Αννιώ Παυλοπούλου

Έχει επικρατήσει η πεποίθηση ότι «οι μισοί γάμοι καταλήγουν σε διαζύγιο» και η αλήθεια είναι πώς όχι απαραίτητα αδικαιολόγητα. Γιατί όντως υπήρξε ένα διάστημα που το φαινόμενο σημείωσε έξαρση. Ήταν εκείνη η περίοδος που έπαψε το διαζύγιο να αποτελεί ταμπού και επιτέλους όσοι δυστυχούσαν μέσα σε αυτήν την συνθήκη βρήκαν τρόπο να απαλλαγούν από αυτό το «ζυγό».
Είναι κάτι σαν τους ομοφυλόφιλους. Πάντα υπήρχαν. Δεν φταίνε αυτά που τρώμε, ούτε μας ψεκάζουν. Απλά κάποτε δεν τολμούσε κάποιος να το παραδεχθεί.
Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο blog Upshot των New York Times αναφέρει ότι τις τελευταίες δεκαετίες οι Αμερικανοί είναι όλο και λιγότερο επιρρεπής στο διαζύγιο επιλέγοντας να παραμείνουν στο γάμο και να «δουλεύουν» για την ευτυχία τους. Εκείνοι που παντρεύτηκαν τη δεκαετία του 1990 είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να φτάσουν στη 15η επέτειο του γάμου τους σε σύγκριση με όσους παντρεύτηκαν στα ’70s ή ’80s. Και όπως όλα δείχνουν, τα ποσοστά των φανατικών του γάμου από το 2000 μέχρι και σήμερα αυξάνονται. Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι τα ζευγάρια με χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο (που τείνουν να είναι και οικονομικά σε χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις) διατηρούν έτσι και αλλιώς χαμηλά τα ποσοστά διαζυγίων.
Η πεποίθηση ότι οι χωρισμοί υπερτερούν των γάμων ίσως να συνδέεται και με την γενικότερη κοινωνική κρίση που βιώνουμε και αυτή η απόλυτη άποψη ότι τα πάντα καταρρέουν –είναι και αυτοί οι λάτρεις του παρελθόντος που όλα τα του παρόντος τα βρίσκουν αρνητικά και αλλοτριωμένα.
Οι εγχώριοι και οι χολιγουντιανοί σταρ πάντως κάνουν ο,τι μπορούν για να ενισχύσουν τη λάμψη του γάμου και δεν είναι λίγοι εκείνοι που τιμούν το στεφάνι τους και δεν παραλείπουν να «διαφημίζουν» την οικογενειακή τους ζωή πλασάροντας την ως το απόλυτο trend.
Νομίζω ότι πλέον τα πράγματα είναι κάπου στη μέση, Κοιτώντας τον φιλικό και κοινωνικό περίγυρο η αλήθεια είναι ότι οι γάμοι είναι πολύ περισσότεροι από τα διαζύγια και τις περιπτώσεις των ευτυχισμένων παντρεμένων θα μπορούσα χοντρικά να τις τοποθετήσω σε δυο γενικευμένες κατηγορίες: οι νέοι ή μεγαλύτεροι που από νωρίς –γιατί η εποχή πλέον το προσφέρει αυτή τη δυνατότητα- έζησαν κάποιες εμπειρίες, αισθάνθηκαν γεμάτοι και χορτάτοι και έτσι με χαρά και συνειδητότητα παντρεύτηκαν το σύντροφο τους. Η άλλη κατηγορία είναι τα πολύχρονα ζευγάρια, που συζούσαν χρόνια –γιατί η εποχή πλέον το προσφέρει αυτή τη δυνατότητα –και παντρεύτηκαν με τον ερχομό του πρώτου τους παιδιού που ανανέωσε και άλλαξε την κοινή τους ζωή.
Πέρα από νούμερα και ποσοστά, ο γάμος παραμένει ένα κοινωνικόαισθηματικό φαινόμενο που προκαλεί τα πάθη και τα μίση ακριβώς επειδή είναι κάτι σπουδαίο, δύσκολο, περίπλοκο. Το θέμα είναι πάντα πόσο θέλεις να προσπαθήσεις γι’ αυτό και κατά πόσο ο σύντροφος σου είναι όντως αυτός ο άνθρωπος με τον οποίο θα μπορέσεις να ζήσεις μαζί του την καθημερινότητα σου, τις χαρές σου, τις δυσκολίες σου, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες σου.
(φωτογραφία: pinterest/thelane.com)

gamos.gr

Ειδήσεις Σήμερα: