Eurovision 2014: Οι συντάκτες του in.gr δίνουν τους δικούς τους Douze Points

Ψηφίζω Conchita Wurst, όχι για το τραγούδι αλλά για τη διαφορετικότητα. Σε έναν διαγωνισμό που έχουν κερδίσει η Danna International αλλά και οι Lordie, η εικόνα είναι εξίσου σημαντική με τον ήχο. Και η Conchita καταφέρνει να «ταράξει τα νερά», όχι μέσω του γυμνού και της χυδαιότητας, αλλά με μια ανατρεπτική εμφάνιση που πάει κόντρα σε οποιοδήποτε «κανονικό» αισθητικό πρότυπο. Για μένα, η Eurovision δεν είναι τίποτε παραπάνω και τίποτε λιγότερο από ένα πάρτι. Και για να πετύχει το πάρτι, χρειάζεται κάποιος ή κάτι που θα κάνει τη διαφορά…
Δημήτρης Πεφάνης

Ελλάδα ασυζητητί και δαγκωτό με αυτά που άκουσαν τα ροζ αυτιά μου στους δύο ημιτελικούς! Και όχι διότι ξετρελάθηκα με το τραγούδι. Αλλά ούτε και για τους προφανείς λόγους γαλανόλευκης απόχρωσης και υπερηφάνειας. Απλώς το βρίσκω, τέλος πάντων, αξιοπρεπώς ταμάμ για Eurovision. Αν έπρεπε να ψηφίσω τραγούδι, αλλά όχι για Eurovision απαραίτητα, θα ξεχώριζα τους Ολλανδούς με το country κομμάτι, τον χαρούμενο Ελβετό με το εύπεπτο σφυριχτό tune, αλλά και τον Νορβηγό ξυλουργό, αυτόν καλέ με την ήσυχη καταιγίδα… Και ναι, καλά καταλάβατε, δεν μπορώ τα κομμάτια που ακούγονται κάπως έτσι: μπουμ μπουμ μπουμ μπουμ (ντραμς με αρρυθμία) ααααααααααααααααα (κορώνα) μπουμ μπουμ μπουμ μπουμ ιιιιιιιιιιιιι (ναι κυρία μου/κύριε μου το καταλάβαμε, μπορείτε να βγάλετε κορώνα) και αναρωτιέμαι γιατί η Eurovision έχει γεμίσει με παράφωνα τραγούδια αυτού του είδους που, απλά, δεν έχουν καμία μελωδία. Την επόμενη φορά θα δω το Just2US ή το The Voice, τουλάχιστον εκεί είναι περισσότερο παράφωνοι οι συμμετέχοντες παρά τα ίδια τραγούδια -και όχι πάντα.
ΥΓ1. Τα συγχαρητήρια μου στην συμμετοχή από τον San Marinο που κατάφερε να προκριθεί στον τελικό αλλά κυρίως για την επιμονή της κυρίας να πάει για τρίτη φορά…
ΥΓ2. Ο τροχός με τον κύριο-χάμστερ στο τραγούδι της Ουκρανίας νομίζω ότι άνοιξε νέους ορίζοντες στα όργανα γυμναστικής… βουρ για το τροχομονόζυγο! Έρχεται και καλοκαίρι.
Νατάσσα Κοντογιάννη

«Calm After The Storm» δαγκωτό! Ήχος που παραπέμπει σε country ακούσματα και ατμόσφαιρα αμερικανικού νότου, το μελωδικό «Calm After The Storm» των Ολλανδών Common Linnets (μια μπάντα που δημιουργήθηκε για το διαγωνισμό της Eurovision) ξεχωρίζει και ξεχωρίζει γιατί αντικειμενικά, το «Calm After The Storm» είναι έξω από το ύφος και τις απαιτήσεις της Eurovision (πράγμα, βέβαια, αρνητικό για την ολλανδική συμμετοχή και την τελική κατάταξή της στο Διαγωνισμό). Το σίγουρο είναι πως αν το πετύχεις στο ραδιόφωνο, σίγουρα δεν θα αλλάξεις σταθμό…
Τζωρτζίνα Ντούτση

Πραγματικά είμαι διχασμένη ανάμεσα σε δύο επιλογές που κινούνται όμως περίπου στο ίδιο μήκος κύματος. Στο τέλος του Α’ ημιτελικού ήμουν σίγουρη πως θα ψηφίσω Ολλανδία. Το «Calm After the Storm» με τους Common Linnets, ένα country τραγούδι με αγγλικό στίχο, μια μπαλάντα με ρυθμό, ένας ήχος μοντέρνος αλλά και κλασικός. Αυτό θα ψήφιζα, μέχρι που άκουσα στον Β’ ημιτελικό το τραγούδι της Λευκορωσίας «Cheesecake» με τον Teo. Τα πέντε κουστουμάτα πρόσχαρα αγόρια που με κέφι γέμισαν την αρένα του B&W Hallerne και υποστηρίζουν με θράσος «δεν θέλω να είμαι το αγόρι σου και να με αποκαλείς κεκάκι σου», έχει κάτι. Κάτι στο ρυθμό, κάτι στη μελωδία, κάτι στη χορογραφία. Είναι ανάλαφρο και ό,τι πρέπει για Eurovision. Μπορώ να ψηφίσω και τα δύο;
Υ.Γ. Στέλνω τα βέλη μου από τώρα σε όποιον από την ομάδα ψηφίσει Πολωνία, το κορίτσι με το πλούσιο μπούστο, που κουβάλησε το νερό, έπλυνε τα ρούχα στη σκάφη, έπηξε το τυρί και αν είχε περισσότερο χρόνο, ποιος ξέρει και τι άλλο θα έκανε!
Τζένη Παπαγεωργίου

Η συμμετοχή μας στη Eurovision με το τραγούδι «Rise up» των Freaky Fortune και Riskykidd νομίζω ότι άνετα θα μπορούσε να διεκδικήσει και να μπει στην πρώτη δεκάδα. Για πρωτιά δεν το συζητάμε. To ξεχώρισα γιατί είναι πολύ μπιτάτο, ξεσηκωτικό και κάνει τη διαφορά ανάμεσα στις μπαλάντες των περισσότερων χωρών που τις βρήκα υποτονικές για Eurovision. Oι φρέσκοι πιτσιρικάδες κάνουν τη διαφορά με το στιλ τους. Πάντως το hitaki σίγουρα θα παίξει σε πολλά beach bar το καλοκαίρι. Καλή επιτυχία μας!
Μαρία Παπουτσή

Φωνή με νοσταλγική χροιά που μπορεί και αλλάζει χρώμα ανάλογα με τις μουσικές κλιμακώσεις με το «πάντρεμα» βιολιού και σύγχρονου να ιντριγκάρει ο Aram MP3 που εκπροσωπεί την Αρμενία και τον οποίο θα ψηφίσω τη βραδιά του τελικού. Οι καλές συνθέσεις σπανίζουν στη Eurovision, που τα τελευταία χρόνια τείνει να γίνει πασαρέλα σκηνικών, οπότε το να μπορεί κανείς να κινηθεί σωστά στους ρυθμούς ενός απαιτητικού μουσικά και άκρως συναισθηματικού τραγουδιού έχει πλέον μεγάλη σημασία.
Ελισάβετ Σταμοπούλου

Ψηφίστε κι εσείς το αγαπημένο σας τραγούδι στη φετινή Eurovision στη σελίδα του entertainment.in.gr στο Facebook!