Τη χαλαρή διπλωματία της ΕΕ και του ΟΗΕ καταγγέλλει η HRW
Τα Ηνωμένα Έθνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση διαπράττουν σοβαρό σφάλμα να ποντάρουν στην παρασκηνιακή πειθώ και όχι στη δημόσια καταδίκη για να κάνουν καταπιεστικά καθεστώτα, όπως αυτό της Κίνας, να σταματήσουν να παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τονίζει η οργάνωση Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) στην ετήσια έκθεσή της. Ιδιαίτερα για την Κίνα, η οργάνωση μιλά για σχεδόν καθολική δειλία απέναντι στην επιδείνωση των ελευθεριών των πολιτών.
Τα Ηνωμένα Έθνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση διαπράττουν σοβαρό σφάλμα να ποντάρουν στην παρασκηνιακή πειθώ και όχι στη δημόσια καταδίκη για να κάνουν καταπιεστικά καθεστώτα, όπως αυτό της Κίνας, να σταματήσουν να παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τονίζει η οργάνωση Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) στην ετήσια έκθεσή της.
Η εδρεύουσα στη Νέα Υόρκη μη κυβερνητική οργάνωση εστιάζει στην «αποτυχία των χωρών που υποτίθεται ότι είναι οι πρωταθλητές» των δικαιωμάτων αυτών, υπογραμμίζει ο γενικός διευθυντής της HRW, Κένεθ Ροθ, στην εισαγωγή του στην έκθεση που αριθμεί 600 σελίδες.
Για τον Ροθ, το θεμελιώδες σφάλμα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Γκι-μουν και πολλών από τις χώρες που συμμετέχουν στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι ότι προκρίνουν «το διάλογο και τη συνεργασία» έναντι οποιασδήποτε δημόσιας πίεσης στα κράτη που παραβιάζουν τα δικαιώματα.
Σύμφωνα με τον Ροθ, ο Μπαν κάνει το λάθος να «υπερεκτιμά την ικανότητά του να πείθει μέσω προσωπικών επαφών με ανθρώπους όπως ο Σουδανός πρόεδρος Ομάρ ελ-Μπασίρ, ο αρχηγός της στρατιωτικής χούντας της Βιρμανίας Θαν Σούε και ο πρόεδρος της Σρι Λάνκα Μαχίντα Ρατζαπάκσα».
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι και «η ΕΕ μοιάζει να έχει προσχωρήσει σ’ αυτή την ιδέα, καθώς η Ύπατη Εκπρόσωπός της για τις εξωτερικές υποθέσεις, η Κάθριν Άστον, έχει εκφράσει επανειλημμένα την προτίμησή της για μια ‘ήρεμη διπλωματία’, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες».
Το γεγονός αυτό εξηγεί γιατί ο γενικός διευθυντής του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επέλεξε τις Βρυξέλλες για να παρουσιάσει τη Δευτέρα την έκθεση στους δημοσιογράφους.
Ο Κένεθ Ροθ καταλογίζει ιδιαίτερα στην ΕΕ μια «δουλοπρεπή προσέγγιση» έναντι του Ουζμπεκιστάν -ο πρόεδρος του οποίου Ισλάμ Καρίμοφ πραγματοποιεί τη Δευτέρα επίσκεψη στις Βρυξέλλες- και το Τουρκμενιστάν.
Η Γερμανία, η Γαλλία και η Βρετανία χαρακτηρίζονται υποχωρητικές απέναντι στο Πεκίνο. Η αμφισβητούμενη διπλωματική στάση του Παρισιού κατά την κρίση στην Τυνησία δεν αναφέρεται, καθώς η περίοδος που εξετάζεται σταματά στο Νοέμβριο του 2010.
Η ΕΕ και ο ΟΗΕ δεν είναι ωστόσο οι μόνοι που γίνονται στόχοι, καθώς ο Ροθ επικρίνει επίσης τις ΗΠΑ επειδή δεν επενέβησαν «με σθένος για παράδειγμα στην Κίνα, την Ινδία και την Ινδονησία» όταν υπήρχε ανάγκη να το κάνουν. Ειρωνεύεται τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα επισημαίνοντας ότι «μερικές φορές χάνει την περίφημη ευφράδειά του».
Ο Ροθ καταλήγει επισημαίνοντας «τη σχεδόν καθολική δειλία απέναντι στην επιδείνωση των ελευθεριών των πολιτών στην Κινα».
Μεταξύ των 100 χωρών που εξετάζονται, το βορειοκορεατικό καθεστώς ξεχωρίζει με το σύστημα του γκουλάγκ, όπου κρατούνται περίπου 200.000 άνθρωποι σε φρικτές συνθήκες.
Η ατιμωρησία των δραστών μαζικών βιασμών εξακολουθεί να πλήττει σε διάφορους βαθμούς τα αφρικανικά κράτη, όπως η Ακτή του Ελεφαντοστού και το Τσαντ. Περισσότερο πλήττεται η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (σχεδόν 8.000 κρούσματα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010).
Στην Κολομβία, νέες παραστρατιωτικές συμμορίες ασκούν τρομοκρατία.
«Η βράβευση με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του διαφωνούντα Λιού Σιαομπό αποτέλεσε μια μεγάλη στιγμή για το κίνημα των δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην Κίνα» επισημαίνει η HRW. Όμως «οι νομικές μεταρρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν από το Πεκίνο, βάσει των οποίων δεν γίνονται δεκτές αποδείξεις που λαμβάνονται με βασανιστήρια, παρέμειναν στην πράξη νεκρό γράμμα» τονίζει.
Αν η Ρωσία επέδειξε, από την πλευρά της, «μεγαλύτερο άνοιγμα στη διεθνή συνεργασία για τα δικαιώματα του ανθρώπου, το γενικό κλίμα στη χώρα σχετικά μ’ αυτά παραμένει βαθιά αρνητικό», υπογραμμίζει η μη κυβερνητική οργάνωση.
Οι ΗΠΑ αναφέρονται ως οι μόνες που έχουν στις φυλακές τους «2.574 πρόσωπα που ήταν ανήλικα όταν διέπραξαν το έγκλημα και εκτίουν ποινή ισόβιας κάθειρξης».
Στην Ευρώπη, «η μεγαλύτερη μειονότητα, οι Ρομά, συνέχισε να υφίσταται διακρίσεις, αποκλεισμό και ακραία φτώχεια» επισημαίνει το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο υπογραμμίζει τις απελάσεις των Ρουμάνων και Βουλγάρων Ρομά από τη Γαλλία.