερευνητές τροποποίησαν γενετικά λιπώδη πρόδρομα κύτταρα με PRDM16 και τα ένεσαν κάτω από το δέρμα των ποντικιών. Το PRDM16 βοηθήσει στην μετατροπή των κυττάρων σε καφέ λιπώδη κύτταρα. Ίσως λοιπόν είναι εφικτό να γίνει το ίδιο και στους ανθρώπους.

Ενδεχομένως να απαιτείται η εμφύτευση μεγάλης ποσότητας τροποποιημένων προδρόμων κυττάρων στους ανθρώπους που διατρέχουν κίνδυνο να εξελιχθούν σε παχύσαρκα άτομα.

Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να ενισχυθεί ο ατομικός μεταβολισμός ως προς την καύση των περίσσιων θερμίδων αντί να της αποθηκεύει υπό τη μορφή λίπους. Ο λευκός λιπώδης ιστός παράγει ορμόνες και άλλα συστατικά που μπορούν να επηρεάσουν την υγεία του ατόμου και να το κάνουν ακόμα πιο παχύσαρκο.

Το επόμενο βήμα των ερευνητών είναι να αυξήσουν τον έλεγχο του PRDM16 στα τρωκτικά και στη συνέχεια να δουν αν μένουν αδύνατα ακόμα και όταν υπερσιτίζονται.

Μια δεύτερη μελέτη που δημοσιεύεται επίσης στο Cell Metabolism δείχνει ότι η αδιπονεκτίνη, που παράγεται από τον λευκό λιπώδη ιστό, επιδρά στον εγκέφαλο και βοηθά στη διέγερση της όρεξης των ποντικιών.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τόκιο με επικεφαλής τον Δρ Τακασι Καντοβάκι ανακάλυψαν πως η αδιπονεκτίνη επιδρά με την λεπτίνη, ορμόνη που σχετίζεται με την όρεξη και την παχυσαρκία.

Ο ουσιώδης ρόλος της λεπτίνης και της αδιπονεκτίνης φαίνεται να είναι η διατήρηση ενός επαρκούς αποθέματος λίπους: η λεπτίνη δρα ως ένδειξη ασφαλείας και η αδιπονεκτίνη ως ένδειξη πείνας. Η τελευταία προκαλεί επιβράδυνση του μεταβολισμού των πειραματόζωων και τα επίπεδα της αυξάνονται κατά την φάση νηστείας και πέφτουν μετά την σίτιση.

Τα ποντίκια που είχαν ανεπάρκεια αδιπονεκτίνης έτρωγαν λιγότερο και δαπανούσαν περισσότερη ενέργεια. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι κατά πόσο είναι εφικτή η χειραγώγησή της στους ανθρώπους.

health.in.gr