Ο πρώτος χορευτής του Βασιλικού Μπαλέτου του Λονδίνου, μιλώντας στο ΒΗΜΑgazino αναφέρει ότι οι χορευτές μπορούν να γίνουν πολύ σκληροί με τον εαυτό τους

Θυμάστε την πρώτη φορά που βρεθήκατε σε μια τάξη μπαλέτου; «Το πρώτο µάθηµα χορού που παρακολούθησα ποτέ ήταν µε κλακέτες. Αποφάσισα να ξεκινήσω µε αυτό το σχέδιο γιατί αυτό το είδος έµοιαζε περισσότερο αποδεκτό για ένα αγόρι και σιγά-σιγά να βρω τον δρόµο µου και για το µπαλέτο».

Δεχτήκατε ποτέ μπούλινγκ ως παιδί εξαιτίας της ενασχόλησής σας με το μπαλέτο; «Δεν νοµίζω ότι ήξερα εκείνη την εποχή τι σηµαίνει µπούλινγκ. Είµαι σίγουρος όµως ότι άλλα αγόρια µε κορόιδευαν και πιθανώς χρησιµοποιούσαν άσχηµους χαρακτηρισµούς για εµένα. Γνώριζα ότι έκανα αυτό που αγαπούσα και κανένας δεν µπορούσε να µπει ανάµεσα σε εµένα και το πάθος µου για το µπαλέτο».

Γεννηθήκατε στη Βραζιλία και σήμερα είστε ο πρώτος χορευτής του Βασιλικού Μπαλέτου του Λονδίνου. Ποιοι ήταν οι σημαντικότεροι σταθμοί της πορείας σας; «Το 2002 ήµουν ο νικητής ενός σηµαντικού διαγωνισµού στη Βραζιλία και µου προσφέρθηκε υποτροφία για το London Studio Centre. Αρχές του 2003 κέρδισα το χρυσό µετάλλιο σε έναν διαγωνισµό στο Ριέτι της Ιταλίας, όπου συνάντησα έναν από τους διευθυντές του Royal Ballet School. Πέρασα επιτυχώς την οντισιόν για τη σχολή και έναν χρόνο αργότερα έγινα δεκτός στο Βασιλικό Μπαλέτο».

Για δεύτερη χρονιά χορογραφείτε για το Athens Children’s Ballet (ACB), την πρώτη ομάδα χορού για χορευτές 9-22 ετών. «Ναι. Πέρασα υπέροχα. Η Χριστίνα Ρόκα, καλλιτεχνική διευθύντρια του Athens Children’s Ballet, και η οµάδα της ήταν απίστευτα αποτελεσµατικοί και πολύ υποστηρικτικοί και φιλόξενοι. Τα παιδιά ήταν πρόθυµα να µάθουν και εργάστηκαν πολύ σκληρά για να επιτύχουν αυτό που τους ζήτησα. Η πρόκληση είναι να προσαρµόσεις τη χορογραφία σύµφωνα µε τις δεξιότητές τους, να τους προσφέρεις πράγµατα να µάθουν και να ψυχαγωγήσουν το κοινό. Το µεγάλο πλεονέκτηµα είναι ο ενθουσιασµός των παιδιών και η προθυµία τους να µάθουν».

in.gr

Headlines