Είναι φθινόπωρο του 1980 όταν ένας δίσκος κάνει την εμφάνισή του στα δισκοπωλεία και στους δρόμους του Άμστερνταμ με τον τίτλο Disturbing Domestic Peace. Αυτό ήταν το παρθενικό άλμπουμ των The Ex, ενός συγκροτήματος που με το καλημέρα έδειξε ποιος ήταν ο σκοπός του: να τα βάλει με το κατεστημένο και να μείνει ασυμβίβαστο.

Άλλωστε, η Ολλανδική μπάντα δεν είχε κάποια άλλη επιλογή. Η ιδέα της «γέννησης» του συγκροτήματος -αλλά και του πρώτου άλμπουμ- ήρθαν μέσα από την έξαρση του κινήματος των καταλήψεων. Και οι στίχοι έδειξαν από νωρίς την πορεία που οι The Ex είχαν αποφασίσει να ακολουθήσουν.

Στίχοι για την αστυνομική βία, το στεγαστικό πρόβλημα της ολλανδίας, την κοινωνική ανισότητα, τη διαφθορά των πολιτικών, τη σεξουαλική κακοποίηση, την καταστροφή του περιβάλλοντος. Στίχοι πολιτικοί, κοινωνικοί, αντιδραστικοί – όλοι με μια περίεργη ποιητική χροιά από πίσω τους και μια ευαισθησία για τον άνθρωπο.

Προβληματισμοί μιας νέας γενιάς που έμπαινε με αβεβαιότητα στη δεκαετία του ’80 – προβληματισμοί τυλιγμένοι με σκληρούς anarcho punk ήχους. Άλλωστε είναι η εποχή που το punk κίνημα βρίσκεται στο αποκορύφωμά του, με εκατοντάδες μπάντες να ουρλιάζουν στα μικρόφωνα για την κοινωνική αδικία και να σπάνε στα πατώματα τις κιθάρες τους.

Ωστόσο ο χρόνος έδειξε ότι οι The Ex δεν ήταν μια ακόμα punk μπάντα. Ήταν πολλά περισσότερα – περισσότερο ιδεολόγοι, παρά μουσικοί. Κάτι που αποδείχθηκε στο πέρασμα των δεκαετιών.

Το ολλανδικό συγκρότημα μέσα στην πορεία του πήγε κόντρα σε όλα τα κλισέ. Ενώ ο «κανόνας» ήθελε τα punk συγκροτήματα να ζουν έντονα και να διαλύονται γρήγορα, οι The Ex έχουν γράψει ήδη μια πορεία 45 χρόνων στο δισκογραφικό στερέωμα.

Ενώ τα περισσότερα συγκρότημα αυτής της σκηνής κάποια στιγμή αποφάσισαν να βγάλουν τα λεφτά που θεωρούσαν ότι δικαιούνται μέσα από καλογυαλισμένα reunion και εντυπωσιακά tour, οι The Ex έμειναν πιστοί στην DIY λογική τους – ο κιθαρίστας Άντι Μουρ που μπήκε στο γκρουπ το 1990 ακόμα θυμάται τα ταξίδια από πόλη σε πόλη για συναυλίες με ένα παλιό βαν, όπως και την άνεση που είχαν τα μέλη της μπάντας να το επιδιορθώνουν σε κάθε βλάβη σαν να ήταν έμπειροι μηχανικοί.

Με περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες καριέρας, εννοείται όμως, ότι άλλαξαν και αρκετά πράγματα στους The Ex. Νέοι μουσικοί μπήκαν στο συγκρότημα, οι στίχοι τους απέκτησαν μια πιο ειρωνική νοοτροπία, ενώ η μουσική τους εξελίχθηκε – jazz, folk και αφρικανικοί ήχοι έκαναν την εμφάνισή τους στους δίσκους τους, με τους περισσότερους κριτικούς να δυσκολεύονται να τους βάλουν κάτω από ένα είδος και μια «ταμπέλα».

«Ο βασικός λόγος που είναι δύσκολο για κάποιον να περιγράψει τον ήχο μας είναι ότι δεν είχαμε την κλασική μουσική εκπαίδευση και έτσι δεν επηρεαστήκαμε ούτε ακολουθήσαμε ποτέ τον παραδοσιακό τρόπο παιξήματος» είχε πει κάποτε η ντάμερ Κατερίνα Μπόρνεφελντ.

Για αυτό και σε πολλά ολλανδικά άρθρα οι συντάκτες αναφέρουν ότι οι The Ex «λανθασμένα αναφέρονται μουσικά ως punk μπάντα. Αυτό έχει σταματήσει να ισχύει εδώ και χρόνια».

Νέο άλμπουμ και η επιστροφή στην Ελλάδα

Και φέτος, αποφάσισαν να γιορτάσουν τα 45 χρόνια δισκογραφική τους ζωής, με ένα νέο άλμπουμ. Μετά από μια επταετία «σιωπής», οι The Ex επέστρεψαν με την 19η στούντιο δουλειά τους, με τον τίτλο If Your Mirror Breaks.

Ένας δίσκος δέκα κομματιών, που ακροβατεί ανάμεσα σε σουρεαλιστικά όνειρα, δυσοίωνες προειδοποιήσεις και -όπως πάντα- μια συνεχόμενη έκκληση για δράση. Ένα μουσικό και στιχουργικό «παιχνίδι» ανάμεσα στην απογοήτευση από τις σημερινές εξελίξεις και την πίστη ότι ο αγώνας θα δικαιωθεί στο τέλος.

Με αφορμή τη νέα τους κυκλοφορία, οι The Ex επιστρέφουν στην Ελλάδα για τρεις συναυλίες. Στις 31 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη (Eightball Club), μια μέρα αργότερα στη Λάρισα (Skyland) και στις 2 Νοεμβρίου στο Gazarte Ground Stage στην Αθήνα.

Προπώληση εισιτηρίων στο inTickets.

Ειδήσεις Σήμερα: