28 Μαΐου 1979: Απόδοση τροφείων η ένταξή μας στην ΕΟΚ

[…]

Άφησα τελευταίο το θέμα της εντάξεώς μας στην Κοινή Αγορά γιατί είναι το σημαντικώτερο για το μέλλον της χώρας μας. Για την μεγάλη σημασία που έχει η ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα μίλησα διά μακρών κατά την υπογραφή της συμφωνίας εντάξεως, και κατά την συζήτηση που διεξήχθη στη Βουλή για την επικύρωσή της. Παρά ταύτα θα αναφερθώ και πάλι δι’ ολίγων στα πλεονεκτήματα που μας προσφέρει η ένταξη αυτή, και αυτό γιατί συνεχίζονται οι βολές κατά της εντάξεως, μολονότι θα μπορούσα να τις χαρακτηρίσω βολές πλέον άσφαιρες.

Όπως γνωρίζετε, την ένταξή μας δεν την εζήτησε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Αντιθέτως υπήρχαν επιφυλάξεις, και θα μπορούσα να πω δικαιολογημένες επιφυλάξεις. Το τονίζω αυτό, γιατί πολλές φορές υπεστηρίχθη ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δέχθηκε την Ελλάδα στους κόλπους της για να την εκμεταλλεύεται.

(Πηγή: Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων)

Την ένταξη την επιδιώξαμε εμείς. Και την επιδιώξαμε επίμονα. Κι αυτό γιατί αποτελούσε μια σταθερή εθνική επιδίωξη που υιοθετήθηκε πριν 18 χρόνια από όλα τα κόμματα.

Είναι βέβαια ατυχής η σύμπτωση ότι η ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα πραγματοποιείται σε μία στιγμή που ολόκληρος ο κόσμος, και ειδικώτερα η Ευρώπη, διέρχεται βαρειά και πολύμορφη κρίση.

Αλλά είναι βέβαιο ότι θα είμαστε πολύ χειρότερα αν εμέναμε μόνοι μέσα σ’ αυτή την παγκόσμια κρίση που δημιουργεί ανησυχίες και δεν επιτρέπει σε κανένα λαό να αισθάνεται ασφαλής.

Τα πλεονεκτήματα που μας προσφέρει η ένταξη είναι πολιτικά και οικονομικά. Γι’ αυτά κατ’ επανάληψη έγινε συζήτηση στη Βουλή και δεν νομίζω ότι παρίσταται ανάγκη να τα αναπτύξω περισσότερο από ό,τι η στιγμή αυτή επιβάλλει.

Τα μεν πολιτικά πλεονεκτήματα συνίστανται στην ενίσχυση της εθνικής μας ανεξαρτησίας και των δημοκρατικών μας θεσμών. Τα δε οικονομικά στην υποβοήθηση και επιτάχυνση της οικονομικής και κοινωνικής αναπτύξεως της χώρας.

(Πηγή: Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων)

Με την ένταξή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια γινόμαστε ισότιμοι με τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες, δεδομένου ότι θα έχουμε ισοδύναμη με αυτές ψήφο και θα μετέχουμε με τον τρόπο αυτό στα κέντρα αποφάσεων, αντί να βρισκόμαστε, ως χώρα μικρή και μεμονωμένη, στο περιθώριο της διεθνούς ζωής.

Με άλλα λόγια, με την ένταξή μας θα βγούμε από την αιώνια μοναξιά μας, που μας εξέθετε σε παντοειδείς κινδύνους και μας υποχρέωνε να αναζητούμε κηδεμόνες.

Αυτή είναι η μεγάλη, η βασική σημασία της εντάξεως της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

Τα ανωτέρω αποτελούν απόσπασμα ομιλίας του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή στη Βουλή, στις 11 Ιανουαρίου 1980 (Πρακτικά Βουλής, Περίοδος Β’ Προεδρευομένης Δημοκρατίας, Σύνοδος Γ’, Συνεδρίασις ΜΗ’).

Την άνοιξη του προηγηθέντος έτους, και συγκεκριμένα τη Δευτέρα 28 Μαΐου 1979, είχε λάβει χώρα στο Ζάππειο Μέγαρο η τελετή για την υπογραφή της συνθήκης εντάξεως της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

«ΤΟ ΒΗΜΑ», 29.5.1979, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Στην κεφαλαιώδους σημασίας συμφωνία προσχώρησης της χώρας μας στην ΕΟΚ ήταν αφιερωμένο το άρθρο του Παύλου Παλαιολόγου στο φύλλο του «Βήματος» που είχε κυκλοφορήσει την επομένη της υπογραφής, την Τρίτη 29 Μαΐου 1979.

«ΤΟ ΒΗΜΑ», 29.5.1979, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Στο εν λόγω κείμενο (εξόχως χαρακτηριστικό του προσωπικού ύφους του συντάκτη), που έφερε τον τίτλο «Καλή αρχή», διαβάζουμε τα εξής:

Μια σημαία και σ’ αυτό εδώ το μπαλκονάκι. Η εφημερίδα έχει τη θέση της. Αφήνει όμως σπάγγο στους συνεργάτες της για να εκφράζουν ελεύθερα τις δικές τους σκέψεις.

Χωρίς επιφυλάξεις, με έξαρση, με υπερηφάνεια και συγκίνηση, βλέπουμε την κυανόλευκη ανάμεσα στις σημαίες των εννέα χωρών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, να κολπώνεται από εαρινές θωπείες.

Σταθμός ιστορικός. Και αρχιτέκτονας του σταθμού ο Καραμανλής. Δική του η οικοδομή, το μαστόρεμα. Επί μία σχεδόν γενεά τη δούλεψε με πάθος, για να εκφωνήσει σήμερα το νενικήκαμεν.

Η εκτίμηση στον ηγέτη δεν μας εμποδίζει κάθε τόσο να μιλούμε τη γλώσσα της αλήθειας —αυτό που θεωρούμε αλήθεια— και να δρέπουμε πικρία και δυσαρέσκειά του. Καθώς όμως δεν χτυπήσαμε ποτέ την πόρτα του, κι ούτε —πρώτα ο Θεός— πρόκειται να την χτυπήσουμε, τίποτα δεν μας κωλύει στα «κατηγορώ» και στα «ωσαννά» μας…

Η ώρα των νικητηρίων σήμερα. Τα εκδηλούμε χωρίς επιφυλάξεις.

(Πηγή: Ίδρυμα «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής, ikk.gr)

Είκοσι ετών ζύμωμα. Έργο των χεριών του. Αρχιμάστορας, με την πίστη και το πείσμα του Μακεδόνα, έπιασε δουλειά από τα θεμέλια.

Δούλεμα με αξιοπρέπεια. Ούτε στιγμή άφησε ο Καραμανλής να λησμονηθεί ότι ελληνογενής είναι η «Ευρώπη». Απόδοση τροφείων η ένταξή μας. Προηγήθηκε εξελληνισμός της Δύσεως από το ελληνικό πνεύμα, για ν’ ακολουθήσει ο σημερινός «Ευρωπαϊσμός» της Ελλάδας.

Γεγονός στο οποίο, άσχετα προς κομματικές τοποθετήσεις, οφείλει η χώρα την αναγνώριση. Η αντιπολίτευση που του αρνιέται δίνει δικαίωμα στον ιστορικό, όταν αναφερθεί στο χρονικό της 28ης Μαΐου, να σημειώσει ότι όλοι οι Έλληνες «πλην Λακεδαιμονίων» έζησαν με αγαλλίαση τη γιορτή.

Τυπική λύση η σημερινή. Απέχουμε από την ουσιαστική, που είναι ο συντονισμός με τους νέους συγγενείς, νοοτροπίας, οργανώσεως, παιδείας, συστημάτων διοικήσεως, τρόπου ζωής, αγωγής. Απέχουμε όσο η μέρα από τη νύχτα. Σε κάθε βήμα θα ορθώνεται κι ένα πρόβλημα. Θα ψήνουν το ψάρι στα χείλη σε όλους τους ηγέτες που θα περνούν από τις κυβερνήσεις της χώρας, θριαμβολογία από την αντιπολίτευση σε κάθε εναντιότητα: «Δεν σας το λέγαμε;»

Αλλά το κολύμπι δεν μαθαίνεται μακριά από τη θάλασσα. Έπρεπε ν’ αρχίσει κάποτε αυτό που άρχισε τη Δευτέρα.

Εύκολη η άρνηση, όταν μάλιστα δεν τη συνοδεύεις με κάποιο αντίβαρο σοβαρό και φωτεινό. Χωρίς θέση οι «Λακεδαιμόνιοι» του 1979. Η άλλη όμως Ελλάδα αγάλλεται. Ακόμα και τα παγόβουνα θερμάνθηκαν, όταν είδαν τη σημαία μας ισότιμη ανάμεσα στις σημαίες των εταίρων.

Μέρα του Καραμανλή, αλλά και μέρα του έθνους. Κεφάλαιο στην Ιστορία. Περαστικοί οι Καραμανλήδες. Το γεγονός όμως μένει. Με τα πολλά αδύνατα σημεία η ένταξη. Αλλά και με τις δυνατότητες να τα ξεπεράσουμε. Κανένας δεν μας αφαιρεί τις παραδόσεις, τα ήθη, τα έθιμα, τη γλώσσα. Ένα μόνο καλούμαστε ν’ αποτινάξουμε: την ασυναρτησία, την τσαπατσουλιά, την προχειρότητα, την κακή οργάνωση, την ελαττωματική αγωγή.

Τέτοιες αλλαγές είναι ζήτημα χρόνου. Πολλοί Καραμανλήδες θ’ ακολουθούν ώσπου να ενταχθούμε στην πολιτιστική τροχιά των συνοδοιπόρων. Η αρχή σήμερα. Καλή μας αρχή.