Ο Δημήτρης Καταλειφός επιστρέφει στον «Γυάλινο Κόσμο»
Ελισάβετ Σταμοπούλου Ένα έργο «μνήμης» πάνω στους ακατάλυτους και τραυματικούς δεσμούς μιας οικογένειας. Ο Γυάλινος Κόσμος σκιαγραφεί την ανάγκη των ανθρώπων να καταφεύγουν σε ψευδαισθήσεις πλάθοντας «έναν γυάλινο, εύθραυστο κόσμο» προκειμένου να αντέξουν τη σκληρή πραγματικότητα. Το έργο του Τένεσι Ουίλιαμς παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά από την Παρασκευή 4 Μαρτίου στο Θέατρο Εμπορικόν. Η Ελένη […]
Ένα έργο «μνήμης» πάνω στους ακατάλυτους και τραυματικούς δεσμούς μιας οικογένειας. Ο Γυάλινος Κόσμος σκιαγραφεί την ανάγκη των ανθρώπων να καταφεύγουν σε ψευδαισθήσεις πλάθοντας «έναν γυάλινο, εύθραυστο κόσμο» προκειμένου να αντέξουν τη σκληρή πραγματικότητα.
Το έργο του Τένεσι Ουίλιαμς παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά από την Παρασκευή 4 Μαρτίου στο Θέατρο Εμπορικόν. Η Ελένη Σκότη σκηνοθετεί τη θεατρική συνάντηση του Δημήτρη Καταλειφού με τη Θέμιδα Μπαζάκα.
Ο Γυάλινος Κόσμος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1944 στο θέατρο Σιβίκ του Σικάγου και την επόμενη χρονιά στη Νέα Υόρκη (Θέατρο Playhouse 1945), όπου κέρδισε το New York Drama Critics Circle Award. Αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη θεατρική επιτυχία του Τένεσι Ουίλιαμς καθιερώνοντας τον ως ένα από τους σημαντικότερους θεατρικούς συγγραφείς του αιώνα.
Ο λυρισμός , οι κορυφώσεις, η απαξίωση προς τα καθημερινά ζητήματα, οι ασφυκτικοί προβληματισμοί και ο ατίθασος νους, είναι βασικά χαρακτηριστικά της ερμηνείας του Δημήτρη Καταλειφού.
Ο πρωταγωνιστής δεν αφήνει το κοινό να «χαθεί» στην αδιαφορία καθώς ενεργοποιεί τους μηχανισμούς του χιούμορ και της ειρωνείας. Από την αρχή μέχρι και το τέλος της παράστασης στο πρόσωπό του διακρίνεται μια δημιουργική ανησυχία που τελικά φαίνεται να διαδραματίζει ρόλο καταλύτη σε έναν οξυδερκή νου.
Συγκινεί η Θέμις Μπαζάκα ως υπερπροστατευτική μητέρα ενός κοριτσιού με αναπηρία. Οι αγώνες της και η προσπάθεια που καταβάλλει ώστε να να μην υποταχθεί στον πόνο που την περιβάλλει μπορεί να συναντήσουν την κατανόηση ορισμένων, μπορεί όμως και να ερμηνευθούν διαφορετικά προκαλώντας συναισθήματα εκνευρισμού προς το πρόσωπό της.
Στο ρόλο της συνεσταλμένης Λόρα η Στέλλα Βογιατζάκη που με επιτυχία μπαίνει στο πετσί της μετέωρης ψυχοσύνθεσης της ηρωίδας. Η φωνή της τρεμάμενη και αβέβαιη, τα χέρια της σε μια νευρική κίνηση και η διάθεσή της ουδέτερη. Η μόνη της λαχτάρα τα γυάλινα ζωάκια, ο δικός της κόσμος τον οποίο κατασκευάζει από φόβο.
Ο Γιώργος Αγγελίδης, μετά την επιτυχία της παράστασης «Αυτόματη Εστίαση», επιστρέφει με το «Toxic» - ένα ψυχολογικό θρίλερ που επιδιώκει να υπενθυμίσει πόσο αδιόρατα μπορεί να μεταμορφωθεί το οικείο σε απειλή.