Ευφραιμίδη Μαρίλη

Ωραίες οι διακοπές. Αλλά το να στοιβάζεσαι σε πλοία, το να μένεις σε δωμάτια με καζανάκι – νιαγάρα, να πέφτεις σε μποτιλιάρισμα στο δρόμο για την παραλία και να τρως κρέας – γκοτζίλα σε ταβέρνες στο πουθενά, δεν έχει πάντα πλάκα. Ειδικά όταν έχεις περάσει ένα ολόκληρο χρόνο με πολλή δουλειά και πολλές υποχρεώσεις. Δεν το σκεφτόμαστε μόνο εμείς, το λέει ακόμη και η πρώην Miss USA.
Η Ali Landry, μοντέλο και ηθοποιός, έγραψε ένα άρθρο-ύμνο στο staycation στο προσωπικό της μπλογκ. Εξηγεί πως το να μένεις σπίτι είναι επιλογή και όχι ανάγκη και ότι αποδεικνύεται πολύ πιο απολαυστικό από το να τρέχεις στους δρόμους καλοκαιριάτικα. Γι’ αυτό, αποφάσισε να το κάνει μαζί με τον άντρα της, σκηνοθέτη Alejandro Monteverde, την πεντάχρονη κόρη της Estela Ines και τον γιο της Marcelo Alejandro που είναι μόνο 9 μηνών. Βέβαια, το σπίτι της είναι στο Λος Άντζελες.
«Λατρεύω τα διαφημιστικά των αεροπορικών εταιρειών που με ρωτάνε «αν θέλω να φύγω μακριά». Ταξιδεύω τόσο πολύ για τη δουλειά μου ώστε το μόνο που με νοιάζει είναι να μείνω για λίγο με την οικογένειά μου στο σπίτι. Μπορείτε να το ονομάσετε «daycation» αν θέλετε, ή «staycation.»
Τα πρωινά των daycation τα περνάμε με τον Alejandro, την Estela και το Marcelo στο κρεβάτι πίνοντας καφέ ή γάλα (ό, τι είναι κατάλληλο για τον καθένα). Ενώ η οικογένειά μου κάνει αγκαλιές ή τρέχει πάνω κάτω εγώ είμαι συνήθως στο κομπιούτερ ψάχνοντας ποιες θα είναι οι διασκεδαστικές περιπέτειες της μέρας. Συνήθως βρίσκω ένα site με tips και καλές ιδέες για οικογενειακή απασχόληση.
Η οικογένεια μένει στο κρεβάτι για όσο περισσότερο γίνεται μέχρι που ο Alejandro θα σηκωθεί, θα κατέβει στην κουζίνα και θα μας φτιάξει ένα από τα διάσημα μεξικάνικα πρωινά του (είναι ένα από τους λόγους που τον ερωτεύτηκα). Βάζουμε μουσική, ανοίγουμε τα παράθυρα, και καθόμαστε στη βεράντα για να φάμε. Προσπαθούμε να φτιάξουμε τη διάθεση σαν να βρισκόμαστε σε ένα υπέροχο ξενοδοχείο.
Μετά ξεκινάμε για τις δραστηριότητες μας: ιππασία με πόνι στο Griffith Park, επίσκεψη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λος Άντζελες, περιπλάνηση στην Olvera Street ή στην Chinatown, πεζοπορία στα canyons (με τον Marcelo στην πλάτη μου – θεωρώ ότι το έξτρα βάρος με γυμνάζει καλύτερα), εξερεύνηση στο Παιδικό Μουσείο, πικ-νικ στην παραλία. Το απόγευμα ταινία στο σπίτι ή μπάνιο στην πισίνα.
Έχω συνειδητοποιήσει πως όταν η ζωή γίνεται εξοντωτική και νιώθω ότι πραγματικά χρειάζομαι διακοπές, μόνο έτσι ξεκουράζομαι. Αυτό που μου λείπει δεν είναι μια απόδραση αλλά πολύς ποιοτικός χρόνος με την οικογένειά μου χωρίς την πίεση και τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας.
Νομίζω ότι η ανάμνηση που θα μου μείνει από αυτές τις διακοπές είναι οι αγκαλιές που κάνουμε για ώρες στο κρεβάτι…»

woman.in.gr