36

Περισσότερες από 3.500 σελίδες αλληλογραφίας ανάμεσα στον Αλμπερτ Αϊνστάιν και την οικογένειά του δίνονται στη δημοσιότητα και αποκαλύπτουν όχι το ιστορικό των εξισώσεων της Σχετικότητας, αλλά την προσωπική ζωή της μεγαλοφυΐας.

Οι σχέσεις του Αϊνστάιν με τη δεύτερη γυναίκα του Έλσα και την κόρη της Μαργκό ήταν τόσο καλές, ώστε τους περιέγραφε τις πολυάριθμες θαυμάστριες που τον «κυνηγούσαν».

Οι περισσότερες αποκαλύψεις αφορούν την Έθελ Μικανόφσκι, η οποία είχε σχέση με τον Αϊνστάιν από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1930, οπότε τον ακολούθησε στην Αγγλία όπου κατέφυγε για να αποφύγει τους ναζί.

Σε μια επιστολή του 1931 που απευθύνεται στη Μαργκό, ο μεγάλος φυσικός παραπονιέται ότι «η δεσποινίς Μ. [Μικανόφσκι] με ακολούθησε [στην Αγγλία] και η καταδίωξή της έχει αρχίσει να βγαίνει εκτός ελέγχου».

Το γράμμα αυτό και χιλιάδες άλλα παραδόθηκαν από τη Μαργκό στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, το οποίο συνίδρυσε ο εβραίος καθηγητής Φυσικής. Σύμφωνα με την επιθυμία της, η αλληλογραφία αποκαλύπτεται μόλις τώρα, 20 χρόνια μετά το θάνατό της. Οι επιστολές που αντάλλασσε καθημερινά ο Αϊνστάιν με την οικογένειά του καλύπτουν το διάστημα από το 1912 μέχρι το θάνατό του το 1955, σε ηλικία 76 ετών.

Οι βιογράφοι του φυσικού με τα φουντωτά μαλλιά γνώριζαν ήδη για τη μια ντουζίνα ερωμένες του Αϊνστάιν, από τις οποίες οι δύο έγιναν τελικά σύζυγοί του.

Αν και πολλοί θεωρούσαν τον Αϊνστάιν ψυχρό και αδιάφορο ως πατέρα, και είναι γνωστό ότι ο γάμος με την πρώτη του σύζυγο Μίλεβα ήταν μάλλον δυστυχισμένος, το νέο υλικό υποδεικνύει μια μάλλον ζεστή σχέση με την οικογένειά του, και οι δύο γιοι του από την Μίλεβα φαίνονται να καταλαβαίνουν ότι τους αγαπάει.

Οι επιστολές αποκαλύπτουν επίσης τι συνέβη με το χρηματικό έπαθλο των 28.000 δολαρίων που συνόδευε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1921.

Αν και ο Αϊνστάιν είχε συμφωνήσει να καταθέσει ολόκληρο το ποσό στην Ελβετία, ώστε αυτή να έχει ένα έσοδο από τους τόκους, η μεγαλοφυΐα προτίμησε να πάρει τα χρήματα μαζί του και να τα επενδύσει στις ΗΠΑ, όπου τελικά το μεγαλύτερο μέρος χάθηκε στο Μεγάλο Κραχ.

Αργότερα, πάντως, αποζημίωσε τη Μίλεβα με ένα ακόμα μεγαλύτερο ποσό.

Παρόλο που θα μείνει στην ιστορία ως ο πατέρας της Σχετικότητας, ο Αϊνστάιν είχε και άλλες ασχολίες που αποσπούσαν το ενδιαφέρον του. «Σύντομα θα έχω βαρεθεί τη σχετικότητα» έγραψε στην Ελσα το 1921. «Ακόμα και κάτι τέτοιο ξεθωριάζει όταν κανείς ασχολείται υπερβολικά μαζί του».

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,Associated Press