Από την Φλερ Ντελακούρ στην Ιωάννα της Λωραίνης και από το Χάρι Πότερ στις σελίδες της γαλλικής ιστορίας. Η νεαρή ηθοποιός Κλεμάνς Ποεζί αλλάζει χώρες και ηπείρους, θέλοντας να γνωρίσει «καινούριους ανθρώπους και νέους κόσμους».

Η Γαλλίδα ηθοποιός, η οποία έχει πρωταγωνιστήσει στις τελευταίες ταινίες του Harry Potter, αλλά και στην ταινία Αποστολή στη Μπριζ, βρέθηκε για λίγες ημέρες στην Αθήνα, ως μέλος της κριτικής επιτροπής του 13ου Γαλλόφωνου Φεστιβάλ Κινηματογράφου και, μιλώντας στο in.gr, δεν απέκλεισε μία συνεργασία με Έλληνες σκηνοθέτες. «Στην Ελλάδα υπάρχει μια ολόκληρη νέα γενιά κινηματογραφιστών που θαυμάζω πολύ και που πιστεύω ότι θα κάνουν τη διαφορά στο μέλλον» δηλώνει.

Δείτε τη συνέντευξη σε βίντεο
  • Προτιμάς να δουλεύεις στο Χόλιγουντ ή στο Παρίσι;

Πιστεύω ότι κάθε ταινία είναι διαφορετική και δεν έχει τόσο να κάνει με το πού έχει γυριστεί. Έχει περισσότερο σχέση με το μέγεθος του φιλμ και το ποιος κάνει την ταινία, ή με το ποια ιστορία διηγείσαι. Αισθάνεσαι ότι κάθε φορά που ξεκινάς μια νέα περιπέτεια, μια νέα ταινία, αυτή θα είναι μια πολύ διαφορετική εμπειρία. Οπότε είτε είναι στην Αμερική, ή τη Βρετανία ή την Γαλλία δεν παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, φαντάζομαι. Από την άλλη, ο Χάρι Πότερ είναι τόσο τεράστια παραγωγή που σχεδόν γίνεται μια τελείως διαφορετική δουλειά.

  • Προτιμάς να γυρίζεις ταινίες μικρού ή μεγάλου προϋπολογισμού;

Αυτό που μου αρέσει σε αυτή τη δουλειά είναι ότι μου επιτρέπει να ζω διαφορετικές εμπειρίες, να ταξιδεύω και να γνωρίζω καινούριους ανθρώπους, νέα σύμπαντα και κόσμους. Δεν έχω κάποια προτίμηση, μου αρέσει που είμαι τυχερή να κάνω και τα δύο.

  • Είναι αλήθεια ότι σκέφτεσαι να συνεργαστείς με Έλληνες σκηνοθέτες;

Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο να ανακοινώσω. Στην Ελλάδα υπάρχει μια ολόκληρη νέα γενιά κινηματογραφιστών που θαυμάζω πολύ και που πιστεύω ότι θα αλλάξουν τον κόσμο στο μέλλον. Νομίζω ότι τελικά θα καταφέρουμε να κάνουμε μια δουλειά μαζί.

  • Ο πατέρας σου είναι και εκείνος ηθοποιός. Ήταν αυτός ο λόγος που επέλεξες να ακολουθήσεις τα βήματά του;

Ο μπαμπάς μου είναι ηθοποιός θεάτρου και σκηνοθέτης. Η αδελφή μου κι εγώ –η αδελφή μου είναι και αυτή ηθοποιός- μεγαλώσαμε βλέποντάς τον να κάνει αυτή τη δουλειά, να διασκεδάζει, να εφευρίσκει, να δημιουργεί. Φαντάζομαι ότι αυτό μας άρεσε πολύ. Ίσως επειδή αυτό ήταν μπροστά στα μάτια μας. Εάν έκανε κάτι άλλο, πιθανότατα θα είχαμε κάνει και εμείς κάτι άλλο. Από την άλλη, καταλαβαίναμε ότι αυτό ήταν πολύ δύσκολο κάποιες φορές και ότι δεν ήταν πάντα τέλειο. Είχαμε πλήρη επίγνωση για το που μπλέκουμε. Ήταν δουλειά. Αλλά και η μαμά μου που είναι καθηγήτρια γαλλικής φιλολογίας έπαιξε μεγάλο ρόλο στην αγάπη μας για την υποκριτική. Μας μεγάλωσε με μια μεγάλη αγάπη για τις λέξεις και τις ιστορίες. Έτσι, θέλαμε και εμείς να μάθουμε να διηγούμαστε ιστορίες.

  • Έχεις δηλώσει ότι δεν θέλεις να είσαι ηθοποιός σε όλη σου τη ζωή. Θεωρείς εξαντλητικό το επάγγελμα του ηθοποιού;

Η υποκριτική είναι η πιο φανταστική δουλειά στον πλανήτη. Αυτό που μπορεί να είναι λίγο πιο δύσκολο είναι αυτό που συμβαίνει ανάμεσα στις δουλειές, οι αποφάσεις που πρέπει να λάβεις, η συνεχείς επιλογές που πρέπει να κάνεις. Είναι, βέβαια, μεγάλη πολυτέλεια να μπορείς να κάνεις επιλογές, δεν μπορώ να παραπονεθώ για αυτό. Αλλά είναι κάτι που μερικές φορές σε κάνει να αισθάνεσαι… περίεργα. Δεν ξέρεις ποτέ εάν οι επιλογές που κάνεις, είναι οι πιο σωστές. Και αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να ακολουθήσεις το ένστικτό σου. Αλλά όχι. Δεν πιστεύω ότι η υποκριτική είναι εξαντλητική δουλειά. Υπάρχουν πολύ πιο εξαντλητικές δουλειές από την υποκριτική.

  • Ανάμεσα στα επόμενα πρότζεκτ σου είναι και η Ιωάννα της Λωραίνης…

Η Ιωάννα της Λωραίνης είναι μια ταινία που αγαπώ πολύ, γιατί το συζητούσαμε για πολλά χρόνια και τελικά καταφέραμε να την κάνουμε. Είμαι πολύ περήφανη για αυτήν. Είναι μια πολύ ξεχωριστή ταινία. Έχει ένα όραμα και έχει έναν μοναδικό τρόπο να εκφράζει αυτό το όραμα. Επίσης είναι μοναδική. Δεν μοιάζει με οτιδήποτε άλλο έχει γίνει.

  • Εκτός από το Jeanne Captive, ετοιμάζεις και κάποιες αγγλόφωνες παραγωγές

Μετά το Jeanne Captive έκανα δύο ταινίες στην Βρετανία: τη μεταφορά ενός βιβλίου στο σινεμά με τίτλο Birdsong που θα προβληθεί τον Απρίλιο στις ΗΠΑ. Έκανα τον πρώτο μου Σαίξπηρ στα αγγλικά, τον Ριχάρδο τον Β’. Ήταν μια τρομακτική εμπειρία. Και τον χειμώνα γύρισα με την Σάντρα Νέτελμπεκ στη σκηνοθεσία και τον Μάικλ Κέιν συμπρωταγωνιστή το Mr Morgan’s Last Love, που είναι μια ταινία που αφορά πολλά πράγματα. Είναι λίγο ερωτική ιστορία, χωρίς να είναι πραγματικά ερωτική ιστορία, είναι μια ιστορία φιλίας, χωρίς να είναι πραγματικά φιλία. Είναι μια από εκείνες τις ταινίες που δεν είναι κωμωδία ή δράμα, αλλά όπως η ζωή: όπου τα πράγματα ισορροπούν σε μια λεπτή γραμμή και η κατάσταση είναι γκρι. Δεν είναι άσπρη ή μαύρη.

  • Τι περιμένεις από τις γαλλικές εκλογές;

Ελπίζω ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Θα ήθελα μια πιο αριστερή κυβέρνηση, που θα μπορούσε να αλλάξει την κατάσταση στον κόσμο και στη Γαλλία. Δεν ξέρω αν θα μπορούσε, βέβαια. Δεν ξέρω αν θα την άφηναν.

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: