Οι μεγάπτερες φάλαινες τραγουδούν με τη δική τους «γλώσσα»

36

Τα τραγούδια της μεγάπτερης φάλαινας είναι από τα πιο περίπλοκα του ζωικού βασιλείου. Αμερικανοί ερευνητές επιβεβαιώνουν τώρα με μαθηματικά εργαλεία ότι οι φάλαινες χρησιμοποιούν τη δική τους σύνταξη. Φράσεις που κατασκευάζοναι από μονάδες ήχου που συνδυάζονται και δημιουργούν τραγούδια ολόκληρων ωρών.

Μέχρι σήμερα, μόνο οι άνθρωποι είχαν επιδείξει την ικανότητα να χρησιμοποιολυν τέτοια ιεραρχημένη δομή στην επικοινωνία. Τα τραγούδια των μεγάπτερων δεν είναι σαν την ανθρώπινη γλώσσα, ωστόσο στοιχεία της γλώσσας διακρίνονται στα τραγούδια τους» αναφέρουν οι ερευνητές του Ιατρικού Ινστιτούτου Howard Hughes.

Ο Δρ Ριούτζι Σουζούκι και οι συνεργάτες του ανέλυσαν τις φωνές φαλαινών στη Χαβάη χρησιμοποιώντας εργαλεία της θεωρίας της πληροφορίας -μια μαθηματική μελέτη της κωδικοποίησης και μετάδοσης δεδομένων. Η μελέτη επιβεβαιώνει ότι τα τραγούδια μεταφέρουν πληροφορία, παρόλο που το περιεχόμενο της επικοινωνίας παραμένει άγνωστο.

Η ανάλυση έδειξε ότι τα τραγούδια των μεγάπτερων μεταφέρουν λιγότερο από 1 bit πληροφορίας ανά δευτερόλεπτο. Συγκριτικά, οι άνθρωποι που μιλούν αγγλικά παράγουν 10 bit ανά λέξη. Παρόλα αυτά, η επικοινωνία των φαλαινών μπορεί να είναι περίπλοκη.

Με περιορισμένη όραση και όσφρηση στο περιβάλλον του ωκεανού, τα θαλάσσια θηλαστικά βασίζονται κυρίως στον ήχο, που ταξιδεύει στο νερό τέσσερις φορές ταχύτερα από ό,τι στον αέρα. Για έξι μήνες κάθε χρόνο, όλα αρσενικά σε κάθε πληθυσμό μεγάπτερων προσκαλούν τα θηλυκά με ένα επαναλαμβανόμενο τραγούδι που εξελίσσεται με το χρόνο. Η δομή του τρσγουδιού είναι επαναληπτική, με βραχείες και μακρόσυρτες μονάδες ήχου που συνεχώς εναλάσσονται.

Ο Σουζούκι χρησιμοποίησε ειδικό λογισμικό για να μελετήσει τα δομικά χαρακτηριστικά της «γλώσσας» και αντιστοίχισε κάθε δομικό στοιχείο με ένα αυθαίρετο σύμβολο. Στη συνέχεια, εθελοντές χωρίς γνώσεις για τα τραγούδια των φαλαινών κλήθηκαν να τα κατατάξουν με κριτήρια την πολυπλοκότητα, την επαναληπτικότητα και την προβλεψιμότητα.

Το μοντέλο στον υπολογιστή και οι εθελοντές συμφώνησαν ότι τα τραγούδια είναι ιεραρχικά, επιβεβαιώνοντας έτσι μια θεωρία που διατύπωσαν το 1971 οι βιολόγοι Ρότζερ Πέιν και Σκοτ ΜακΒέι.

«Η θεωρία της πληροφορίας ήταν το σωστό εργαλείο επειδή μας επιτρέπει να μελετάμε τη δομή των τραγουδιών των μεγάπτερων χωρίς να γνωρίζουμε τι σημαίνουν» σχολιάζει ο ερευνητής.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο Journal of the Acoustical Society of America.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ