Ο σίδηρος αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του ανώτερου πεπτικού συστήματος
Νέα Υόρκη: Η κατανάλωση αυξημένων επιπέδων διατροφικού σιδήρου φαίνεται να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του λάρυγγα και του στομάχου, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο International Journal of Cancer.
Νέα Υόρκη: Η κατανάλωση αυξημένων επιπέδων διατροφικού σιδήρου φαίνεται να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του λάρυγγα και του στομάχου, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο International Journal of Cancer.
Ωστόσο ο κίνδυνος μειώνεται με τα αυξημένα επίπεδα ψευδαργύρου.
Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Μινεσότα με επικεφαλής τον Δρ Ντέιβιντ Γιάκομπς μελέτησε στοιχεία από τη μελέτη Iowa Women’s Health Study στην οποία συμμετείχαν 34.708 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες (ηλικίας 55 έως 69 ετών) που είχαν συμπληρώσει διατροφικά ερωτηματολόγια.
Οι συμμετέχουσες ετέθησαν υπό ιατρική παρακολούθηση για 16 χρόνια. Κατά τη διάρκεια του διαστήματος αυτού καταγράφηκαν 75 περιπτώσεις καρκίνου του ανώτερου πεπτικού συστήματος (52 καρκίνοι του στομάχου και 23 του λάρυγγα).
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν θετικό συσχετισμό μεταξύ πρόσληψης σιδήρου και του κινδύνου καρκίνου του ανώτερου πεπτικού συστήματος. Ωστόσο, αντίθετη σχέση παρατηρήθηκε μεταξύ πρόσληψης ψευδαργύρου και καρκίνου.
Οι συμμετέχουσες χωρίστηκαν σε ομάδες ανάλογα με τα επίπεδα πρόσληψης σιδήρου και ελήφθησαν υπόψη οι παράγοντες κινδύνου όπως η ηλικία, η συνολική θερμιδική κατανάλωση, το κάπνισμα και το αλκοόλ.
Ο αυξημένος κίνδυνος καρκίνων του ανώτερου πεπτικού συστήματος, από τα χαμηλότερα στα υψηλότερα επίπεδα διατροφικού σιδήρου, ήταν 0 έως σχεδόν τριπλάσιος.
Οι ανταποκρινόμενοι κίνδυνοι για τα επίπεδα του διατροφικού ψευδαργύρου ήταν 0 έως λιγότερο από 13%.
Τα αποτελέσματα δεν τροποποιήθηκανμετά τη λήψη υπόψη και άλλων πιθανών παραγόντων κινδύνου όπως ο Δείκτης Μάζας Σώματος, το σκορ σωματικής δραστηριότητας, η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, η πρόσληψη πολυβιταμινών και ακόρεστων λιπών, ρετινόλης, βιταμίνης C, βιταμίνης Ε και φυλλικού οξέος από τροφές και συμπληρώματα διατροφής.