Η Τουρκία θα μπορούσε σύντομα να έχει την ευκαιρία να εξετάσει το γαλλικής κατασκευής μαχητικό αεροσκάφος Dassault Rafale F3R, εάν το Κατάρ αναπτύξει ορισμένα από αυτά τα αεροσκάφη στο πλαίσιο μιας πρόσφατα επικυρωμένης εκπαιδευτικής συμφωνίας.

Κάτι που θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύτιμο για τον τουρκικό στρατό, δεδομένου ότι η Ελλάδα πρόσφατα απέκτησε το προηγμένο αεροσκάφος. Ωστόσο, ακόμη και αν τελικά οι τούρκοι πιλότοι έχουν την ευκαιρία, να δουν από κοντά τα Rafale, ξένοι αναλυτές, εκτιμούν πως η Άγκυρα, δεν θα έχει και πάλι «κανένα πλεονέκτημα στο Αιγαίο».

Η συμφωνία Τουρκίας – Κατάρ

Οπως αναφέρει δημοσίευμα του Paul Iddon στο περιοδικό Forbes, με βάση την εκπαιδευτική συμφωνία, το Κατάρ μπορεί να αναπτύξει 36 αεροσκάφη και 250 άτομα ως στρατιωτικό προσωπικό στην Τουρκία σε προσωρινή βάση για εκπαίδευση. Σε όλες τις εκπαιδευτικές ασκήσεις πρέπει να είναι παρών ως παρατηρητής Τούρκος πιλότος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ντόχα αγόρασε τουλάχιστον έξι διθέσια DQ Rafales. Ωστόσο, δεν είναι ακόμη γνωστό ποια αεριωθούμενα αεροπλάνα θα αναπτύξει τελικά το Κατάρ. Η Ντόχα διαθέτει έναν ποικίλο στόλο μαχητικών 4,5 γενιάς δυτικής κατασκευής, συμπεριλαμβανομένων προηγμένων F-15 και Eurofighter Typhoon.

Η συμφωνία εκπαίδευσης υπογράφηκε στις 2 Μαρτίου 2021 και εγκρίθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου. Συνεπώς, τα πολεμικά αεροσκάφη του Κατάρ θα μπορούσαν να πάνε στην Τουρκία το συντομότερο στις αρχές του 2023, καθώς η συμφωνία ορίζει ότι η Ντόχα πρέπει να ειδοποιήσει την Άγκυρα 60 ημέρες πριν από οποιαδήποτε ανάπτυξη.

Η πιθανότητα να εκπαιδευτούν οι Τούρκοι εναντίον των Rafale

Οι δύο χώρες έχουν αυξήσει τους αμυντικούς δεσμούς τους τα τελευταία χρόνια: Το Κατάρ έχει αγοράσει τουρκικά drones, ενώ η Τουρκία έχει ναυπηγήσει δύο αποβατικά για το ναυτικό του. Επίσης η Τουρκία έχει μια βάση στο Κατάρ και έχει στείλει δυνάμεις εκεί για να βοηθήσουν σε θέματα ασφαλείας στο πλαίσιο του Μουντιάλ.

Σε αυτό το πλαίσιο, σημειώνεται στο δημοσίευμα, η Ντόχα ίσως να μην έχει πρόβλημα να αφήσει την Τουρκία να εξετάσει κάποια από τα Rafale της και να εκπαιδευτεί εναντίον τους, ώστε να αποκτήσει καλύτερη εικόνα για τα μαχητικά που αποτελούν το νεότερο απόκτημα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Κανένα πλεονέκτημα για την Άγκυρα

Ωστόσο, κατά τον Ράιαν Μπολ, αναλυτή του RANE (Risk Assistance Network+Exchange), ακόμα και αν συμβεί κάτι τέτοιο, δεν θα σήμαινε πως θα αποκτούσε κάποιο σοβαρό στρατιωτικό πλεονέκτημα έναντι της Ελλάδας, ούτε ότι θα παραβιάζονταν τα μυστικά των γαλλικών μαχητικών:

«Νομίζω ότι οι φόβοι για την Τουρκία να χρησιμοποιήσει αυτές τις ασκήσεις, για να αποκτήσει στρατιωτικό πλεονέκτημα έναντι της Ελλάδας, είναι ελάχιστοι», είπε.

«Αν και η Τουρκία θα συνεχίσει να εξαπολύει απειλές κατά καιρούς στην Ελλάδα, ειδικά όταν χρειάζεται κάποιο είδος εθνικιστικής ώθησης στο εσωτερικό, οι δεσμοί της στο ΝΑΤΟ αποτελούν πιθανή απειλή οποιασδήποτε τεχνικής γνώσης που αποκτάται από αυτές τις ασκήσεις». «Πάνω από όλα, αυτά είναι γαλλικά αεροσκάφη και η Γαλλία είναι επίσης μέρος του ΝΑΤΟ», είπε, ο Μπολ.

Επίσης, ο Σουλεϊμάν Οζερέν, λέκτορας στο American University και συνεργάτης του Orion Policy Institute, υπέδειξε τη σιγή της γαλλικής κυβέρνησης στο θέμα ως ένδειξη σιωπηρής συναίνεσης:

«Υπό κανονικές συνθήκες η γαλλική κυβέρνηση θα έπρεπε να ανησυχούσε αν η Τουρκία έβλεπε από κοντά τις δυνατότητες του Rafale και αποκτούσε τεχνογνωσία για το μαχητικό…και αν ίσχυε αυτό, οι Γάλλοι θα μπορούσαν να είχαν προειδοποιήσει τους Καταριανούς για αυτό. Ωστόσο, υποθετικά μιλώντας, αν δεν έχει εκφραστεί τέτοιος προβληματισμός, τότε αυτό θα μπορούσε να είναι ένδειξη σιωπηρής συναίνεσης από τη γαλλική πλευρά για να μπορέσουν οι τουρκικές δυνάμεις να παρατηρήσουν – test drive, αν θέλετε- τα Rafale για μια προοπτική πρότασης αγοράς τους στο μέλλον» είπε.

Εξοικείωση

Είτε έτσι είτε αλλιώς, η Τουρκία θα επωφεληθεί αναμφίβολα από την ευκαιρία να δει από κοντά το Rafale και να το δοκιμάσει. Στο σημείο αυτό, υπενθυμίζεται ότι και οι δύο περιπτώσεις που πύραυλοι αέρος-αέρος κατέρριψαν τουρκικά αεροσκάφη, το δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα, αφορούσαν αεροσκάφη γαλλικής κατασκευής.

Στις 14 Σεπτεμβρίου 1983, ένα ιρακινό Mirage F1 κατέρριψε ένα τουρκικό αεροσκάφος F-100F Super Saber με πύραυλο Super 530F-1, αφού εισήλθε στον εναέριο χώρο του Ιρακινού Κουρδιστάν. Λίγα χρόνια αργότερα, στις 8 Οκτωβρίου 1996, ένα ελληνικό Mirage 2000 κατέρριψε ένα τουρκικό F-16D Block 40 με πύραυλο R.550 Magic II, αφού το τουρκικό αεροσκάφος παραβίασε τον ελληνικό εναέριο χώρο κοντά στο νησί της Χίου.

Το Rafale είναι πιο προηγμένο από οτιδήποτε άλλο στο σημερινό τουρκικό οπλοστάσιο. Και αν η Τουρκία δεν μπορεί να αποκτήσει τα προηγμένα Block 70 F-16 Vipers, που έχει ζητήσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το τεχνολογικό χάσμα αεροπορικής ισχύος μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας θα διευρυνθεί περαιτέρω προς όφελος της τελευταίας.

Επομένως, δεν θα ήταν καθόλου έκπληξη εάν η Άγκυρα αδράξει την ευκαιρία να εξοικειωθεί με αυτό που θα μπορούσε ενδεχομένως να γίνει το πιο εξελιγμένο αντίπαλο αεροσκάφος, που έχει αντιμετωπίσει εδώ και πολύ καιρό.