36

Καναδοί μηχανικοί κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα υγρό κάτοπτρο το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τις επόμενες δεκαετίες για την κατασκευή ενός τηλεσκοπίου στη Σελήνη που θα μπορεί να κοιτάξει μέχρι τις απαρχές του Σύμπαντος.

Ο καθρέπτης σχηματίζεται από ένα υγρό που έχει τοποθετηθεί μέσα σε ένα περιστρεφόμενο κυκλικό δοχείο. Καθώς περιστρέφεται, το υγρό απλώνεται και παίρνει ένα ομαλό, παραβολικό σχήμα με την περιφέρεια παχύτερη από το κέντρο.

Όπως αναφέρει το Reuters, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Λαβάλ στον Καναδά κατάφεραν να αποθέσουν ένα λεπτό στρώμα χρωμίου πάνω στο υγρό και στη συνέχεια πρόσθεσαν ένα στρώμα σωματιδίων αργύρου, ώστε η επιφάνεια να γίνει ανακλαστική.

Η πρωτοποριακή μέθοδος επιτρέπει την κατασκευή σεληνιακών τηλεσκοπίων με διάμετρο κατόπτρου από 20 έως 100 μέτρα, αναφέρει στο περιοδικό Nature η ομάδα του Δρ Ερμάνο Μπόρα.

Απαλλαγμένο από τις παραμορφώσεις που προκαλεί η γήινη ατμόσφαιρα, ένα τέτοιο τηλεσκόπιο θα μπορούσε να διακρίνει αντικείμενα 100 έως 1.000 φορές πιο αμυδρά από αυτά που θα μπορεί να ανιχνεύει το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, που προγραμματίζεται να τεθεί σε τροχιά το 2013.

Το σεληνιακό τηλεσκόπιο δεν θα μπορούσε να βασίζεται σε συμβατικά, κρυστάλλινα κάτροπτρα, καθώς η παραγωγή τους είναι πολυέξοδη και χρονοβόρα και το κρύσταλλο θα μπορούσε να καταστραφεί στο ταξίδι του από τη Γη.

Το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι επιστήμονες στη δημιουργία ενός υγρού τηλεσκοπίου είναι οι χαμηλές θερμορασίες στην επιφάνεια της Σελήνης, καθώς και η απουσία αέρα, που επιταχύνει την εξάτμιση των υγρών.

Ο νέος φακός αποτελείται από «ιονικά άλατα», άλατα που παραμένουν υγρά σε θερμοκρασία δωματίου ή και χαμηλότερη. Το υδρόφοβο υγρό πρέπει τώρα να τελειοποιηθεί ώστε να παραμένει υγρό στις σεληνιακές θερμοκρασίες, που πέφτουν μέχρι τους -130 βαθμούς Κελσίου.

Στη Γη έχουν ήδη κατασκευαστεί μερικά υγρά τηλεσκόπια, με διάμετρο έως και έξι μέτρα, τα οποία όμως αποτελούνται από υδράργυρο, ο οποίος θα μετατραπόταν σε στερεό αν βρισκόταν στη Σελήνη.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ