«Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους» ή μάλλον χωρίς την… υπονόμευση από την Αγκυρα του διαλόγου, των συνομιλιών, των επαφών με την Ελλάδα; Γιατί εκεί που είχε καλλιεργηθεί το τοξικό αν και αφελές αφήγημα ότι η Τουρκία δεν θέλει με τίποτα τον διάλογο με την Ελλάδα αλλά κάνει την ανάγκη φιλοτιμία, κ.λπ., ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανήγγειλε συνάντησή του με τον έλληνα ομόλογό του και φίλο του Νίκο Δένδια στην Αγκυρα στις 14 Απριλίου για να συζητήσουν μεταξύ άλλων και τη δυνατότητα συνάντησης κορυφής του έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η εκτίμησή μου είναι ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις γυρίζουν ίσως για τα καλά σελίδα, οδηγούνται σε επαναπροσέγγιση (όπως άλλωστε είχαμε επισημάνει εδώ και καιρό).

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι αυτομάτως θα λύσουμε τα προβλήματα ή ότι θα σταματήσουν ακαριαία οι τοξικές ρητορικές εξάρσεις από πλευράς Αγκυρας. Ολα τα απρόσμενα μπορούν να συμβούν. Σημαίνει όμως ότι μπαίνουμε σε μια διαδικασία που μπορεί να έχει ως κατάληξη το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αρκεί το ζήτημα του Κυπριακού, η διαδικασία διευθέτησης του οποίου ξανανοίγει με την άτυπη πενταμερή, να μην τινάξει στον αέρα την όλη δυναμική. Εχει συμβεί στο παρελθόν. Η σιωπηλή στρατηγική της ελληνικής πλευράς να κρατήσει τα δύο θέματα (Ελληνοτουρκικά, Κυπριακό) ξεχωριστά αποδεικνύεται και είναι ορθή. Η Αγκυρα δεν παίζει παιχνίδια όπως διατείνονται ορισμένοι. Ξέρει τι θέλει και πώς να το επιδιώξει. Και αυτή την περίοδο θέλει επαναπροσέγγιση με την Ευρώπη/Δύση αλλά όλη αυτή η διαδικασία περνάει μέσα από τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Οι κρίσεις γεννούν λύσεις. Και…

Σκεφθείτε να γυρίσει ο Νίκος Δένδιας από την Αγκυρα και να διαβάσουμε ανάμεσα στις αράδες των όσων θα πει έστω με μισόλογα πως «βάρβαροι πια δεν υπάρχουν»…