Τι μένει πίσω από τη σκόνη

Ποιο είναι το κομβικό γεγονός με το οποίο ταυτίστηκε ο γάλλος πρώην πρόεδρος Ολάντ, κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Ελιζέ; Αν ρωτήσετε έναν μέσο Γάλλο, θα σας μιλήσει για την εμπειρία του από τη μεγάλη πορεία στην πλατεία Δημοκρατίας, τότε που ηγέτες απ’ όλο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι για να καταδικάσουν την τρομοκρατική επίθεση στο Μπατακλάν, λίγες μέρες μετά το γεγονός. Γεγονός καθαρά επικοινωνιακό, εμπνεύσεως Ολάντ, με το οποίο ταυτίστηκε, γιατί κατάφερε κάτι μοναδικό: να συγχρωτιστεί ταυτόχρονα με τον μέσο Γάλλο και τον πρόεδρο των ΗΠΑ, έχοντάς τους δίπλα δίπλα.

Αλλο παράδειγμα: Η θητεία του Σρέντερ στη γερμανική καγκελαρία, ακόμα και σήμερα, είναι ταυτισμένη με μια 100% επικοινωνιακή πρωτοβουλία. Οταν φορώντας γαλότσες ως το γόνατο και «φόρμες αγγαρείας» περπατούσε στα πλημμυρισμένα χωριά της Ανατολικής Γερμανίας επί μέρες, λέγοντας το περίφημο: Η διάσωσή τους δεν είναι θέμα του γερμανικού κράτους, αλλά του γερμανικού λαού. Αγνωστο αν το πίστευε, αλλά μέσα σε λίγες ώρες, συγκροτήθηκε ένα πολυάριθμο σώμα εθελοντών Γερμανών για τη σωτηρία της χώρας και ο καταποντισμένος στις δημοσκοπήσεις καγκελάριος επανεξελέγη πανηγυρικά μέσα από τους πλημμυρισμένους δρόμους της Ανατολικής Γερμανίας.

Αυτό κι αν ήταν επικοινωνιακό εύρημα, άμεσης ανταπόδοσης, αλλά και ουσίας. Ο ηγέτης έγινε ένα με τον αγρότη που έχασε τη σοδειά του και τον συνταξιούχο που καταστράφηκε το σπίτι του. Και πιθανότατα το βράδυ στην μπιραρία, φορώντας πάντα τις γαλότσες, τους υποσχέθηκε ότι θα τα ξαναφτιάξουν, μαζί.

Προ ημερών πνίγηκε, χωρίς εισαγωγικά, ο Νομός Καρδίτσας. Το σύνολο των πολιτικών που την επισκέφθηκαν – ως όφειλαν – για να εξετάσουν επιτόπου την κατάσταση εμφανίστηκαν με το άσπρο πουκάμισο της σύσκεψης: Ο Πρωθυπουργός, οι υπουργοί, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, τα κάθε είδους κλιμάκια. Εγγυημένα, το πρώτο συμπέρασμα που έβγαλαν όσοι ντόπιοι τούς είδαν και τους μίλησαν ήταν ότι «ήρθαν για να… φύγουν» και συνεπώς «αλίμονό μας». Προσοχή: άλλο τι τους είπαν («ναι πρόεδρε», «πάμε πρόεδρε») κι άλλο τι σκέφτηκαν. Συγχρωτισμός μηδέν, ταύτιση καμία.

Και μπορεί η κυβέρνηση, όντως, να ρίξει λεφτά στην περιοχή και να κάνει άμεσα επανορθώσεις. Μπορεί επίσης στον ΣΥΡΙΖΑ να πιστεύουν ακράδαντα ότι «έπιασαν τον σφυγμό του κόσμου» και τώρα «τους έχουμε μαζί μας». Αυτό όμως που δεν μπορούν να καταλάβουν είναι ότι στο μυαλό όλων όσων έμειναν πίσω από τα αθηναϊκά SUV, όταν έφυγαν αφήνοντας πίσω τους τη σκόνη, ήταν απλά «αλίμονό μας».