Αννιώ Παυλοπούλου
Από μια ηλικία και μετά –κάποιες από την κούνια κιόλας –τους άνδρες που συναντάμε με μια αυτόματη, εγκεφαλική λειτουργία τους «μετράμε» στο κατά πόσο πληρούν τις προϋποθέσεις να γίνουν οι ιππότες που περιμέναμε. Κοινώς, αν ταυτίζεται αυτή η νέα μας γνωριμία με το πρότυπο που έχουμε εμείς στο μυαλό μας ως ιδανικό.
Τις περισσότερες φορές ενεργοποιείται αυτό που λέμε ένστικτο. Κάτι μας προσελκύει σε αυτόν τον άνθρωπο και μας πείθει ότι είναι ο κατάλληλος. Αλλά η επιστήμη δεν μένει στις θεωρίες, αναζητά πιο χειροπιαστά στοιχεία μέσα από σχετικές έρευνες.
Ο καθηγητής κοινωνιολογίας Michael T. French , από το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι , και η ομάδα του εξέτασαν σταδιακά από το 1994 έως το 2009 τα δεδομένα από περισσότερους από 9.000 εφήβων μέχρι αυτοί να φτάσουν την ηλικία των 24 έως 34. Οι ερευνητές κλήθηκαν να βαθμολογήσουν την εμφάνιση των συμμετεχόντων, την προσωπικότητα τους , και το πόσο περιποιημένοι έδειχναν σε μια κλίμακα με άριστα το πέντε. Αυτά τα τρία στοιχεία συνθέτουν το «δείκτη προσωπικών χαρακτηριστικών» και σύμφωνα με τους ερευνητές συνδέονται άμεσα με το γάμο.
Τα αποτελέσματα έδειξαν οι η πλειοψηφία μπορεί να αντισταθμίσει μια όχι και τόσο ελκυστική προσωπικότητα με μια ελκυστική εμφάνιση, να ενισχύσει τις ατέλειες του χαρακτήρα του με την θελκτική παρουσία του. Επίσης, στατιστικά, οι άνδρες με άνω του μέσου όρου ελκυστική προσωπικότητα ήταν πιο πιθανό να παντρευτούν .
Ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας προέκυψε ότι όσο πιο ψηλή… βαθμολογία έχει κάποιος στο «δείκτη προσωπικών χαρακτηριστικών» τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να παντρευτεί. Συγκεκριμένα, τα ποσοστά υπολογίστηκαν στο 13,7% για του άνδρες και στο 13,2% για τις γυναίκες. Και το κυριότερο: ότι κανείς δεν είναι τέλειος. Ακόμη και οι «αριστούχοι» σε ένα από τα τρία υστερούν. Απλά έχουν την εξυπνάδα και το κριτήριο να το αντιληφθούν νωρίς και να επενδύσουν στα υπόλοιπα δυο. Άλλωστε, σύμφωνα και με τον Αριστοτέλη «Τοόλονείναιμεγαλύτεροαπό τοάθροισματωνμερώντου».
Απλή χημεία ο έρωτας, απλά μαθηματικά ο γάμος,.
gamos.gr