Την ίδια ώρα που το Ισραήλ προχωράει στο τελευταίο στάδιο των στρατιωτικών του επιχειρήσεων στην Γάζα, όλο ένα και λιγότεροι ειδικοί και αναλυτές αμφισβητούν πως τελικός στόχος του Μπέντζαμιν Νετανιάχου είναι η αλλαγή του χάρτη της Μέσης Ανατολής.

Με τις ευλογίες ή την ανοχή (;) των Ηνωμένων Πολιτείων, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός προχωρά σε πρωτοφανείς κινήσεις υψηλού ρίσκου απέναντι σε όλες τις χώρες που συνορεύουν  με το Ισραήλ φτάνοντας όλο ένα και πιο κοντά σε αυτό που οι Ισραηλινοί ονομάζουν «Μεγάλο Ισραήλ».

Το Ισραήλ έχοντας ανοίξει ταυτόχρονα τέσσερα πολεμικά μέτωπα, προχωρά στην de facto προσάρτηση της Βόρειας Γάζας, στην κατάληψη εδαφών στο Νότιο Λίβανο, στην διατήρηση των στρατιωτικών της δυνάμεων της πιο βαθιά στο συριακό έδαφος ενώ την ίδια ώρα συνεχίζει τις εκκαθαρίσεις στη Δυτική Όχθη μέσω αλλεπάλληλων επιθέσεων του στρατού και των εποίκων. Με άλλα λόγια και με πρόφαση την εθνική ασφάλεια ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου προχωρά στην αλλαγή του χάρτη της Μέσης Ανατολής εκμεταλλευόμενος στο έπακρο τον διεθνή συσχετισμό.

Το «Μεγάλο Ισραήλ» και τα όνειρα του ακροδεξιού συνασπισμού εξουσίας

Η πρόσφατη φωτογραφία ενός στρατιώτη των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF) με το σήμα του «Μεγάλου Ισραήλ» στη στολή του προκάλεσε οργή στις αραβικές χώρες είχε προκαλέσει την οργή πολλών αραβικών χωρών. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το γεγονός πως η γη της επαγγελίας του Ισραήλ, όπως περιγράφεται στη φωτογραφία του σήματος, περιλαμβάνει περιοχές από τον Νείλο έως τον Ευφράτη, από τη Μεδίνα έως τον Λίβανο, συμπεριλαμβανομένων εδαφών από την Αίγυπτο, τον Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ, τη Σαουδική Αραβία, ολόκληρη την Ιορδανία και τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.

Η ιδέα του «Μεγάλου Ισραήλ» αποτελούσε για χρόνια έναν από τους βασικούς στόχους των εθνικιστικών δυνάμεων του Ισραήλ. Συνδυάζοντας πολιτικές ανάγκες που προέρχονται από τις γεωπολιτικές συνθήκες αλλά και ιστορικές αναφορές για την ιστορία του Ισραήλ, επιδιώκουν την διεύρυνση του σημερινού κράτους προχωρώντας παράλληλα στην εκκαθάριση των περιοχών αυτών από τον αραβικό πληθυσμό. Αυτό ωστόσο που έχει ιδιαίτερη σημασία να αποσαφηνισθεί είναι πως η έννοια του Μεγάλου Ισραήλ δεν είναι απλώς ένα γεωγραφικό σχέδιο. Είναι ένα στρατηγικό όραμα που επαναπροσδιορίζει τη Μέση Ανατολή υπό την ηγεσία του Ισραήλ, με επίκεντρο την Ιερουσαλήμ και την αναβίωση των αρχαίων ιουδαϊκών δομών εξουσίας.

Το σχέδιο για το «Μεγάλο Ισραήλ» περιλαμβάνει την ενσωμάτωση σημαντικών περιοχών της ιστορικής Παλαιστίνης, τμημάτων του Λιβάνου, της Συρίας, της Ιορδανίας και πιθανώς και άλλων περιοχών που εκτείνονται από τον Νείλο έως τον Ευφράτη. Η στρατηγική αυτή στηρίζεται σε σταδιακή προσάρτηση εδαφών μέσω στρατιωτικής ισχύος, διπλωματικών χειρισμών και εκμετάλλευσης των εσωτερικών διαιρέσεων των γειτονικών κρατών.

Νετανιάχου: ο άνθρωπος που κάνει πράξη το μεγάλο σχέδιο

Επιστρέφοντας στις σημερινές εξελίξεις αυτό που γίνεται ορατό δια γυμνού οφθαλμού είναι πως ο Μπενιαμίν Νετανιάχου εφαρμόζει το σχέδιο με θρησκευτική προσήλωση. Εν μέσω σκληρών βομβαρδισμών, ο Νετανιάχου ανακοινώνει πως μετατρέπει σε ουδέτερη ζώνη το 30% της Βόρειας Γάζας ενώ στην Δυτική Όχθη σε καθημερινή βάση επεκτείνει τους εποικισμούς αποκόπτοντας  ακόμα περισσότερο τους παλαιστινιακούς πληθυσμούς κηδεύοντας έτσι την όποια προοπτική παλαιστινιακού κράτους.

Το ίδιο όμως συμβαίνει και σε Λίβανο και Συρία. «Σε αντίθεση με το παρελθόν, οι ισραηλινές δυνάμεις δεν αποσύρονται από τις περιοχές που έχουν εκκαθαριστεί και καταληφθεί», δήλωσε ο Κατζ. «Ο στρατός θα παραμείνει στις ζώνες ασφαλείας ως ανάχωμα μεταξύ του εχθρού και των ισραηλινών κοινοτήτων, τόσο προσωρινά όσο και μόνιμα, όπως συμβαίνει στον Λίβανο και τη Συρία» δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας του Ισραήλ Ισραέλ Κατζ.

Ειδήσεις Σήμερα: