36

Η απόλαυση που νοιώθει μια μύγα μαγαρίζοντας το φαγητό μας είναι όμοια με τις δικές μας γευστικές εμπειρίες, αποκαλύπτουν Αμερικανοί ερευνητές. Διαπίστωσαν ότι οι μύγες έχουν γευστικούς υποδοχείς για το γλυκό και το πικρό, οι οποίοι μάλιστα καλύπτουν όχι μόνο την προβοσκίδα αλλά ολόκληρο το σώμα τους.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ πιστεύουν μάλιστα ότι το έντομο διαθέτει και υποδοχείς για το αλμυρό και το ξινό, οι οποίοι δεν έχουν ακόμα αναγνωριστεί.

«Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι έπειτα από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης, οι άνθρωποι και οι μύγες χρησιμοποιούν ακόμα την ίδια λογική για την ανίχνευση των γεύσεων» σχολιάζει σε ανακοίνωση του πανεπιστημίου η νευροεπιστήμονας Κρίστιν Σκοτ, επικεφαλής της ομάδας.

Χάρτες ποιότητας και τοποθεσίας

Αφότου ταυτοποίησαν τους υποδοχείς του γλυκού και του πικρού, οι ερευνητές ακολούθησαν μέχρι τον εγκέφαλο τα νευρικά κύτταρα στων οποίων τις απολήξεις βρίσκονται οι υποδοχείς αυτοί. Διαπίστωσαν έτσι ότι στον εγκέφαλο της μύγας υπάρχουν «χάρτες» των γεύσεων αλλά και των σημείων του σώματος όπου βρίσκονται οι υποδοχείς. Με άλλα λόγια, η μύγα μπορεί να αναγνωρίζει ταυτόχρονα την ποιότητα των γεύσεων και το σημείο όπου η γεύση αυτή βρίσκεται.

Αυτό είναι ασυνήθιστο, δεδομένου ότι στον εγκέφαλο των θηλαστικών οι αισθήσεις χαρτογραφούνται είτε όσον αφορά την ποιότητά τους, είτε την τοποθεσία τους, αλλά όχι και τα δύο ταυτόχρονα. Για παράδειγμα, μπορούμε να αναγνωρίσουμε σε τι αντιστοιχεί μια οσμή, όχι όμως και την προέλευσή της στο χώρο.

«Πιστεύουμε ότι υπάρχουν χάρτες του σώματος καθώς και χάρτες ποιότητας στον εγκέφαλο της μύγας επειδή οι μύγες πρέπει να γνωρίζουν που βρίσκεται η τροφή ώστε να αντιδράσουν κατάλληλα» αναφέρει η Σκοτ. «Αν μια μύγα γευτεί ζάχαρη με το πόδι της, εκτείνει αυτόματα την προβοσκίδα της και τρώει. Αν ανιχνεύσει ζάχαρη με την προβοσκίδα, απλά τρώει» εξηγεί.

Πολλαπλά γονίδια

Οι ερευνητές γνώριζαν από παλαιότερες γενετικές μελέτες ότι στο γονιδίωμα της μύγας των φρούτων, Drosophila melanogaster, υπάρχουν 68 γονίδια που σχετίζονται με γευστικούς υποδοχείς. Στην έρευνά τους μελέτησαν επτά από τα γονίδια αυτα, και διαπίστωσαν ότι τα έξι αντιστοιχούσαν στο πικρό και το ένα στο γλυκό.

Ομοίως, στον άνθρωπο υπάρχουν 35 είδη υποδοχέων για το πικρό και μόνο τρεις για το γλυκό. Αυτό πιθανώς συμβαίνει επειδή υπάρχουν περισσότερες πικρές ουσίες από ό,τι γλυκές.

Οι ερευνητές αναγνώρισαν τους υποδοχείς απενεργοποιώντας τα αντίστοιχα γονίδια και δίνοντας στις μύγες να δοκιμάσουν πικρές ή γλυκές ουσίες. Αν, για παράδειγμα, οι υποδοχείς του γλυκού απουσίαζαν και η μύγα ακουμπούσε με το πόδι της ζάχαρη, η προβοσκίδα της δεν εκτεινόταν αυτόματα για να την καταναλώσει.

Η Δρ Σκοτ σκοπεύει τώρα να ταυτοποιήσει και τα υπόλοιπα από τα 68 γονίδια της γεύσης και να διαλευκάνει πώς ο εγκέφαλος της μύγας αντιδρά στα γευστικά ερεθίσματα και καθορίζει τη συμπεριφορά της.

Η έρευνα, που χρηματοδοτήθηκε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ, δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση Cell.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: