Ολοκληρωτική κατάρρευση προβλέπεται για την αλιεία στην ανοιχτή θάλασσα

36

Αν οι σημερινές τάσεις διατηρηθούν, σε 50 χρόνια τα βρώσιμα ψάρια θα έχουν εξαφανιστεί εντελώς από την ανοιχτή θάλασσα, προειδοποιεί μεγάλη διεθνής έρευνα.

Τα αποθέματα ψαριών έχουν ήδη καταρρεύσει στο ένα τρίτο των ψαρότοπων και ο ρυθμός απώλειας συνεχώς αυξάνεται, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό Science. Η πτώση των αποθεμάτων συνδέεται μάλιστα με τη μείωση της βιοποικιλότητας στα θαλάσσια οικοσυστήματα.

«Αν δεν αλλάξουμε ριζικά τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα θαλάσσια είδη στο σύνολό τους, ως λειτουργικά οικοσυστήματα, αυτός θα είναι ο τελευταίος αιώνας που έχουμε ψάρια από την ανοιχτή θάλασσα» σχολιάζει στο BBC ο Στιβ Παλούμπι του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

«Χρησιμοποιούμε τους ωκεανούς υποθέτοντας και ελπίζοντας ότι θα υπάρχει πάντα ένα νέο είδος να εκμεταλλευτούμε όταν έχουμε εξαντλήσει το προηγούμενο» προσθέτει ο Μπόρις Γουόρμ του Πανεπιστημίου Νταλουσί στον Καναδά, επικεφαλής της μελέτης. «Αυτό που τονίζουμε είναι ότι υπάρχει πεπερασμένος αριθμός αποθεμάτων. Έχουμε εξαντλήσει το ένα τρίτο και θα συνεχίσουμε με όσο απομένει» προειδοποιεί.

Η μελέτη βασίστηκε σε τέσσερα σετ δεδομένων:

* Αρχεία για την απόδοση της αλιείας: Από τη δεκαετία του 1950, οι ψαρότομοι παρακμάζουν με ολοένα αυξανόμενο ρυθμό. Το 2003, το 29% των ψαρότοπων ανοιχτής θάλασσας βρίσκονταν σε κατάσταση κατάρρευσης, η οποία ορίζεται ως πτώση σε λιγότερο από το 10% της αρχικής απόδοσης.

*Πειράματα σε μικρά οικοσυστήματα υποδεικνύουν ότι η μείωση της βιοποικιλότητας (του αριθμού διαφορετικών ειδών που ζουν σε ένα οικοσύστημα) οδηγεί σε μείωση των πληθυσμών κάθε είδους.

* Ιστορικά αρχεία από παράκτιες ζώνες της Βορείου Αμερικής, της Ευρώπης και της Αυστραλίας δείχνουν επίσης ότι τα αποθέματα μειώνονται, με ταυτόχρονη μείωση της βιοποικιλότητας των οικοσυστημάτων.

* Στοιχεία από θαλάσσια πάρκα και άλλες προστατευόμενες περιοχές δείχνουν ότι η απαγόρευση αλιείας σε μια περιοχή αυξάνει κατά 23% τη βιοποικιλότητα εντός της ζώνης και τα αποθέματα βρώσιμων ψαριών στην περιφέρειά της.

«Η εικόνα που χρησιμοποιώ για να δείξω τη σημασία της βιοποικιλότητας είναι ένας χάρτινος πύργος: Όλα τα τμήματά του είναι απαραίτητα για τη δομική ακεραιότητα. Αν αφαιρέσεις τμήματα, ειδικά από τη βάση, είναι καταστροφικό για οτιδήποτε βρίσκεται πιο πάνω» αναφέρει ο Μπόρις Γουόρμ.

Ο ερευνητής δηλώνει ιδιαίτερα ανήσυχος με την αλιεία μπακαλιάρου στη Βόρεια Θάλασσα, καθώς οι πολιτικοί συνεχίζουν να αγνοούν τις προειδοποιήσεις για επικείμενη κατάρρευση, όπως συνέβη στους ψαρότοπους μπακαλιάρου στα ανατολικά του Καναδά. «Είμαι έκπληκτος, είναι πραγματικά παράλογο» τονίζει.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ