36

Οι αντλίες που απομακρύνουν το διοξείδιο του άνθρακα από τον πυθμένα των λιμνών Νίος και Μονούν του Καμερούν δεν είναι αρκετά γρήγορες, και το αέριο, που παράγεται συνεχώς από ηφαιστειακή δραστηριότητα, απειλεί να αναδυθεί στην επιφάνεια σε μια γιγάντια φυσαλίδα.

Οι ειδικοί φοβούνται επανάληψη της τραγωδίας του 1986, όταν 1.800 άτομα πέθαναν από ασφυξία λόγω της μαζικής ανάδυσης αερίου από τα νερά.

Το διοξείδιο του άνθρακα, άχρωμο και άοσμο, δεν είναι δηλητηριώδες όπως το μονοξείδιο του άνθρακα. Ωστόσο, σε μεγάλες συγκεντρώσεις εμποδίζει την αιμοσφαιρίνη του αίματος να απορροφήσει οξυγόνο και προκαλεί απώλεια αισθήσεων και θάνατο.

Σύμφωνα με το New Scientist, ο Τζορτζ Κινγκ στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν εκτιμά ότι ο αγωγός αερισμού που εγκαταστάθηκε στη Νίος το 2001 και στη Μονούν το 2003 έχουν μεν μειώσει την ποσότητα του αερίου στο βυθό, ωστόσο η απόδοση όλο και μειώνεται. Καθώς το αέριο απομακρύνεται, η πίεσή του στο άκρο του αγωγού πέφτει, οπότε μειώνεται και ροή.

Μόλις 10% της σημερινής ποσότητας αερίου εκτιμάται ότι θα απορροφηθεί μέχρι το τέλος του 2006 -οι ερευνητές προτείνουν την εγκατάσταση και άλλων αντλιών άμεσα.

«Το μοντέλο μας υποδεικνύει ότι το 75-99% του αερίου που απομένει θα μπορούσε να αφαιρεθεί μέχρι το 2010 με δύο αγωγούς στη Μονούν και πέντε στη Νίος, μειώνοντας σημαντικά τον κίνδυνο» γράφει ο Κινγκ στο Proceedings of The National Academy of Science.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ