«Ρομποτικός επιστήμονας» σχεδιάζει και εκτελεί δικά του πειράματα

36

Ένα ευφυές ρομπότ εργαστηρίου που δημιούργησαν Βρετανοί επιστήμονες πραγματοποιεί πειράματα γενετικής, αξιολογεί τα αποτελέσματα και διατυπώνει υποθέσεις για την εξήγησή τους.

Ο Ρομποτικός Επιστήμονας αποδείχθηκε μάλιστα ισάξιος με προπτυχιακούς φοιτητές όταν συγκρίθηκε μαζί τους σε μια σειρά από συνήθη πειράματα, αναφέρουν οι δημιουργοί του στο περιοδικό Nature την Πέμπτη.

Στο μέλλον, παρόμοια ρομπότ, εξοπλισμένα με λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης, θα αναλαμβάνουν τις πλέον ανιαρές ή τεχνικά απαιτητικές εργασίες στα εργαστήρια γενετικής, στα οποία τα τελευταία χρόνια ο τεράστιος όγκος δεδομένων καθυστερεί τα ερευνητικά προγράμματα.

«Αυτού του είδους η χειρωνακτική έρευνα θα γίνεται με αυτόν τον τρόπο [με ρομπότ] και οι άνθρωποι θα έχουν περισσότερο χρόνο για δημιουργικές ασχολίες» προβλέπει ο Στίβεν Όλιβερ του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.

Το ρομποτικό σύστημα δοκιμάστηκε στον προσδιορισμό της λειτουργίας χιλιάδων γονιδίων της μαγιάς (Saccharomyces cerevisiae), τα οποία ήταν γνωστά εκ των προτέρων.

Το ρομπότ χρησιμοποίησε μεταλλαγμένες ποικιλίες του μύκητα από τις οποίες απουσίαζαν συγκεκριμένα γονίδια. Κάθε ποικιλία αναπτυσσόταν με διαδφορετικό τρόπο στις καλλιέργειες, δίνοντας έτσι μια εικόνα για τη λειτουργία του γονιδίου που απουσίαζε.

Οι ερευνητές είχαν προηγουμένως δημιουργήσει ένα μαθηματικό μοντέλο που υπολογίζει πώς αλληλεπιδρούν γονίδια και πρωτεϊνες της μαγιάς σε καλλιέργειες με διάφορα θρεπτικά μέσα.

Εξοπλισμένο με τις γνώσεις αυτές, το ρομπότ διατύπωνε υποθέσεις για το πώς θα αναπτυσσόταν κάθα ποικιλία και στη συνέχεια προχωρούσε στην καλλιέργειά της. Στη συνέχεια συνέκρινε τα αποτελέσματα με την αρχική υπόθεση και, αν διαπίστωνε ασυνέπειες, διατύπωνε νέες υποθέσεις και επαναλάμβανε τη διαδικασία από την αρχή.

Στο τέλος του τεστ, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο ρομποτικός συνάδελφός τους είχε προσδιορίσει τη λειτουργία των γονιδίων εξίσου αποτελεσματικά με τους προπτυχιακούς φοιτητές που υποβλήθηκαν στην ίδια δοκιμασία.

«Είναι σαν να έχεις ένα χαλασμένο μηχάνημα και το σύστημα να μπορεί αυτόματα να διατυπώσει λογικά συμπεράσματα για όλους τους δυνατούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να έχει χαλάσει» εξηγεί ο Ρος Κινγκ του Πανεπιστημίου της Ουαλίας στο Αμπεριστουιθ, επικεφαλής της ομάδας.

«Ορισμένοι φιλόσοφοι πίστευαν ότι αυτό είναι αδύνατον για τους υπολογιστές επειδή αυτό προϋποθέτει ένα άλμα της φαντασίας» σχολιάζει ο ίδιος.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,Associated Press