Κάποτε, ο ήχος του τηλεφώνου σήμαινε απλώς μια νέα συζήτηση. Σήμερα, για πολλούς από τη Gen Z, προκαλεί άγχος και πανικό. Η «τηλεφοβία», ένας σύγχρονος φόβος για τις τηλεφωνικές κλήσεις, γίνεται όλο και πιο διαδεδομένος.

Η τηλεφοβία, δηλαδή ο φόβος ή το άγχος για τις τηλεφωνικές κλήσεις, είναι ένα φαινόμενο που επηρεάζει όλο και περισσότερους νέους της Gen Z – όσους γεννήθηκαν μεταξύ 1997 και 2012. Κάποτε, το να σηκώσεις το τηλέφωνο ήταν η κύρια μορφή επικοινωνίας. Σήμερα, όμως, ο ήχος της κλήσης μπορεί να προκαλέσει πανικό.

Σύμφωνα με τη Liz Baxter, σύμβουλο σταδιοδρομίας στο Nottingham College του Ηνωμένου Βασιλείου, η τηλεφοβία είναι ένα «σχετικά πρόσφατο φαινόμενο» που σχετίζεται με τον φόβο ή το άγχος γύρω από την πραγματοποίηση και τη λήψη τηλεφωνικών κλήσεων, όπως είπε στο CNBC. Οι νέοι προτιμούν να επικοινωνούν μέσω γραπτών μηνυμάτων, email ή εφαρμογών συνομιλίας, όπου έχουν τον έλεγχο του πότε και πώς θα απαντήσουν.

Πώς η πανδημία και η τεχνολογία γέννησαν την τηλεφοβία

Η Liz Baxter εξηγεί ότι η Gen Z δεν έχει εξοικειωθεί με τις τηλεφωνικές κλήσεις, καθώς δεν είναι πλέον η κύρια λειτουργία των κινητών τους τηλεφώνων. Αντί για κλήσεις, προτιμούν γραπτά μηνύματα, ηχητικά μηνύματα και άλλες μορφές επικοινωνίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να «χάσουν» την ικανότητα να χειρίζονται τηλεφωνικές συνομιλίες.

Πολλοί από τους μεγαλύτερους μαθητές του κολλεγίου της χρειάζεται να περάσουν από τηλεφωνικές συνεντεύξεις για αιτήσεις εργασίας, αλλά αποτυγχάνουν λόγω έλλειψης εξοικείωσης και αυτοπεποίθησης στις τηλεφωνικές κλήσεις. Σύμφωνα με την Baxter, σε μια τάξη 25-30 μαθητών, περίπου τα τρία τέταρτα δηλώνουν άγχος για τη χρήση του τηλεφώνου.

Για να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα, το κολλέγιο έχει δημιουργήσει σεμινάρια για την τηλεφοβία, ως μέρος μιας σειράς μαθημάτων επαγγελματικών δεξιοτήτων. Στα σεμινάρια αυτά, οι μαθητές εξασκούνται σε σενάρια όπως το να κλείσουν ραντεβού στον γιατρό ή να ενημερώσουν για ασθένεια στη δουλειά. Κάθονται πλάτη με πλάτη, ώστε να προσομοιωθεί η εμπειρία μιας τηλεφωνικής κλήσης, και χρησιμοποιούν σενάρια (scripts) για να εξασκηθούν.

Η Baxter παρατήρησε ότι ακόμα και μία μόνο συνεδρία αυξάνει την αυτοπεποίθηση των μαθητών, καθώς απομυθοποιεί την εμπειρία της τηλεφωνικής επικοινωνίας. Επίσης, επισημαίνει ότι η άνοδος της τηλεφοβίας συνδέεται εν μέρει με την πανδημία του Covid-19, καθώς οι νέοι απομονώθηκαν κοινωνικά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η έλλειψη κοινωνικών αλληλεπιδράσεων κατά τη διάρκεια αυτών των δύο χρόνων έχει επηρεάσει τον τρόπο που νιώθουν σε κοινωνικές καταστάσεις, ειδικά όταν αυτές τους προκαλούν δυσφορία.

H Gen Z και ο φόβος… για το άγνωστο

Η Gen Z νιώθει άγχος όταν πρέπει να απαντήσει σε τηλεφωνικές κλήσεις, κυρίως λόγω του φόβου για το άγνωστο. Σύμφωνα με τη Liz Baxter, συνδέουν τον ήχο του τηλεφώνου με τον φόβο, καθώς δεν ξέρουν ποιος καλεί και πώς να το διαχειριστούν.

Έρευνα της Uswitch το 2024 έδειξε ότι σχεδόν το ένα τέταρτο των ατόμων ηλικίας 18-34 ετών δεν απαντά ποτέ σε κλήσεις, ενώ το 61% προτιμά να λαμβάνει γραπτό μήνυμα αντί για τηλεφώνημα. Περισσότεροι από τους μισούς ηλικίας 18-24 ετών πιστεύουν ότι μια απροειδοποίητη κλήση σημαίνει κακά νέα, ενώ το 48% προτιμά να επικοινωνεί μέσω social media και πάνω από το ένα τρίτο μέσω ηχητικών μηνυμάτων.

Η Gen Z ανησυχεί επίσης για το πώς ακούγονται κατά τη διάρκεια των κλήσεων, καθώς δεν έχουν οπτική επιβεβαίωση για το πώς εκλαμβάνεται αυτό που λένε. Αντίθετα, νιώθουν πιο άνετα σε πλατφόρμες όπου μπορούν να δουν εκφράσεις προσώπου και αντιδράσεις και να κρίνουν καλύτερα πώς εξελίσσεται η συνομιλία.

Η έλλειψη οπτικών ενδείξεων στις ηχητικές κλήσεις τους κάνει να νιώθουν ανασφάλεια. Φοβούνται ότι ο συνομιλητής τους μπορεί να γελάει ή να τους κρίνει, επειδή δεν έχουν οπτική ανατροφοδότηση για να καταλάβουν πώς πηγαίνει η συνομιλία. Αυτή η αβεβαιότητα ενισχύει το άγχος τους για τις τηλεφωνικές κλήσεις.

Πώς να νικήσεις την τηλεφοβία

Η Liz Baxter υποστηρίζει ότι οι τηλεφωνικές κλήσεις δεν χρειάζεται να είναι τρομακτικές και ότι υπάρχουν απλοί τρόποι για να προετοιμαστεί κανείς, ειδικά αν περιμένει κλήση. Ένας από τους κύριους τρόπους είναι η χρήση «σκονάκια», όπως σημειώσεις σε post-it, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν τον συνομιλητή να θυμηθεί τι θέλει να πει. Η μη οπτική φύση της τηλεφωνικής κλήσης μπορεί στην πραγματικότητα να λειτουργήσει υπέρ των νέων, καθώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν σημειώσεις χωρίς να το καταλάβει ο συνομιλητής τους.

Η προετοιμασία ξεκινά με τη δημιουργία του κατάλληλου περιβάλλοντος: ένα ήσυχο μέρος χωρίς διακοπές και ένα φορτισμένο και λειτουργικό τηλέφωνο. Εάν η κλήση αφορά συνέντευξη, η έρευνα για τον οργανισμό και η προετοιμασία ενός μικρού σεναρίου για το τι θα πουν μπορεί να μειώσει το άγχος. Οι σημειώσεις βοηθούν να παραμείνουν συγκεντρωμένοι και να θυμηθούν τα κύρια σημεία που θέλουν να αναφέρουν.

Στα σεμινάρια τηλεφοβίας, διδάσκονται επίσης τεχνικές αναπνοής για να διαχειριστούν το άγχος τους πριν ή κατά τη διάρκεια της κλήσης. Ενθαρρύνονται να παίρνουν βαθιές ανάσες, να κρατούν την αναπνοή τους για λίγο και να την αφήνουν αργά, ώστε να ηρεμεί ο καρδιακός ρυθμός και να νιώθουν πιο χαλαροί.

Η Baxter τονίζει ότι οι νέοι συχνά συνδέουν τις τηλεφωνικές κλήσεις με αρνητικά γεγονότα, αλλά τους μαθαίνει ότι μια κλήση μπορεί να σημαίνει και θετικά νέα, όπως επιτυχία σε συνέντευξη ή εξετάσεις. Επίσης, τους υπενθυμίζει ότι έχουν τον έλεγχο: αν η κλήση δεν τους ενδιαφέρει, μπορούν απλώς να την τερματίσουν. Αυτό τους βοηθά να «πάρουν πίσω τη δύναμή τους» και να νιώσουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις τηλεφωνικές επικοινωνίες.

Ειδήσεις Σήμερα: