Μετά την καινούργια σειρά υποδημάτων με έργα του Κιθ Χάρινγκ (Keith Haring) που παρουσίασε η Dr. Martens ένας ακόμη οίκος μόδας παρουσιάζει ρουχισμό με έργα του σπουδαίου αμερικανού καλλιτέχνη της ποπ αρτ.

Τη δεκαετία του 1980, ο Κιθ Χάρινγκ επισκεπτόταν συχνά την Ιαπωνία, για ατομικές εκθέσεις και εκδηλώσεις.

Άνοιξε μάλιστα εκεί ένα «προκεχωρημένο φυλάκιο» του δικού του Pop Shop. Για το Pop Shop in Tokyo, το οποίο άνοιξε με τη βοήθεια του κινηματογραφικού παραγωγού Kaz Kazui, ο Haring σχεδίαζε βεντάλιες, κιμονό και μπολ για ρύζι, μεταξύ διαφόρων άλλων προϊόντων.

Εντούτοις το κατάστημα στο Τόκιο ήταν βραχύβιο, αφού κατέβασε ρολά μετά από έξι μήνες, μέσα στο 1988.

View this post on Instagram

A post shared by Leroy Smith (@kilopterpuss)

Τότε ο καλλιτέχνης είχε πει «απλά, σ’ όλο το Τόκιο υπάρχουν τόσες πολλές Haring “μαϊμούδες” κι αυτή τη φορά, είναι πραγματικά καλά φτιαγμένες».

Εμπνεόμενος από τη σχέση του Κιθ Χάρινγκ με το Τόκιο, ο οίκος Uniqlo παρουσίασε την κολεξιόν UNIQLO UT x Keith Haring: μακό και hoodies με τις εμβληματικές εικόνες του καλλιτέχνη, την υπογραφή του ή αναφορές στο Pop Shop του Τόκιο της δεκαετίας του 1980.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ η νέα αυτή συλλογή ρούχων,  δεν σηματοδοτεί την πρώτη φορά που ο οίκος εμφανίζει προϊόντα με έργα τέχνης.

Στο παρελθόν έχει διαθέσει προϊόντα με έργα του Jean-Michel Basquiat και της Yayoi Kusama και έχει συνεργαστεί με τον γνωστό γκαλερίστα Jeffrey Deitch στην πρωτοβουλία «Art for All».

Ο ποπ κουλτούρα σε χώρους υψηλής τέχνης

Ο Κιθ Χάρινγκ γεννήθηκε το 1958 στο Ρίντιγκ της Πενσυλβάνια και μεγάλωσε επηρεασμένος από τον κοινωνικό αναβρασμό της δεκαετίας του ’60, των αντιπολεμικών διαδηλώσεων και των φυλετικών αναταραχών.

Έκανε γρήγορα σπίτι του τη Νέα Υόρκη, στην οποία εγκαταστάθηκε το 1978 για να σπουδάσει ζωγραφική, στα 20 του χρόνια και έμεινε εκεί μέχρι το τέλος του τον Φεβρουάριο του 1990,όταν σε ηλικία μόλις 31 ετών έχασε τη μάχη με τη ζωή χτυπημένος από τον ιό HIV.

Μαζί με τους σύγχρονους καλλιτέχνες όπως ο Jean-Michel Basquiat και ο Kenny Scharf, ο Κιθ Χάρινγκ άνοιξε το πεδίο της δυνατότητας για το πώς φαινομενικά απλά και γεμάτα γελοιογραφικά στοιχεία από αυτοδίδακτους ή λιγότερο εκπαιδευμένους καλλιτέχνες αξίζουν εκτίμησης στον χώρο της τέχνης.