«Έξυπνο» επίθεμα αποδεσμεύει φαρμακευτικούς παράγοντες την κατάλληλη στιγμή
Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες δημιούργησαν ένα «έξυπνο» επίθεμα για την απελευθέρωση φαρμακευτικών ουσιών ακριβώς όπου και όποτε αυτοί είναι αναγκαίοι στον οργανισμό, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο New Scientist.
Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες δημιούργησαν ένα «έξυπνο» επίθεμα για την απελευθέρωση φαρμακευτικών ουσιών ακριβώς όπου και όποτε αυτοί είναι αναγκαίοι στον οργανισμό, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο New Scientist.
Ερευνητική ομάδα του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης δημιούργησε ένα ειδικό πολυμερές επίθεμα το οποίο διαλύεται σταδιακά δημιουργώντας ελπίδες για τη μελλοντική εφαρμογή εμφυτεύσιμων συσκευών όπως τα ράμματα, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την πρόληψη μολύνσεων μετά από χειρουργική επέμβαση ή να προάγει την επούλωση τραυμάτων.
Όπως επεσήμανε η Δρ Πόλα Χάμμοντ σε συνεδρίαση της Αμερικανικής Εταιρίας Χημείας, κατάφεραν να ξεπεράσουν ένα από τα βασικά εμπόδια που αντιμετώπιζαν οι χημικοί στο παρελθόν όταν προσπαθούσαν να δημιουργήσουν παρόμοια συστήματα διοχέτευσης φαρμάκων στον οργανισμό, δηλαδή την πρόωρη αποδέσμευση των φαρμακευτικών παραγόντων.
Η Δρ Χάμμοντ μαζί με τον Δρ Ντέιβιντ Λιν του Πανεπιστημίου Γουσικόνσιν-Μάντισον, βασίστηκαν σε μελέτη του Δρ Γκέρο Ντέσερ του Πανεπιστημίου Λουίς Παστέρ του Στρασβούργου.
Ο Δρ Ντέσερ δημιούργησε μια μέθοδο αποθήκευσης λεπτών πολυμερών ταινιών σε αντικείμενα κάθε σχήματος ελπίζοντας ότι φαρμακευτικοί παράγοντες ενσωματωμένοι στις ταινίες αυτές θα απελευθερώνονται αργά καθώς τα στρώματα του επιθέματος θα αποδομούνται εντός του οργανισμού.
Το πρόβλημα ήταν ότι το νερό μπορούσε να διεισδύσει στα στρώματα του πολυμερούς και να εκτοπίσει πρόωρα τους φαρμακευτικούς παράγοντες.
Η Δρ Χάμμοντ και οι συνεργάτες της κατάφεραν να ξεπεράσουν αυτό το εμπόδιο κάνοντας το πολυμερές να σχηματίζει αλυσίδες ή πλέγματα εμποδίζοντας την πρόωρη είσοδο του νερού. Δοκιμές που έγινε με την ηπαρίνη, δραστική ουσία που συμβάλει στην πρόληψη των θρόμβων, έδειξαν ότι τελικά το επίθεμα είναι λειτουργικό.
«Καταφέραμε να ρυθμίσουμε το πολυμερές να αποικοδομείται με διαφορετικό ρυθμό, αλλάζοντας τη σύνθεση των ορίων που χωρίσουν τα στρώματα μεταξύ τους», εξηγεί η Δρ Χάμμοντ.