Γλυκό Πεπρωμένο δεν είναι. Σε αυτό συμφώνησαν οι περισσότεροι κριτικοί, οι οποίοι είδαν τη νέα ταινία του καναδού σκηνοθέτη, The Captive, και καθόλου δεν εντυπωσιάστηκαν.

Αναφορικά με τις χάλια ταινίες που τους απολαμβάνουν λαμπερή πρεμιέρα στις Κάννες, γράφει ο Hollywood Reporter, «ξαφνικά το Grace of Monaco δεν μοιάζει τόσο ντροπιαστικό». Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλοί κριτικοί χαρακτήρισαν το Grace of Monaco με τη Νικόλ Κίντμαν ως μία από τις χειρότερες ταινίες που έχουν προβληθεί ποτέ στις Κάννες.

Η ιστορία αναφέρεται στη μυστηριώδη εξαφάνιση ενός δεκάχρονου κοριτσιού και τις προσπάθειες του πατέρα της μέσα στα επόμενα χρόνια, να την ανακαλύψει.

Αυτό που απέδειξε ήδη από τις πρώτες ημέρες το Φεστιβάλ, είναι ότι οι Κάννες είναι ικανές και για το καλύτερο και για το χειρότερο. Ειδικά εάν οποιοδήποτε από τα δύο φέρει την υπογραφή ενός διάσημου -και αγαπημένου για την Κρουαζέτ- σκηνοθέτη.

Ο κριτικός του Variety, Σκοτ Φούντας, έγραψε: «Σπάνια είναι καλό σημάδι όταν η ταινία ξεκινά με έναν ψυχοπαθή παιδόφιλο να ακούει Μότσαρντ στο νεωτεριστικό σπίτι του».

«Δεν είναι αρκετά συναρπαστικό για να θεωρηθεί καθαρόαιμο θρίλερ και δεν είναι αρκετά ελκυστικό ως ανάπτυξη δραματικού χαρακτήρα. Το The Captive του Εγκογιάν το συγκρατεί το απαίσιο σενάριο και η ξεκάθαρη έλλειψη αναγκαιότητας» γράφει ο συντάκτης του Cine Vue.

Δεν έλειψαν οι συγκρίσεις με το περσινό Prisoners, με πολλούς κριτικούς να αναφέρουν ότι είναι μάλλον η κακή εκδοχή της ταινίας του -επίσης Καναδού- Ντενί Βιλνέβ, με το Indiewire να γράφει ότι ούτε το Prisoners «δεν ήταν τέλειο».

«Άλλη μία «πατάτα» του ενός αστεριού, τόσο κακοφτιαγμένη από την αρχή μέχρι το τέλος που μοιάζει με ένα φριχτό όνειρο» γράφει ο συντάκτης του Guardian, χωρίς να «μασά» τα λόγια του.

Μόνο ο Telegraph έγραψε καλά λόγια, χαρίζοντάς της τέσσερα αστεράκια. Ο συντάκτης μιλά για μια ταινία «παράξενη και έντονη που δεν μπορεί να κανείς να την δει απλά. Αλλά μου άρεσε πολύ» έγραψε στο Twitter.

Προσθέτει, πάντως, ότι καταλαβαίνει για πιο λόγο τη γιούχαραν στις Κάννες.

Στη συνέντευξη Τύπου, ο σκηνοθέτης είπε ότι η ιδέα για την ταινία του ήρθε όταν βρισκόταν στη δυτική ακτή του Καναδά. «Ένα αγόρι είχε μόλις εξαφανιστεί τραγικά σε ένα πάρκο κοντά στο σπίτι μου. Υπάρχουν ακόμα αφίσες με την φωτογραφία του στο πάρκο κοντά στο σπίτι μου. Υπάρχουν ακόμα αφίσες με τη φωτογραφία του στο πάρκο, αν και έχει εξαφανιστεί εδώ και αρκετά χρόνια. Η ιστορία έμεινε στο μυαλό μου. Και έτσι σχηματίστηκε η υπόθεση της ταινίας».

«Το αίσθημα της ενοχής που δημιουργείται από τα λάθη στη ζωή με συναρπάζει» πρόσθεσε ο Ατόμ Εγκογιάν, είπε ο σκηνοθέτης που τα τελευταία χρόνια έχει ένα σερί αδιάφορων ταινιών.

Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, Ράιαν Ρέινολντς, δήλωσε: «Διάβασα το σενάριο και έκανα έρευνα, διαβάζοντας ένα τεράστιο αριθμό άρθρων που μιλούν για τέτοιες τραγικές περιπτώσεις. Τις περισσότερες φορές (αυτά τα περιστατικά) οδηγούν στη διάλυση της οικογένειας και κυρίως της σχέσης των γονιών. Υπάρχει ένα είδος αποσύνθεσης στη διάρκεια του χρόνου. Αυτή η απίστευτη ιστορία με άγγιξε περισσότερο, γιατί ο αδελφός μου βοηθά θύματα τέτοιων υποθέσεων σε αστυνομικό τμήμα στον Καναδά».

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: