Νέα θεωρία για το κόκκινο χρώμα του Αρη προτείνει επιστήμονας της NASA

36

Η σκουριά που δίνει στον Κόκκινο Πλανήτη το χαρακτηριστικό του χρώμα δεν προήλθε από αντίδραση του σιδήρου με το νερό που πιστεύεται ότι κάποτε κάλυπτε τον Αρη, αλλά από μετεωρίτες που περιέχουν σίδηρο, υποδεικνύουν εργαστηριακά πειράματα της NASA.

Ο Δρ Αλμπερτ Γιεν του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA (JPL) ανέλυσε δεδομένα που είχε μεταδώσει το 1997 το ρομποτικό όχημα Mars Pathfinder. Παρατήρησε ότι το αμμώδες επιφανειακό έδαφος του Αρη είναι πιο πλούσιο σε μαγνήσιο και σίδηρο από ό,τι οι συμπαγείς βράχοι του πλανήτη.

Η διαφορά στη σύσταση, υποστηρίζει ο Γιεν στο περιοδικό NewScientist, αποτελεί ένδειξη ότι οι βράχοι και το επιφανειακό έδαφος έχουν διαφορετική προέλευση. Η επιφανειακή σκόνη, συνεχίζει, θα μπορούσε να έχει προέλθει μόνο από μετεωρίτες και σωματίδια που πέφτουν συνεχώς στον πλανήτη από το Διάστημα.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το διαστημικό υλικό θα μπορούσε να καλύψει την επιφάνεια του Αρη σε βάθος πέντε εκατοστών ανά ένα δισεκατομμύρια χρόνια.

Ο Γιεν έλεγξε τη θεωρία του εκθέτοντας στο εργαστήριο μεταλλικό σίδηρο σε υπεριώδη ακτινοβολία, όμοια με την ηλιακή, μέσα σε έναν θάλαμο με αέρια παρόμοια με αυτά που αποτελούν την αρειανή ατμόσφαιρα και σε θερμοκρασία έως και -60 βαθμών Κελσίου.

Κόκκινα οξείδια του σιδήρου, δηλαδή σκουριά, άρχισαν να σχηματίζονται στο θάλαμο σε διάστημα μίας εβδομάδας.

Ο Γιεν δεν αμφισβητεί την επικρατούσα άποψε ότι ο Αρης ήταν κάποτε υγρός. Νερό έχει ανακαλυφθεί πρόσφατα τόσο στους πόλους όσο και στο υπέδαφος του πλανήτη. Πιστεύει, ωστόσο, ότι το νερό αυτό δεν συμμετείχε στη διαδικασία οξείδωσης του σιδήρου.

Νέα στοιχεία για την προέλευση των οξειδίων ίσως υπάρξουν στις αρχές του 2004, όταν φτάσουν στον Κόκκινο Πλανήτη το ευρωπαϊκό σκάφος Mars Express και τα δίδυμα αμερικανικά ρομπότ Mars Exploration Rovers.

Η θεωρία του Γιεν θα κερδίσει έδαφος αν τα σκάφη ανακαλύψουν μεγάλες ποσότητες νικελίου -το μέταλλο αυτό είναι σύνηθες στους μετεωρίτες, αλλά σπάνιο στα πετρώματα του Αρη.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ