Η αρχή έγινε με το ματς του Ολυμπιακού το βράδυ της περασμένης Πέμπτης. Το VAR ήταν σαν να μην… υπήρχε, αφού σε καμία κρίσιμη φάση δεν κάλεσαν τον πολωνό διαιτητή να τη δει. Ούτε στο πέναλτι που κέρδισε η Γουλβς, ούτε – πολύ περισσότερο – στο πέναλτι που έγινε στον Ελ Αραμπί. Ελαβε απόφαση μονάχα στο γκολ του Ολυμπιακού. Και ακόμα κανείς δεν έχει καταλάβει αν η τεχνολογία – με τη χρησιμοποίηση της γραμμής – λειτούργησε σωστά ή όχι.

Τα «εγκληματικά» λάθη εν καιρώ βοήθειας των διαιτητών από την τεχνολογία κορυφώθηκαν το διήμερο που είχαμε αγώνες Champions League. Με κορωνίδα το Τορίνο και το παιχνίδι της Γιουβέντους με τη Λυών.

Δύο πέναλτι που κανείς δεν κατάλαβε για ποιο λόγο δόθηκαν. Το σημαντικότερο; Κανείς δεν κατάλαβε τι ακριβώς είδαν οι διαιτητές που ήταν στο VAR και ποια συνεννόηση υπήρξε με τον πρώτο διαιτητή. Δύο φάσεις πεντακάθαρες, στις οποίες δεν υπήρξε καμία παράβαση. Κι όμως, πάρθηκαν οι λάθος αποφάσεις. Λάθη είχαμε και στη Βαρκελώνη, στο Μπαρτσελόνα – Νάπολι. Ούτε εκεί το VAR απέδωσε τη δικαιοσύνη για την οποία μπήκε στην ποδοσφαιρική ζωή μας.

Το ποδόσφαιρο και οι διαιτητές είχαν πάντα μια δικαιολογία σε φάσεις που πολλές φορές «έβγαζαν μάτι». Ηταν το ανθρώπινο λάθος. Πλέον αυτό έπαψε να υφίσταται. Δεν υπάρχει ανθρώπινο λάθος, όταν έχεις μπροστά σου οθόνες, γραμμές και όσο χρόνο χρειάζεσαι για να εξετάσεις διεξοδικά μια φάση και να πάρεις τη σωστή απόφαση. Είναι σοκαριστικό να σκέφτεσαι πως κάποιοι διαιτητές αγνοούν ακόμα και τα… βασικά των κανονισμών, με αποτέλεσμα αντί για δικαιοσύνη να προκύπτει ακόμα μεγαλύτερη αδικία για τους συλλόγους.

Είναι ακόμα πιο σοκαριστικό όταν από τέτοιες αποφάσεις κρίνονται προκρίσεις στις κορυφαίες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις. Οταν παίζονται εκατομμύρια ευρώ. Κι όταν χάνονται θέσεις ranking για ολόκληρες χώρες εξαιτίας διαιτητών.