Από το 2017 στον Ολυμπιακό. Ένας από τους πιο παλιούς των Πειραιωτών. Ήρθε άσημος από τη Λιγκ 2 της Γαλλίας ανοίγοντας ουσιαστικά το χορό από τη συγκεκριμένη αγορά για τον Ολυμπιακό. Η διαδρομή και η πορεία του Παπέ Σισέ όλα αυτά τα χρόνια είναι γνωστή. Όπως και τα προσόντα που διαθέτει, η αξία του ως ποδοσφαιριστή και η προσφορά του στον Ολυμπιακό. Ένα παιδί που είναι πάντα πρόθυμο να βοηθήσει, έτοιμο να «πέσει στη μάχη», ήρεμος και αποφασισμένος να παλέψει όταν δεν έχει εξασφαλισμένη τη θέση στη βασική 11άδα.

Κατά το περασμένο μισό της σεζόν έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις με την Σεντ Ετιέν, που αν είχε τα λεφτά θα ενεργοποιούσε την οψιόν αγοράς ύψους 13 εκατ. ευρώ. Και είναι αλήθεια πως στο ξεκίνημα της προετοιμασίας όπου απουσίαζε όλα έδειχναν πως με τον ένα ή τον άλλον τρόπο θα επιστρέψει στη Γαλλία για να αγωνιστεί.

Παρόλα αυτά, όταν ήρθε η κρίση παραμονές του αγώνα με τη Νέφτσι στο Καραϊσκάκη, με την ομάδα να αποδεκατίζεται από κοροναϊό και τραυματισμούς, ο Σισέ ήταν εκεί για να προσφέρει. Με όλες του τις δυνάμεις, με το πάθος που τον διακρίνει, με τη θέληση και την ανάγκη να δώσει πράγματα στο σύλλογο, να ξεχωρίσει και να νικήσει. Ακόμη και ως αριστερός μπακ (τον είχαμε δει για λίγο στον τελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ) στο Μπακού έλαμψε πρωταγωνιστώντας στο γκολ της νίκης.

Με τη Σλόβαν στο Καραϊσκάκη ήταν ξανά, όπως συνολικά σε όλη την έως τώρα πορεία στη νέα σεζόν, ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού. Με πάθος και τρέλα για την ομάδα, σκόραρε, αμύνθηκε σωστά, έτρεξε, πάλεψε.

Και όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, κέρδισε με το σπαθί του μια θέση ξανά στα βασικά πλάνα του Πέδρο Μαρτίνς, που ξέρει πάντα να επιβραβεύει και να μην αδικεί.

Η Τρουά βεβαίως, ίσως και κάποια άλλη ομάδα, είναι πιθανό να επιστρέψει επιδιώκοντας να τον αποκτήσει. Στο ποδόσφαιρο άλλωστε και ειδικά στις μεταγραφές τα πάντα μπορεί να συμβούν, τα πάντα μπορεί να αλλάξουν από στιγμή σε στιγμή. Αυτό που δε θα αλλάξει είτε συνεχίσει στον Ολυμπιακό (όπως είναι το πιθανότερο) είτε όχι είναι η εικόνα που έχει αφήσει ο Παπέ Σισέ σε κάθε παρουσία του με τα ερυθρόλευκα. «Ματώνοντας» και τιμώντας τη φανέλα.