Ωκεανός στο μέγεθος του Ειρηνικού ίσως κάλυπτε κάποτε τον Αρη

36

Αναλύσεις νέων δορυφορικών παρατηρήσεων ενισχύουν τη θεωρία ότι ένας ωκεανός κάλυπτε κάποτε το ένα τρίτο της επιφάνειας του Αρη, ανακοίνωσαν Αμερικανοί ερευνητές.

Βασική ένδειξη για τον αρχαίο ωκεανό είναι γραμμικοί και κυματοειδείς σχηματισμοί που μοιάζουν με τις γήινες ακτογραμμές. Οι σχηματισμοί αυτοί ήταν γνωστοί από τις αποστολές Viking τη δεκαετία του 1980, ωστόσο μέχρι σήμερα πολλοί εξέφραζαν διαφωνίες για την ερμηνεία τους: Η στάθμη του ωκεανού σε ορισμένα σημεία φαίνεται ότι βρισκόταν έως και 2,5 χιλιόμετρα ψηλότερα απ ότι σε άλλες περιοχές, πράγμα αδύνατο.

Νέες προσομοιώσεις, που δημοσιεύονται στο περιοδικό Nature, λύνουν τώρα το μυστήριο: Οι υψομετρικές διαφορές ανάμεσα στα ίχνη των ακτογραμμών δεν υπήρχαν εξαρχής, αλλά προκλήθηκαν αργότερα από μεγάλες μετατοπίσεις μάζας στο φλοιό του Αρη, αναφέρει το Reuters.

Τα τελευταία δύο με τρία δισεκατομμύρια χρόνια, ηφαιστειακή δραστηριότητα και προσκρούσεις αστεροειδών μετατόπισαν το βόρειο πόλο του Αρη κατά 50 μοίρες και τον άξονα περιστροφής κατά περισσότερο από 3.000 χιλιόμετρα. Αυτή η αλλαγή στον προσανατολισμό του πλανήτη προκάλεσε παραμόρφωση του φλοιού και μετατόπισε την αρχαία ακτογραμμή στην σημερινή, παράξενη θέση της.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον πλανητικό επιστήμονα Τέιλορ Πέρον του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, εκτιμούν ότι στο πρώτο μισό της ιστορίας του Αρη, ο ωκεανός κάλυπτε το ένα τρίτο της επιφάνειάς του στη ζώνη του Ισημερινού (είχε περίπου το μέγεθος του Ειρηνικού). Όταν οι πόλοι άρχισαν αργότερα να μετακινούνται, ο ωκεανός μετατοπίστηκε στο βόρειο ημισφαίριο.

Το νερό εξαφανίστηκε τελιικά πριν από δύο δισ. χρόνια για λόγους που παραμένουν αδιευκρίνιστοι. Σήμερα, νερό υπάρχει στον Αρη μόνο υπό μορφή πάγου, τόσο στην επιφάνεια των πόλων όσο και στο υπέδαφος.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ