Morrissey: «Το ελληνικό κοινό σού δίνει την αίσθηση ότι είναι το πιο πιστό απ’ όλα»

Εν όψει της πολυαναμενόμενης συναυλίας του στην Αθήνα ο Morrissey μίλησε στο BHmagazino και στην Αστερόπη Λαζαρίδου για την αέναη αναζήτηση του νοήματος της ζωής που τώρα έχει γίνει πιο επιτακτική από ποτέ, για την επιδειξιμανία της βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας, για όσα ξέχασε να συμπεριλάβει στην αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε πέρυσι και για την αδυναμία που έχει στο ελληνικό κοινό.

Ποια είναι η ωραιότερη ανάµνηση που έχετε από συναυλία στην Ελλάδα;
«Πιστεύω ότι η καλύτερη συναυλία που έχω δώσει στην Ελλάδα ήταν η τελευταία, πριν από δύο χρόνια, στον Λυκαβηττό. Το κοινό ήταν απίστευτο, µου έδινε την αίσθηση ότι θα άντεχε να µε ακούει για άπειρες ώρες, όσο µπορούσα να αντέξω. Υπήρχε κόσµος κρεµασµένος στα κάγκελα και πολλοί ακόµη που κάλυπταν τα βραχάκια. Το ελληνικό κοινό σού δίνει την αίσθηση ότι είναι το πιο πιστό απ’ όλα. Μείναµε όλοι µε το στόµα ανοιχτό. Δεν είχα ξαναδεί ποτέ µου κάτι τέτοιο. Βρίσκεται σίγουρα στην πρώτη πεντάδα των πιο ωραίων συναυλιών που έχω δώσει ποτέ στη ζωή µου».

Τι σας έκανε να αποφασίσετε να εκδώσετε την αυτοβιογραφία σας; Τελικά, το να µιλήσετε για τη ζωή σας ήταν πιο δύσκολο από ό,τι πιστεύατε; Οταν κυκλοφόρησε το βιβλίο, για ποιο πράγµα που συµπεριλάβατε µετανιώσατε και για ποιο που δεν συµπεριλάβατε;
«Δεν µετάνιωσα για τίποτα που µπήκε στο βιβλίο. Υπήρχαν όµως µερικά απίστευτα περιστατικά που ξέχασα να συµπεριλάβω. Για παράδειγµα, σε συναυλία των Smiths στο Μόντρεαλ κάποιος ξαφνικά πήδηξε στη σκηνή και µε σηµάδευε µε όπλο. Μετά πήδηξε στην αρένα και χάθηκε µέσα στον κόσµο. Αυτό ήταν σίγουρα µια πολύ δυνατή στιγµή που λυπήθηκα που έµεινε απ’ έξω. Η τηλεοπτική σταρ Πατ Φίνιξ µού είχε γράψει ένα πολύ προσωπικό γράµµα από το νεκροκρέβατό της. Είχα επίσης λάβει επιστολή από τον πρίγκιπα Κάρολο και τρεις προσκλήσεις για να παρευρεθώ στο παλάτι του Μπάκιγχαµ. Ακόµη, η χάρη µου είχε φτάσει ως το Βρετανικό Κοινοβούλιο, όταν το όνοµά µου συζητήθηκε εκεί επειδή είχα κριτικάρει – πολύ δικαιολογηµένα κατά την άποψή µου – τις τακτικές της Θάτσερ. Οπότε µάλλον έχω υλικό και για δεύτερο τόµο αυτοβιογραφίας, µε όλα εκείνα τα µικρά και µεγάλα γεγονότα της ζωής που αποκτούν σηµασία µόνο όταν τα αφηγείσαι σε κάποιον».

Οσο περνούν τα χρόνια, ποια τραγούδια σας είναι πιο κοντά σε εσάς: εκείνα που µιλούν για τον έρωτα ή εκείνα που µιλούν για πολιτική;
«Για µένα είναι το ίδιο, δεν µπορώ να τα ξεχωρίσω. Με τη διαφορά ότι ο έρωτας είναι πολιτική, αλλά η πολιτική δεν είναι έρωτας».

Ποιο είναι το χειρότερο πράγµα που συνέβη στη βρετανική κοινωνία από το 1986, όταν κυκλοφόρησε το άλµπουµ των Smiths «The Queen Is Dead», και µετά;
«Μάλλον το γεγονός ότι η λεγόµενη βασιλική οικογένεια δεν περιορίστηκε στα ιδιαίτερα και πανάκριβα διαµερίσµατά της ώστε τουλάχιστον να µην προκαλεί αλλά ότι όλα τα µέλη προτίµησαν να γίνουν celebrities. Δεν περνάει ηµέρα που να µη φιγουράρουν σε εξώφυλλα περιοδικών και πρωτοσέλιδα εφηµερίδων χωρίς κανέναν απολύτως σοβαρό λόγο, λες και η Αγγλία δεν έχει τίποτε άλλο να προσφέρει στον κόσµο, κανένα άλλο εξαγώγιµο προϊόν. Μας υπενθυµίζουν διαρκώς πόσο υπέροχοι και καταπληκτικοί είναι, ενώ στην πραγµατικότητα, όσο αψεγάδιαστα και αν είναι τα ρούχα τους, οι ραφές στη στηµένη συµπεριφορά τους φαίνονται και είναι πασιφανές ότι δεν είναι ούτε υπέροχοι ούτε καταπληκτικοί».

Από τότε που συστηθήκατε στο µουσικό στερέωµα οι κριτικοί έκαναν λόγο για έναν νέο τύπο ροκ σταρ, του ροκ σταρ «µε θέµατα». Πιστεύετε πως το γεγονός ότι δεν είχατε πρόβληµα να δείχνετε την -κάποιες φορές- ευάλωτη πλευρά σας µέσα από τη µουσική και τον τρόπο ζωής σας είναι τελικά εκείνο που σας έκανε τόσο αγαπητό στο κοινό σας εδώ και τόσα χρόνια;
«Αυτός είµαι, δεν έχω άλλη πλευρά να δείξω. Τα media δεν νιώθουν καλά µε εµένα, τα φέρνω σε δύσκολη θέση, ακριβώς επειδή οι απαντήσεις µου είναι εντελώς ανθρώπινες. Δεν συµβουλεύτηκα ποτέ κανέναν «σχετικά» µε το τι πρέπει να απαντάω στις συνεντεύξεις ή τι πρέπει να λέω στις συναυλίες ή, ακόµη, ποια κατεύθυνση πρέπει να πάρει η µουσική ή οι στίχοι µου. Και ίσως γι’ αυτό δεν ήµουν ποτέ ο αγαπηµένος των media. Προτιµούν τους τραγουδιστές που δεν έχουν τίποτα να πουν και αυτό ακόµη το τίποτα τους το υπαγορεύει ένας εξυπνάκιας µάνατζερ. Ο µόνος τρόπος να διακριθείς είναι αν είσαι δουλοπρεπής, στείρος και βλάκας. Αν µια δισκογραφική εταιρεία καταλάβει ότι έχεις προσωπικότητα, το θάρρος της γνώµης σου, και εποµένως δεν µπορεί να σε ελέγξει, θα πει ότι είσαι δύσκολος άνθρωπος και ότι δεν ξέρεις να συνεργάζεσαι. Εκείνο το οποίο στην πραγµατικότητα εννοούν είναι ότι «δυστυχώς δεν είναι βλάκας, δεν µπορούµε να τον έχουµε του χεριού µας»».

Ποιο είναι το πιο παράξενο πράγµα που σας έχει συµβεί ποτέ κατά τη διάρκεια συναυλίας;
«Σε συναυλία στη Βραζιλία το κοινό µετέφερε πάνω από τα κεφάλια του µια τυφλή κοπέλα µέχρι που την έφερε ακριβώς µπροστά µου. Κάτι τέτοιο δεν θα συνέβαινε ποτέ στη «Μακ Ντόνα», στην Αµερική δηλαδή. Τη λέω έτσι επειδή µου θυµίζει τα Μακ Ντόναλντς φυσικά, µαζί µε ό,τι κακό φέρνουν οι ΗΠΑ».

Υπάρχει κάποιο τραγούδι σας που πλέον δεν νιώθετε άνετα να ερµηνεύετε live; Και αν κάποιος σάς ζητούσε να επιλέξετε το τραγούδι που σας προσδιορίζει περισσότερο από όλα, ποιο θα ήταν αυτό;
«Δύο από τα πιο αγαπηµένα µου τραγούδια είναι τα «Life Is a Pigsty» και «Smiler With Knife». Νιώθω πλέον ότι το ρεπερτόριό µου είναι γεµάτο από τραγούδια που δεν µπορώ πια να ερµηνεύσω µπροστά σε κόσµο επειδή είµαι αισίως 55 χρόνων και µου φαίνεται ασύµβατο να πω κάτι που έγραψα όταν ήµουν στα 20, όταν ζούσα στο Μάντσεστερ, χαµένο κορµί και αυτοκτονικός. Για παράδειγµα, το «Handsome Devil» θα ακουγόταν παράταιρο αν προσπαθούσα να το τραγουδήσω σήµερα».

Πριν από λίγο καιρό αποφασίσατε να µιλήσετε δηµόσια για το σοβαρό πρόβληµα υγείας που αντιµετωπίζετε. Τι σας ώθησε να το κάνετε αυτό;
«Στην πραγµατικότητα δεν µίλησα πολύ για αυτό. Μίλησε όµως πολύς κόσµος όταν µαθεύτηκε, µε πολύ συγκινητικά και υποστηρικτικά λόγια, και αυτό µου έδωσε µεγάλη δύναµη. Από τότε που θυµάµαι τον εαυτό µου αναρωτιόµουν ποιο είναι το νόηµα της ζωής – γιατί ΠΡΕΠΕΙ να έχει κάποιο νόηµα, αλλιώς δεν πιστεύω ότι θα υπήρχε η ζωή. Σε αυτή την κρίσιµη φάση της ζωής µου, λοιπόν, το νόηµα της ζωής µε απασχολεί περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Και το ότι θα ήταν µεγάλη τραγική ειρωνεία για έναν αυτοκτονικό 20χρονο να φτάσει στα 55 και να πεθάνει από φυσικά αίτια. Οι συγκινητικές αντιδράσεις των θαυµαστών µου, λοιπόν, είναι για εµένα µια πρώτης τάξης οµαδική ψυχοθεραπεία. Νιώθω ότι και εκείνοι ταυτίστηκαν µε τη δική µου αποκάλυψη για τους δικούς τους, πολύ προσωπικούς λόγους. Μπορεί να συµβολίζω την µπερδεµένη εφηβεία τους ή να τους βοήθησε ένα τραγούδι µου σε µια κρίσιµη φάση της ζωής τους. Το µόνο σίγουρο είναι ότι τώρα τους έχω περισσότερη ανάγκη από κάθε άλλη φορά. Σαν το πιο δυνατό ανκόρ πριν από το τέλος µιας πολύ καλής συναυλίας».

Ποιο ήταν το µότο σας στην αρχή της καριέρας σας και ποιο είναι τώρα;
«Είναι ακριβώς το ίδιο: «Μπορούν να µε σκοτώσουν, αλλά δεν µπορούν να µε σταµατήσουν»».

Tελευταίες λεπτομέρειες για τη συναυλία
Όσοι θέλουν να δουν τον βρετανό καλλιτέχνη από κοντά και δεν έχουν προμηθευτεί το «μαγικό» χαρτάκι ακόμη, πρέπει να γνωρίζουν ότι τα εισιτήρια των 30 και 35 ευρώ έχουν ήδη εξαντληθεί. Τα εισιτήρια που έχουν μείνει στην προπώληση είναι αυτά των 37 ευρώ, ενώ στο ταμείο την ημέρα της συναυλίας το εισιτήριο θα ανέρχεται στα 40 ευρώ. Oι πόρτες, την Παρασκευή 5/12, θα ανοίξουν στις 20.00, ενώ η συναυλία θα ξεκινήσει περίπου στις 21.30.

Oι αποκαλύψεις του σχετικά με την περιπέτεια της υγείας του
Ο ασυμβίβαστος κύριος Morrissey, γνωρίζει πολύ καλά πώς να σοκάρει ή να ξαφνιάζει την κοινή γνώμη, κάτι που το κάνει επανειλημμένως με τις δηλώσεις του κατά καιρούς.

Aφοπλιστικός όπως πάντα, αυτή τη φορά μας τράβηξε την προσοχή, -όχι με δηλώσεις για τη βασιλική οικογένεια της Βρετανίας ή τη σεξουαλική του ταυτότητα- αλλά με την αποκάλυψη για τη σοβαρή περιπέτεια υγείας που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια.

Πιο συγκεκριμένα, σε συνέντευξή του στην ισπανική εφημερίδα «El Mundo» –εν όψει των συναυλιών του στην Ισπανία- με ψυχραιμία αποκάλυψε ότι έχει υποβληθεί αρκετές φορές σε θεραπεία για καρκίνο, λέγοντας: ««Έχουν αφαιρέσει ήδη τέσσερις φορές καρκινικό ιστό». Και συνεχίζει: «Εάν πεθάνω, τότε πέθανα. Και εάν δεν πεθάνω, τότε δεν θα πεθάνω. Αυτή τη στιγμή αισθάνομαι καλά. Αναγνωρίζω ότι σε κάποιες από τις πρόσφατες φωτογραφίες μου δεν μοιάζω υγιής, αλλά αυτό κάνει η ασθένεια. Δεν με απασχολεί αυτό, θα ξεκουραστώ όταν πεθάνω».

Όπως αναφέρει η Guardian, στις αρχές του 2013 έπαθε έλκος και τον Μάρτιο του 2013 νοσηλεύτηκε με διπλή πνευμονία. Τα προβλήματα όμως, δεν σταματούν εδώ. Τον Ιούλιο του 2013 έπαθε τροφική δηλητηρίαση, ενώ ένα χρόνο μετά, τoν Ιούνιο του 2014 τον ταλαιπώρησε μια αναπνευστική λοίμωξη.

Ο ίδιος έχει παραδεχθεί ότι οι γιατροί τον προειδοποίησαν να σταματήσει τις περιοδείες, όμως δηλώνει: «Είναι δύσκολο γιατί είναι ενσωματωμένο μέσα μου».

Παράλληλα, με τον χαρακτηριστικό «ωμό» και σαρωτικό τρόπο που τον διακρίνει, συνεχίζει: «Είμαι σε μια ηλικία που δεν θα έπρεπε να συνεχίζω να παίζω. Πολλοί συνθέτες κλασικής μουσικής πέθαναν στην ηλικία των 34. Εγώ είμαι ακόμα εδώ και κανείς δεν ξέρει τι να κάνει με εμένα.». Και με αφορμή την κυκλοφορία της πρώτης του νουβέλας τον επόμενο χρόνο, σημειώνει: «με λίγη τύχη θα καταφέρω να σταματήσω να τραγουδώ για πάντα, κάνοντας πολλούς ανθρώπους χαρούμενους».

Λίγα λόγια για τον Morrissey
Ο βρετανός τραγουδιστής και στιχουργός Steven Patrick Morrissey, όπως είναι ολόκληρο το ονοματεπώνυμό του (γεννημένος στις 22/05/1959), αρχικά υπήρξε frontman των Smiths, οι οποίοι γνώρισαν μεγάλη επιτυχία τη δεκαετία του ‘80 και έως τη διάλυσή τους το 1987.

Από τότε ο Morrissey ξεκίνησε τη δική του επιτυχημένη σόλο καριέρα, καθιερώθηκε μόνο με το επίθετό του και έως σήμερα συνεχίζει να γράφει τη δική του ιστορία στη μουσική. Ασυμβίβαστος, εκκεντρικός και απόμακρος ο Morrissey απέχει μακράν από τους υπόλοιπους καλλιτέχνες της pop σκηνής, βάζοντας τη δική του προσωπική σφραγίδα στο μουσικό στερέωμα.

Από το πρώτο κιόλας προσωπικό άλμπουμ του με τίτλο «Viva Hate» o βρετανός κέρδισε κοινό και κριτικούς και βρέθηκε στο No1 των charts. Mάλιστα το μουσικό περιοδικό «NME» αναφέρθηκε σε αυτόν ως «ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες που υπάρχουν», η «Τhe Independent» έγραψε ότι ενώ οι περισσότεροι pop stars έχουν πεθάνει προτού προφτάσουν να γίνουν είδωλα, εκείνος το έχει πετύχει εν ζωή και το «Pitchfork Media» τον αποκάλεσε «ένα από τα πιο μοναδικά στοιχεία στη δυτική λαϊκή κουλτούρα των τελευταίων 20 χρόνων.».

Οι διαμάχες του τραγουδιστή με τα media είναι γνωστές και συχνά προκαλούνται από την ειλικρίνεια, την ευθύτητα και συχνά τις αντιδραστικές απόψεις του, ενώ κατά καιρούς έχει προσελκύσει την προσοχή των Μέσων Ενημέρωσης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ζώων, τη χορτοφαγία αλλά και τις δηλώσεις του για τη βασίλισσα της Αγγλίας. Εδώ και χρόνια ζει στo Los Angeles και στην αυτοβιογραφία του ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του ως έναv προστάτη των ζώων.

Ο… άγνωστος Morrissey

-Ο Morrissey πήρε το δίπλωμα οδήγησης το 1993, σε ηλικία 34 ετών.
-Πριν την ένταξή του στους The Smiths, ο Morrissey εργάστηκε ως υπάλληλος δημόσιας υπηρεσίας, πωλητής σε δισκοπωλείο και τραυματιοφορέας.
-Η μητέρα του ήταν βιβλιοθηκάριος, ο πατέρας του τραυματιοφορέας, ενώ έχει μια αδελφή, την Jacqueline, ένα χρόνο μεγαλύτερή του.
-Ο Morrissey λατρεύει τον James Dean και το 2008 αγόρασε σε δημοπρασία ένα ρολόι που ανήκε στον αδικοχαμένο ηθοποιό, για 40.000 δολάρια.
-Ο Morrissey είναι χορτοφάγος.
-Στο ντεμπούτο σόλο άλμπουμ, «Viva Hate» και συγκεκριμένα στο τραγούδι «Margaret on the» Guillotine», φαντάζεται το θάνατο της Μάργκαρετ Θάτσερ και αναφέρεται σε αυτόν ως «ένα υπέροχο όνειρο». Το άλμπουμ, ωστόσο, αρχικά είχε οριστεί να έχει τον τίτλο «Education in Reverse».
-Δεν παρακολουθεί ταινίες που έχουν γυριστεί μετά το 1970
-Είναι ιδιοκτήτης σπιτιού το οποίο παλαιότερα ανήκε στην Greta Garbo.
-Οι Bono, Neil Hannon, Jeff Buckley, J.K. Rowling, David Bowie, Noel Gallagher, Harry Hill, Craig Kilborn, Thom Yorke, David Cameron, Jeremy Vine, Janice Long, Jonathan Ross, Kathy Burke and Terry Christian έχουν δηλώσει δημόσια για το πόσο θαυμάζουν τη δουλειά του.
-Η αγαπημένη του ταινία είναι το «Saturday Night and Sunday Morning», με τον Albert Finney.

10 συν 3 αξέχαστες δηλώσεις του Μοrrissey

-«Πολλές φορές λέω πράγματα που δεν τα εννοώ.»
-«Φυσιολογικά ζω στο Los Angeles, αν μπορείς να το πεις φυσιολογικό αυτό.»
-«Για αυτό κάνω αυτή τη δουλειά, επειδή μπορώ να επικοινωνήσω με τον κόσμο χωρίς να εξαναγκάζομαι να καλέσω κάποιον στο τηλέφωνο.»
-«Νομίζω ότι είμαι ρεαλιστής. Οι άνθρωποι που δεν με συμπαθούν υποστηρίζουν ότι είμαι καταθλιπτικός. Δεν είμαι καθόλου. Αν ήμουν δεν θα σηκωνόμουν από το κρεβάτι, δεν θα ξυριζόμουν, δεν θα παρακολουθούσα τον Batman στις 07.30. Οι απαισιόδοξοι δεν τα κάνουν όλα αυτά.»
-«Κάποτε αγόρασα ένα καπέλο της Manchester United. Μια φορά που το φορούσα, πέρασε κάποιος από πίσω μου τρέχοντας, μου το πέταξε κάτω και συνέχισε να τρέχει. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι ζούμε σε ένα πολύ σκληρό κόσμο. Δεν είμαι προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο και έτσι αποφάσισα να πάρω την εκδίκησή μου από την κοινωνία.»
-Στην ερώτηση ποιος από τα μέλη των Τhe Smiths νομίζει πως θα πεθάνει πρώτο, απάντησε: «Εγώ. Από πυροβολισμό. Και μάλλον από κάποιο άλλο μέλος των Smiths.»
-«Μια φορά καθώς οδηγούσα στην Ελλάδα, παρατήρησα τα graffiti που βρίσκονταν σε κάθε διαθέσιμη επιφάνεια τοίχου και επαναλάμβαναν το μήνυμα «Ξύπνα». Εύκολα θα μπορούσαν να το είχαν γράψει έχοντας τους βρετανούς στο μυαλό τους»
-«Μπορώ να μυρίσω καμένη σάρκα. Και εύχομαι στο Θεό να είναι ανθρώπινη.»
-«Είναι τα ωραιότερα γενέθλια που είχα ποτέ. Κάνατε έναν πολύ χαρούμενο άνθρωπο να νιώθει πολύ… ηλικιωμένος.»
-«Δεν έχω καμιά ερωτική σχέση και αυτό συμβαίνει επειδή συνήθως με ελκύουν άνθρωποι που δεν τους αρέσω εγώ και δεν με ελκύουν άνθρωποι που τους αρέσω. Αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν συνάντησα ποτέ το κατάλληλο άτομο». Γνωστή είναι και η δήλωσή του ότι ανήκει στο «τέταρτο φύλο»
-«Τα μακριά μαλλιά είναι μια ασυγχώρητη προσβολή και θα έπρεπε να τιμωρείται με θάνατο.»
-Για τον εορτασμό των 60 χρόνων της βασίλισσας Ελισάβετ στο θρόνο δήλωσε; «Ήταν ένας εορτασμός για ποιο πράγμα; 60 χρόνια δικτατορίας. Δεν είναι η βασίλισσά μου. Δεν είμαι αντικείμενο. Μισώ τους βασιλείς. Πιστεύω πως είναι φρικτοί άνθρωποι και αλαζονικοί δικτάτορες. Ο κόσμος δεν τους χρειάζεται».
-Προς τους Σκωτσέζους πρόσφατα είπε: «Φύγετε από τον βόθρο του Ηνωμένου Βασιλείου.»

Προσωπική δισκογραφία
1988 Viva Hate
1991 Kill Uncle
1992 Your Arsenal
1994 Vauxhall and I
1995 Southpaw Grammar
1997 Maladjusted
2004 You Are the Quarry
2006 Ringleader of the Tormentors
2009 Years of Refusal
2014 World Peace Is None of Your Business

Info
Ο αγαπημένος του ελληνικού κοινού Morrissey, επιστρέφει στη χώρα μας έπειτα από δυο χρόνια, για μια μεγάλη συναυλία στην Αθήνα (στο κλειστό γήπεδο Tae Kwon Do στο Παλαιό Φάληρο) στις 5 Δεκεμβρίου 2014.

Τζωρτζίνα Ντούτση