Προσφυγή για τη χορήγηση ασύλου στον τούρκο αξιωματικό κατέθεσε ο Βίτσας

Στο Διοικητικό Εφετείο προσέφυγε ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Δημήτρης Βίτσας, ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ασύλου, με την οποία χορηγήθηκε άσυλο στον δεύτερο τούρκο αξιωματικό.

Ο υπουργός κατέθεσε και αίτημα αναστολής της απόφασης, στην οποία εμπεριέχεται το αίτημα προσωρινής διαταγής.

Η υπόθεση θα εξεταστεί από το ΣΤ’ Τμήμα του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Υπενθυμίζεται πως η Δευτεροβάθμια Επιτροπή Ασύλου αποφάσισε να χορηγηθεί άσυλο και στον δεύτερο εκ των οκτώ τούρκων αξιωματικών, καθώς, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, τις διεθνείς συμβάσεις, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και άλλους διεθνείς οργανισμούς, η κατάσταση στην Άγκυρα είναι απαράδεκτη στο επίπεδο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου.

Σε άλλο σημείο η απόφαση της Επιτροπής αναφέρει ότι δεν αποδεικνύεται από κανένα στοιχείο ότι είχε συμμετοχή στο πραξικόπημα, αλλά αντίθετα η Τουρκία τον εκζητεί για πολιτικά εγκλήματα.

Παράλληλα, υπογραμμίζεται ότι για τους λόγους αυτούς δεν μπορεί να εκδοθεί στην γείτονα χώρα, πολύ περισσότερο μάλιστα καθώς δεν θα έχει μια δίκαιη δίκη.

Ακόμη, η Επιτροπή επισημαίνει ότι συντρέχει εύλογος κίνδυνος, ο εν λόγω τούρκος στρατιωτικός, σε περίπτωση επιστροφής του στην Τουρκία, να δικασθεί από δικαστήριο το οποίο δεν θα παρέχει τα αναγκαία εχέγγυα για ανεξάρτητη και αμερόληπτη δικαστική κρίση, δεδομένης της αθρόας αποπομπής μεγάλου αριθμού δικαστικών λειτουργών, καθώς και της ύπαρξης πλήθους ενδείξεων για ισχυρές πολιτικές πιέσεις και παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας στο έργο των δικαστών μετά την απόπειρα του πραξικοπήματος στην Τουρκία.

Σε κάθε δε περίπτωση, συνεχίζει η Επιτροπή, η πιθανότητα ακυρώσεως ή περιστολής του πλαισίου προστασίας των δικαιωμάτων του συγκεκριμένου Τούρκου στρατιωτικού, δεν επιτρέπει την εφαρμογή διατάξεων είτε διεθνών συμβάσεων είτε του εσωτερικού δικαίου, που περιορίζουν το καθεστώς χορήγησης διεθνούς προστασίας ή αποκλείουν την εφαρμογή του, αφού αυτές, όπως προαναφέρθηκε, υποχωρούν έναντι των υπέρτερης σημασίας κανόνων του διεθνούς δικαίου, που προστατεύουν την αξία του ανθρώπου και τα εξ αυτής θεμελιώδη δικαιώματα αυτού.