Ακόμα μία νέα γονιδιακή θεραπεία για την καταπολέμηση του διαβήτη σε πειραματόζωα
Μία νέα γονιδιακή θεραπεία χρησιμοποιήθηκε από ερευνητές στον Καναδά, προκειμένου να δημιουργηθούν ποντίκια που παράγουν ινσουλίνη στο λεπτό τους έντερο -εκτός από το πάγκρεας- και παραμένουν έτσι «απρόσβλητα» στο διαβήτη. Το ανθρώπινο γονίδιο για την ινσουλίνη εισήχθη σε έμβρυα ποντικών και ενσωματώθηκε στα Κ-κύτταρα του εντέρου, όπου ενεργοποιείται μετά τη λήψη φαγητού και παράγει την ορμόνη σε επαρκείς ποσότητες.
Μία νέα γονιδιακή θεραπεία χρησιμοποιήθηκε από ερευνητές στον Καναδά, προκειμένου να δημιουργηθούν ποντίκια που παράγουν ινσουλίνη στο λεπτό τους έντερο -εκτός από το πάγκρεας- και παραμένουν έτσι «απρόσβλητα» στο διαβήτη. Το ανθρώπινο γονίδιο για την ινσουλίνη εισήχθη σε έμβρυα ποντικών και ενσωματώθηκε στα Κ-κύτταρα του εντέρου, όπου ενεργοποιείται μετά τη λήψη φαγητού και παράγει την ορμόνη σε επαρκείς ποσότητες.
Φυσιολογικά τα Κ-κύτταρα του εντέρου παράγουν την ορμόνη GIP (Glucose-dependent Insulinotropic Polypeptide ή εξαρτώμενο από τη γλυκόζη ινσουλινοτροπικό πολυπεπτίδιο), η οποία «ειδοποιεί» τον οργανισμό ότι υπάρχει τροφή στο έντερο, προκειμένου να ενεργοποιηθούν τα πεπτικά ένζυμα και η παραγωγή ινσουλίνης στα β-κύτταρα του παγκρέατος.
Στο διαβήτη τύπου Ι (νεανικός διαβήτης) τα β-κύτταρα καταστρέφονται από αντισώματα που παράγει ο ίδιος ο οργανισμός (αυτοάνοσος διαβήτης), ενώ στο διαβήτη τύπου ΙΙ η ινσουλίνη παράγεται, αλλά δεν μπορεί να αξιοποιηθεί από τον οργανισμό.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα στον Καναδά ανέπτυξαν τη νέα γονιδιακή θεραπεία, προκειμένου να συγχρονίσουν την παραγωγή της ινσουλίνης με τη λήψη της τροφής, ώστε να διατηρούνται τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα σε φυσιολογικά επίπεδα.
Εισήγαγαν το ανθρώπινο γονίδιο της ορμόνης σε έμβρυα ποντικών, και τα ζώα που προέκυψαν με αυτό τον τρόπο διατηρούσαν φυσιολογικά επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα και στην περίπτωση που τα β-κύτταρα του παγκρέατος καταστράφηκαν από τους ερευνητές. Η τεχνική αποδείχθηκε αποτελεσματική ακόμα και σε ποντίκια που δεν παράγουν καθόλου ινσουλίνη και χρησιμοποιούνται ως οργανισμοί – μοντέλα για τη μελέτη της νόσου.
Η μέθοδος δεν μπορεί φυσικά να εφαρμοστεί στον άνθρωπο (αφού η γενετική τροποποίηση ανθρώπινων εμβρύων παραμένει απαγορευμένη), ωστόσο, όπως δηλώνει ο δρ. Τίμοθι Κίφερ, μέλος της ερευνητικής ομάδας, η νέα έρευνα ανοίγει το δρόμο για την ανάπτυξη μιας θεραπείας που θα απαλλάξει εκατομμύρια ασθενείς από την ανάγκη να λαμβάνουν την ορμόνη με ενέσεις.
Ο Σπυρίδων Περεσιάδης (1854–1918) ήταν σημαντικός Έλληνας θεατρικός συγγραφέας της ύστερης περιόδου του 19ου αιώνα, γνωστός για την ικανότητά του να συνδυάζει την ηθογραφία με τον λυρισμό, όπως στο έργο «Ο Μαγεμένος Βοσκός».