Αντικοινωνική Συμπεριφορά Τα παιδάκια κάθονται όλα μαζί στο χώμα, εφοδιασμένα με τα φτυάρια και τα κουβαδάκια τους και παίζουν σιωπηλά. Κάπου κάπου το ένα κατασκοπεύει το άλλο και η μόνη επαφή που έχουν μεταξύ τους είναι όταν το ένα αρπάζει το παιχνίδι μέσα από τα χέρια του άλλου και εκείνο να του το ανταποδίνει με […]
Τα παιδάκια κάθονται όλα μαζί στο χώμα, εφοδιασμένα με τα φτυάρια και τα κουβαδάκια τους και παίζουν σιωπηλά. Κάπου κάπου το ένα κατασκοπεύει το άλλο και η μόνη επαφή που έχουν μεταξύ τους είναι όταν το ένα αρπάζει το παιχνίδι μέσα από τα χέρια του άλλου και εκείνο να του το ανταποδίνει με μια γερή σπρωξιά. Καθημερινή σκηνή στην παιδική χαρά. Όσο και αν σας φαίνεται παράδοξο, το μικρούλι σας απολαμβάνει την παρέα των συνομηλίκων του και αυτό το παιχνίδι, όπου το κάθε παιδάκι παίζει ουσιαστικά μόνο του και διακόπτει μόνο για να διαπληκτιστεί. Τα παιδάκια σε αυτή την ηλικία δεν μπορούν ακόμη να συνεργαστούν, δεν ξέρουν να μοιράζονται. Αν δώσουν ένα παιχνιδάκι στο διπλανό τους, γρήγορα μετανιώνουν και το θέλουν πίσω, ακυρώνοντας την προσφορά. Ανεξάρτητα από τις συνθήκες του παιχνιδιού, το παιδάκι σας πρέπει να έρχεται σε επαφή με άλλα παιδάκια, για να μάθει να συμβιώνει σιγά σιγά μαζί τους και να συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι εκείνο το κέντρο του κόσμου. Υπάρχουν ακόμη πολλοί μικροί άνθρωποι, ακριβώς όπως και αυτό, που κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα με τον ιδιότροπο: παίζουν, γελούν, τρώνε, θυμώνουν, κλαίνε.