Ιατροί «δύο ταχυτήτων» στο ΕΣΥ σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας
Αθήνα: Ιατρούς «δύο ταχυτήτων» στο ΕΣΥ, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης ή πλήρους απασχόλησης, καθιερώνει το υπουργείο Υγείας, με το Νομοσχέδιο που αφορά των «Κώδικα Ασκησης Ιατρικού Επαγγέλματος και Δεοντολογίας».
Αθήνα: Ιατρούς «δύο ταχυτήτων» στο ΕΣΥ, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης ή πλήρους απασχόλησης, καθιερώνει το υπουργείο Υγείας, με το Νομοσχέδιο που αφορά των «Κώδικα Ασκησης Ιατρικού Επαγγέλματος και Δεοντολογίας».
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Ημερησίας της Παρασκευής το νομοσχέδιο επιτρέπει την άσκηση ιδιωτικού έργου από ιατρούς που εργάζονται στο δημόσιο τομέα. Παράλληλα, απαγορεύει στους ιατρούς να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε όλη την επικράτεια.
Δικαίωμα άσκησης ιδιωτικού έργου και λειτουργίας ιδιωτικού ιατρείου αποκτούν οι πανεπιστημιακοί ιατροί και οι ιατροί του ΕΣΥ, με νομοσχέδιο (ή Προεδρικό Διάταγμα) που αναμένεται να καταθέσει σύντομα στη Βουλή το υπουργείο Υγείας. Μέχρι σήμερα, τη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου είχαν μόνο οι ιατροί, οι οποίοι δεν είχαν σχέση αποκλειστικής και πλήρους εργασίας. Έτσι οι γιατροί που εργάζονται στο ΕΣΥ απαγορευόταν να ασκήσουν ιδιωτικό έργο.
Με το σχετικό Σχέδιο που έδωσε χθες στη δημοσιότητα το υπουργείο Υγείας ανοίγει ο δρόμος να ανοίξουν ιδιωτικά ιατρεία όλοι οι ιατροί του δημοσίου. Η δυνατότητα αυτή θα «επικυρωθεί» με δεύτερο νομοσχέδιο που προβλέπει την καθιέρωση δύο κατηγοριών ιατρών του ΕΣΥ: ή πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης ή πλήρους απασχόλησης (με χαμηλότερες αποδοχές και δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου).
Αργά χθες το βράδυ, πηγές του υπουργείου ανέφεραν ότι σε πρώτη φάση (και με το συγκεκριμένο σχέδιο) δεν πρόκειται για αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των ιατρών του ΕΣΥ, αλλά καταγραφή όσων μπορούν να εργάζονται και ιδιωτικά (στρατιωτικοί, και ιατροί Ταμείων). Επιβεβαίωναν ότι σε δεύτερη φάση θα υπάρξουν αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των γιατρών.
Όπως δήλωσε ο συντονιστής Κοινωνικών Υποθέσεων ΠΑΣΟΚ κ. Θανάσης Τσούρας, το νομοσχέδιο για το ΕΣΥ στο οποίο θα περιλαμβάνονται οι αλλαγές των εργασιακών σχέσεων των ιατρών, και το οποίο προεκλογικά είχε παρουσιαστεί ως άμεση προτεραιότητα της κυβέρνησης ακόμη δεν έχει παρουσιαστεί.
«Οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των ιατρών, με την καθιέρωση δύο κατηγοριών (ή πλήρους και αποκλειστικής ή πλήρους απασχόλησης) είχε επιχειρηθεί επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη και είχε αποτύχει παταγωδώς».
Σύμφωνα με τον κ. Τσούρα εάν η κυβέρνηση επιμείνει στη θέση αυτή «είναι προφανές ότι δυναμιτίζετε το ΕΣΥ με επικίνδυνες προεκτάσεις και αποτελέσματα και για τη λειτουργία των νοσοκομείων αλλά κυρίως για τη σωστή νοσοκομειακή περίθαλψη των Ελλήνων πολιτών».
Με τον τρόπο αυτό, κατέληξε ο κ. Τσούρας, οι ιατροί που θα ασκούν και ιδιωτικό έργο, αφού θα μπορούν να κατευθύνουν τους ασθενείς που προσέρχονται στα νοσοκομεία στα ιδιωτικά τους ιατρεία.
Ο Κώδικας Ασκησης Ιατρικού Επαγγέλματος και Δεοντολογίας, έχει ήδη στείλει προς σχολιασμό σε όλους τους Ιατρικούς Συλλόγους της χώρας, οι οποίοι θα πρέπει να απαντήσουν έως τις 15 Νοεμβρίου.
Το σχέδιο αφήνει σοβαρά κενά σε θέματα που άπτονται των δικαιωμάτων των ασθενών, καθώς δεν κάνει καμία αναφορά στη συνθήκη του Οβιέδο που έχει υπογράψει η Ελλάδα.
Παράλληλα, δεν περιέχει όρους διακίνησης βιολογικών υλικών (όπως ωάρια και σπερματοζωάρια), τα οποία διακινούνται τελείως ανεξέλεγκτα από τον ιδιωτικό τομέα.
Επιπρόσθετα, το σχέδιο προβλέπει ότι ο ιατρός μπορεί να ασκεί τα καθήκοντά του μόνον σε μία περιφέρεια της χώρας. Οι ιατροί σημειώνουν ότι η διάταξη αυτή έρχεται σε αντίθεση με απόφαση του ΣτΕ, σύμφωνα με την οποία μπορούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε όλη την επικράτεια. Επισημαίνουν, δε, ότι τους αδικεί σε σχέση με τις ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα, που μπορούν να δραστηριοποιούνται ελεύθερα.
Από τον Κώδικα απουσιάζουν οι κυρώσεις και τα πρόστιμα για τους ιατρούς που δεν συμμορφώνονται ενώ δεν «αγγίζει» θέματα όπως είναι η Ιατρική και το Ιντερνετ, αλλά και ζητήματα που αφορούν σε ιατρούς που εργάζονται σε ιδιωτικές κλινικές.
Στο άρθρο 27, ξεκαθαρίζεται ότι «η κλωνοποίηση ως μέθοδος αναπαραγωγής ανθρώπου με κανένα τρόπο δεν είναι ανεκτή» ενώ άλλο άρθρο ο ιατρός επικαλούμενος ηθικούς λόγους μπορεί να αρνηθεί να εφαρμόσει διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης ή τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης».
Σύμφωνα πάντως με τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Iατρικού Συλλόγου, κ. Mανόλη Kαλοκαιρινό, δεν αναμένονται ιδιαίτερες ενστάσεις από την πλευρά των Iατρικών Συλλόγων, καθώς το προτεινόμενο Σχέδιο κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Oπως τόνισε στην «Kαθημερινή», «ήταν καιρός κάποιος να πάρει το θάρρος να ανοίξει αυτόν τον διάλογο ώστε επιτέλους να αναμορφωθεί το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα».
Mεταξύ άλλων, το προτεινόμενο Σχέδιο Kώδικα Δεοντολογίας προβλέπει ότι:
H άσκηση της Iατρικής είναι λειτούργημα που αποσκοπεί στη διατήρηση και βελτίωση της φυσικής, πνευματικής και ψυχικής υγείας του ανθρώπου και την ανακούφισή του από τον πόνο.
O ιατρός δεν μπορεί να αρνείται την προσφορά των υπηρεσιών του για λόγους άσχετους προς την επιστημονική του επάρκεια, εκτός εάν συντρέχει ειδικός λόγος.
O ιατρός δεν επιτρέπεται να διατηρεί ή να «συμμετέχει» σε περισσότερα από ένα ιδιωτικά ιατρεία.
O ιατρός που προσφέρει τις υπηρεσίες του στον δημόσιο τομέα ή σε οργανισμό κοινωνικής ασφάλισης δεν δικαιούται να εισπράττει από τον ασθενή οποιοδήποτε οικονομικό αντάλλαγμα πέρα από τη μηνιαία ή άλλη αποζημίωση ή αμοιβή του όπως ορίζονται στο νόμο ή τη σύμβασή του.
Eπιτρέπεται η απόκρυψη της αλήθειας στον ασθενή, στην περίπτωση που ο ιατρός θεωρεί ότι η πλήρης αποκάλυψη της αλήθειας μπορεί να προκαλέσει εξαιρετικά σοβαρή και μη αναστρέψιμη βλάβη στον ασθενή.
O ιατρός οφείλει να διαφυλάττει τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα αυστηρά ως απόρρητα. H υποχρέωση αυτή δεν παύει να ισχύει με τον θάνατο του ασθενούς.
O ιατρός συζητεί, ενημερώνει για τις θετικές και αρνητικές επιπτώσεις και ενθαρρύνει την προσφυγή στις μεθόδους «ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής» σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ιατρικής αδυναμίας απόκτησης παιδιών με φυσικό τρόπο. O ιατρός απέχει από κάθε επιχείρηση ή προσπάθεια βιομηχανοποίησης της διαδικασίας αυτής, καθώς και από κάθε χρησιμοποίηση της γενετικής τεχνολογίας για πολιτικούς ή στρατιωτικούς λόγους.
O ιατρός μπορεί να επικαλεσθεί τους κανόνες και τις αρχές της ηθικής συνείδησής του και να αρνηθεί να εφαρμόσει ή να συμπράξει στη διαδικασία τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης, εκτός εάν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για την υγεία της εγκύου.
Σε καμιά περίπτωση ευθανασία
Στο Σχέδιο Kώδικα Aσκησης Iατρικού Eπαγγέλματος γίνεται ειδική αναφορά και στο ευαίσθητο θέμα της ευθανασίας, για το οποίο έχει προηγηθεί εκτενής διάλογος.
H αρμόδια Eπιτροπή τάσσεται σαφώς «κατά», αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «ο ιατρός οφείλει να συμπαρίσταται στον ασθενή μέχρι το τέλος της ζωής του και να φροντίζει ώστε ο ασθενής να διατηρεί την αξιοπρέπειά του μέχρι το σημείο αυτό».
Σε περίπτωση ανίατης ασθένειας που βρίσκεται στο τελικό της στάδιο και εφόσον έχουν εξαντληθεί όλα τα ιατρικά θεραπευτικά περιθώρια, «ο ιατρός πρέπει να εξακολουθεί να φροντίζει για την ανακούφιση των ψυχοσωματικών πόνων του ασθενή».
Σύμφωνα τέλος με τον Kώδικα, η διενέργεια ευθανασίας δεν επιτρέπεται ούτε στην περίπτωση παράκλησης ή αίτησης του ασθενούς ή των συγγενών του.